Formentabelle zu „nocere“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | noceo | noceor |
2. Person Singular | noces | nocere, noceris, agnocere |
3. Person Singular | nocet | nocetur |
1. Person Plural | nocemus | nocemur |
2. Person Plural | nocetis | nocemini |
3. Person Plural | nocent, nocentius | nocentur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | nocebam | nocebar |
2. Person Singular | nocebas | nocebare, nocebaris |
3. Person Singular | nocebat | nocebatur |
1. Person Plural | nocebamus | nocebamur |
2. Person Plural | nocebatis | nocebamini |
3. Person Plural | nocebant | nocebantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | nocebo | nocebor |
2. Person Singular | nocebis | nocebere, noceberis |
3. Person Singular | nocebit | nocebitur |
1. Person Plural | nocebimus | nocebimur |
2. Person Plural | nocebitis | nocebimini |
3. Person Plural | nocebunt | nocebuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | nocui | — |
2. Person Singular | nocuisti | — |
3. Person Singular | nocuit | — |
1. Person Plural | nocuimus | — |
2. Person Plural | nocuistis | — |
3. Person Plural | nocuerunt, nocuere | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | nocueram | — |
2. Person Singular | nocueras | — |
3. Person Singular | nocuerat | — |
1. Person Plural | nocueramus | — |
2. Person Plural | nocueratis | — |
3. Person Plural | nocuerant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | nocuero | — |
2. Person Singular | nocueris | — |
3. Person Singular | nocuerit | — |
1. Person Plural | nocuerimus | — |
2. Person Plural | nocueritis | — |
3. Person Plural | nocuerint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | noceam | nocear |
2. Person Singular | noceas | noceare, nocearis |
3. Person Singular | noceat | noceatur |
1. Person Plural | noceamus | noceamur |
2. Person Plural | noceatis | noceamini |
3. Person Plural | noceant | noceantur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | nocerem | nocerer |
2. Person Singular | noceres | nocerere, nocereris |
3. Person Singular | noceret | noceretur |
1. Person Plural | noceremus | noceremur |
2. Person Plural | noceretis | noceremini |
3. Person Plural | nocerent | nocerentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | nocuerim | — |
2. Person Singular | nocueris | — |
3. Person Singular | nocuerit | — |
1. Person Plural | nocuerimus | — |
2. Person Plural | nocueritis | — |
3. Person Plural | nocuerint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | nocuissem | — |
2. Person Singular | nocuisses | — |
3. Person Singular | nocuisset | — |
1. Person Plural | nocuissemus | — |
2. Person Plural | nocuissetis | — |
3. Person Plural | nocuissent | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | noce | nocere, agnocere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | nocete | nocemini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | noceto | nocetor |
3. Person Singular | noceto | nocetor |
2. Person Plural | nocetote | — |
3. Person Plural | nocento | nocentor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | nocitum, nocita, nocitus | nocita, nocitae, nociti |
Genitiv | nocitae, nociti | nocitarum, nocitorum |
Dativ | nocitae, nocito | nocitis |
Akkusativ | nocitum, nocitam | nocita, nocitas, nocitos |
Ablativ | nocita, nocito | nocitis |
Vokativ | nocitum, nocita, nocite | nocita, nocitae, nociti |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | nocens | nocentes, nocentia |
Genitiv | nocentis, nocentissimus, nocentissimi, nocentissimos, nocentissimum, nocentissimorum | nocentium, nocentum |
Dativ | nocenti, nocentiores, nocentiorem | nocentibus |
Akkusativ | nocentem, nocens | nocentes, nocentia |
Ablativ | nocente, nocenti, nocentiores, nocentiorem | nocentibus |
Vokativ | nocens | nocentes, nocentia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | nocitura, nociturum, nociturus | nocitura, nocituri, nocituriscientiam, nociturae |
Genitiv | nocituri, nocituriscientiam, nociturae | nociturarum, nociturorum |
Dativ | nociturae, nocituro | nocituris |
Akkusativ | nociturum, nocituram | nocitura, nocituros, nocituras |
Ablativ | nocitura, nocituro | nocituris |
Vokativ | nocitura, nociturum, nociture | nocitura, nocituri, nocituriscientiam, nociturae |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | nocendum, nocendumsatis, nocenda, nocendus | nocendi, nocenda, nocendae |
Genitiv | nocendi, nocendae | nocendarum, nocendorum |
Dativ | nocendo, nocendae | nocendis |
Akkusativ | nocendum, nocendumsatis, nocendam | nocenda, nocendas, nocendos |
Ablativ | nocendo, nocenda | nocendis |
Vokativ | nocendum, nocendumsatis, nocenda, nocende | nocendi, nocenda, nocendae |
Adverb
| Grundform |
---|
Positiv | noctus |
Komparativ | — |
Superlativ | — |
153 (254) Formen für „nocere“