Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „monstrare“

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularmonstro, monstro(que), monstrosummonstror
2. Person Singularmonstrasmonstrare, monstraris
3. Person Singularmonstrat, monstrat(que)monstratur, mostratur
1. Person Pluralfugitismonstramus, monstramusmonstramur
2. Person Pluralmonstratismonstramini
3. Person Pluralmonstrant, monstrante(que)monstrantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularmonstrabammonstrabar
2. Person Singularmonstrabasmonstrabare, monstrabaris
3. Person Singularmonstrabat, monstrabat(que)monstrabatur
1. Person Pluralmonstrabamusmonstrabamur
2. Person Pluralmonstrabatismonstrabamini
3. Person Pluralmonstrabantmonstrabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularmonstrabo, monstraromonstrabor
2. Person Singularmonstrabismonstrabere, monstraberis
3. Person Singularmonstrabitmonstrabitur
1. Person Pluralmonstrabimusmonstrabimur
2. Person Pluralmonstrabitismonstrabimini
3. Person Pluralmonstrabuntmonstrabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularmonstravi
2. Person Singularmonstravisti
3. Person Singularmonstrauit
1. Person Pluralmonstravimus
2. Person Pluralmonstravistis
3. Person Pluralmonstrarunt, monstravere, monstrare, monstraverunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularmonstraveram, domonstraveram
2. Person Singularmonstraveras
3. Person Singularmonstraverat, monstrarat
1. Person Pluralmonstraveramus
2. Person Pluralmonstraveratis
3. Person Pluralmonstraverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularmonstraro, monstravero
2. Person Singularmonstraveris, monstraris
3. Person Singularmonstraverit
1. Person Pluralmonstraverimus
2. Person Pluralmonstraveritis
3. Person Pluralmonstraverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularmonstremmonstrer
2. Person Singularmonstresmonstrere, monstreris
3. Person Singularmonstretmonstretur
1. Person Pluralmonstremusmonstremur
2. Person Pluralmonstretismonstremini
3. Person Pluralmonstrentmonstrentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularmonstraremmonstrarer
2. Person Singularmonstraresmonstrarere, monstrareris
3. Person Singularmonstraretmonstraretur
1. Person Pluralmonstraremusmonstraremur
2. Person Pluralmonstraretismonstraremini
3. Person Pluralmonstrarentmonstrarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularmonstraverim
2. Person Singularmonstraveris, monstraris
3. Person Singularmonstraverit
1. Person Pluralmonstraverimus
2. Person Pluralmonstraveritis
3. Person Pluralmonstraverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularmonstravissem
2. Person Singularmonstravisses
3. Person Singularmonstravisset
1. Person Pluralmonstravissemus
2. Person Pluralmonstravissetis
3. Person Pluralmonstrassent, monstravissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivmonstraremonstravisse
Passivmonstrari, monstrarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularmonstra, monstrabilis, monstra(que), mostramonstrare
3. Person Singular
2. Person Pluralmonstratemonstramini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularmonstrato, monstratoreismonstrator
3. Person Singularmonstrato, monstratoreismonstrator
2. Person Pluralmonstratote
3. Person Pluralmonstrantomonstrantor
PPP
 SingularPlural
Nominativmonstratus, monstratum, monstrata, monstrata(que)monstrati, monstrata, monstratae, monstrata(que)
Genitivmonstrati, monstrati, monstrataemonstratarum, monstratorum, monstratorum
Dativmonstratae, monstrato, monstrato, monstratoreis, monstratoreismonstratis
Akkusativmonstratum, monstratum, monstratammonstrata, monstratos, monstrata(que), monstratas
Ablativmonstrata, monstrata(que), monstrato, monstrato, monstratoreis, monstratoreismonstratis
Vokativmonstratum, monstrata, monstrate, monstrata(que)monstrata, monstrati, monstratae, monstrata(que)
PPA
 SingularPlural
Nominativmonstransmonstrantes, monstrantia
Genitivmonstrantismonstrantium, monstrantum
Dativmonstrantimonstrantibus
Akkusativmonstrantem, monstrans, monstrantem(que)monstrantes, monstrantia
Ablativmonstrante, monstrantimonstrantibus
Vokativmonstransmonstrantes, monstrantia
PFA
 SingularPlural
Nominativmonstraturus, monstraturum, monstraturamonstratura, monstraturae, monstraturi
Genitivmonstraturae, monstraturi, monstraturimonstraturarum, monstraturorum, monstraturorum
Dativmonstraturae, monstraturo, monstraturomonstraturis
Akkusativmonstraturum, monstraturum, monstraturammonstratura, monstraturas, monstraturos
Ablativmonstratura, monstraturo, monstraturomonstraturis
Vokativmonstraturum, monstratura, monstraturemonstratura, monstraturae, monstraturi
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativmonstranda, monstrandum(que), monstrandum, monstrandusmonstranda, monstrandi, monstrandae
Genitivmonstrandi, monstrandi, monstrandaemonstrandarum, monstrandorum, monstrandorum
Dativmonstrando, monstrando, monstrandaemonstrandis
Akkusativmonstrandum(que), monstrandum(que), monstrandam, monstrandum, monstrandummonstranda, monstrandas, monstrandos
Ablativmonstrando, monstrando, monstrandamonstrandis
Vokativmonstranda, monstrandum(que), monstrande, monstrandummonstranda, monstrandi, monstrandae

152 (261) Formen für „monstrare“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum