Formentabelle zu „novare“
Verb
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | novabam | novabar |
2. Person Singular | novabas | novabare, novabaris |
3. Person Singular | novabat | novabatur |
1. Person Plural | novabamus | novabamur |
2. Person Plural | novabatis | novabamini |
3. Person Plural | novabant | novabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | novabo | novabor |
2. Person Singular | novabis | novabere, novaberis |
3. Person Singular | novabit | novabitur |
1. Person Plural | novabimus | novabimur |
2. Person Plural | novabitis | novabimini |
3. Person Plural | novabunt | novabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | novavi | — |
2. Person Singular | novavisti | — |
3. Person Singular | novavit | — |
1. Person Plural | novavimus | — |
2. Person Plural | novavistis | — |
3. Person Plural | novaverunt, nouare, nouavere | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | novaveram | — |
2. Person Singular | novaveras | — |
3. Person Singular | novaverat | — |
1. Person Plural | novaveramus | — |
2. Person Plural | novaveratis | — |
3. Person Plural | novaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | novavero | — |
2. Person Singular | novaris, novaveris | — |
3. Person Singular | novaverit | — |
1. Person Plural | novaverimus | — |
2. Person Plural | novaveritis | — |
3. Person Plural | novaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | nouem, nouemdiale, novemque | novercalis, nouercales, nover, novercar, novercare |
2. Person Singular | nores, noves | noris, nouere, noueris, nore, norere |
3. Person Singular | noret, novet | nouetur |
1. Person Plural | novemus | novemur |
2. Person Plural | novetis | novemini |
3. Person Plural | novent | noventur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | novarem | novarer |
2. Person Singular | novares | novarere, novareris |
3. Person Singular | nouaretque, novaret | novaretur |
1. Person Plural | novaremus | novaremur |
2. Person Plural | novaretis | novaremini |
3. Person Plural | novarent | novarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | novaverim | — |
2. Person Singular | novaris, novaveris | — |
3. Person Singular | novaverit | — |
1. Person Plural | novaverimus | — |
2. Person Plural | novaveritis | — |
3. Person Plural | novaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | novavissem | — |
2. Person Singular | novavisses | — |
3. Person Singular | novavisset | — |
1. Person Plural | novavissemus | — |
2. Person Plural | novavissetis | — |
3. Person Plural | novavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | nouare | novavisse |
Passiv | nouari, novariensis, novarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | noua, novaaliqua, novapolis, rinova | nouare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | novate | novamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | nouato | novator |
3. Person Singular | nouato | novator |
2. Person Plural | novatote | — |
3. Person Plural | novanto | novantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | nouatum, nouata, novatus | nouata, novatae, novati |
Genitiv | novatae, novati | novatorum, novatarum |
Dativ | nouato, novatae | novatis |
Akkusativ | novatam, nouatum | nouata, novatas, novatos |
Ablativ | nouato, nouata | novatis |
Vokativ | nouatum, nouata, novate | nouata, novatae, novati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | novans | novantes, novantia |
Genitiv | novantis | novantium, novantum |
Dativ | novanti | novantibus |
Akkusativ | novantem, novans | novantes, novantia |
Ablativ | novanti, novante | novantibus |
Vokativ | novans | novantes, novantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | novaturus, novaturum, novatura | novatura, novaturae, novaturi |
Genitiv | novaturae, novaturi | novaturarum, novaturorum |
Dativ | novaturae, novaturo | novatoris, novaturis |
Akkusativ | novaturum, novaturam | novatura, novaturas, novaturos |
Ablativ | novatura, novaturo | novatoris, novaturis |
Vokativ | novaturum, novatore, novatura, novature | novatura, novaturae, novaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | nouandum, novanda, novandus | novanda, novandi, novandae |
Genitiv | novandi, novandae | nouandarum, novandorum |
Dativ | novando, novandae | nouandis |
Akkusativ | nouandum, novandam | novanda, novandas, novandos |
Ablativ | novando, novanda | nouandis |
Vokativ | nouandum, novanda, novande | novandi, novanda, novandae |
Substantiv
Adjektiv
Positiv | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | noventum |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Komparativ | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Superlativ | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
163 (269) Formen für „novare“