Formentabelle zu „novellare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | novello | novellor |
2. Person Singular | novellas | novellare, novellaris |
3. Person Singular | novellat | novellatur |
1. Person Plural | novellamus | novellamur |
2. Person Plural | novellatis | novellamini |
3. Person Plural | novellant | novellantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | novellabam | novellabar |
2. Person Singular | novellabas | novellabare, novellabaris |
3. Person Singular | novellabat | novellabatur |
1. Person Plural | novellabamus | novellabamur |
2. Person Plural | novellabatis | novellabamini |
3. Person Plural | novellabant | novellabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | novellabo | novellabor |
2. Person Singular | novellabis | novellabere, novellaberis |
3. Person Singular | novellabit | novellabitur |
1. Person Plural | novellabimus | novellabimur |
2. Person Plural | novellabitis | novellabimini |
3. Person Plural | novellabunt | novellabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | novellavi | — |
2. Person Singular | novellavisti | — |
3. Person Singular | novellavit | — |
1. Person Plural | novellavimus | — |
2. Person Plural | novellavistis | — |
3. Person Plural | novellare, novellavere, novellaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | novellaveram | — |
2. Person Singular | novellaveras | — |
3. Person Singular | novellaverat | — |
1. Person Plural | novellaveramus | — |
2. Person Plural | novellaveratis | — |
3. Person Plural | novellaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | novellavero | — |
2. Person Singular | novellaris, novellaveris | — |
3. Person Singular | novellaverit | — |
1. Person Plural | novellaverimus | — |
2. Person Plural | novellaveritis | — |
3. Person Plural | novellaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | novellem | noveller |
2. Person Singular | novelles | novellere, novelleris |
3. Person Singular | novellet | novelletur |
1. Person Plural | novellemus | novellemur |
2. Person Plural | novelletis | novellemini |
3. Person Plural | novellent | novellentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | novellarem | novellarer |
2. Person Singular | novellares | novellarere, novellareris |
3. Person Singular | novellaret | novellaretur |
1. Person Plural | novellaremus | novellaremur |
2. Person Plural | novellaretis | novellaremini |
3. Person Plural | novellarent | novellarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | novellaverim | — |
2. Person Singular | novellaris, novellaveris | — |
3. Person Singular | novellaverit | — |
1. Person Plural | novellaverimus | — |
2. Person Plural | novellaveritis | — |
3. Person Plural | novellaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | novellavissem | — |
2. Person Singular | novellavisses | — |
3. Person Singular | novellavisset | — |
1. Person Plural | novellavissemus | — |
2. Person Plural | novellavissetis | — |
3. Person Plural | novellavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | novellare | novellavisse |
Passiv | novellari, novellarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | nouella | novellare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | novellate | novellamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | novellato | novellator |
3. Person Singular | novellato | novellator |
2. Person Plural | novellatote | — |
3. Person Plural | novellanto | novellantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | novellata, novellatum, novellatus | novellata, novellatae, novellati |
Genitiv | novellatae, novellati | novellatarum, novellatorum |
Dativ | novellatae, novellato | novellatis |
Akkusativ | novellatam, novellatum | novellata, novellatas, novellatos |
Ablativ | novellata, novellato | novellatis |
Vokativ | novellata, novellate, novellatum | novellata, novellatae, novellati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | novellans | novellantes, novellantia |
Genitiv | novellantis | novellantium, novellantum |
Dativ | novellanti | novellantibus |
Akkusativ | novellans, novellantem | novellantes, novellantia |
Ablativ | novellante, novellanti | novellantibus |
Vokativ | novellans | novellantes, novellantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | novellatura, novellaturum, novellaturus | novellatura, novellaturae, novellaturi |
Genitiv | novellaturae, novellaturi | novellaturarum, novellaturorum |
Dativ | novellaturae, novellaturo | novellaturis |
Akkusativ | novellaturam, novellaturum | novellatura, novellaturas, novellaturos |
Ablativ | novellatura, novellaturo | novellaturis |
Vokativ | novellatura, novellature, novellaturum | novellatura, novellaturae, novellaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | novellanda, novellandum, novellandus | novellanda, novellandae, novellandi |
Genitiv | novellandae, novellandi | novellandarum, novellandorum |
Dativ | novellandae, novellando | novellandis |
Akkusativ | novellandam, novellandum | novellanda, novellandas, novellandos |
Ablativ | novellanda, novellando | novellandis |
Vokativ | novellanda, novellande, novellandum | novellanda, novellandae, novellandi |
152 (228) Formen für „novellare“