Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "miare"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	mio, apodemio, opimio, laudemio, postumio, memmio, commio, septimio, septumio	mior, nimior
2. Person Singular	mias, semias	miare, miaris
3. Person Singular	miat	miatur
1. Person Plural	miamus	miamur
2. Person Plural	miatis	miamini
3. Person Plural	miant	miantur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	miabam	miabar
2. Person Singular	miabas	miabare, miabaris
3. Person Singular	miabat	miabatur
1. Person Plural	miabamus	miabamur
2. Person Plural	miabatis	miabamini
3. Person Plural	miabant	miabantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	miabo	miabor
2. Person Singular	miabis	miabere, miaberis
3. Person Singular	miabit	miabitur
1. Person Plural	miabimus	miabimur
2. Person Plural	miabitis	miabimini
3. Person Plural	miabunt	miabuntur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	miavi	—
2. Person Singular	miavisti	—
3. Person Singular	miavit	—
1. Person Plural	miavimus	—
2. Person Plural	miavistis	—
3. Person Plural	miare, miaverunt, miavere	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	miaveram	—
2. Person Singular	miaveras	—
3. Person Singular	miaverat	—
1. Person Plural	miaveramus	—
2. Person Plural	miaveratis	—
3. Person Plural	miaverant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	miavero	—
2. Person Singular	miaris, miaveris	—
3. Person Singular	miaverit	—
1. Person Plural	miaverimus	—
2. Person Plural	miaveritis	—
3. Person Plural	miaverint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	miem	mier
2. Person Singular	mies	miere, mieris
3. Person Singular	miet	mietur
1. Person Plural	miemus	miemur
2. Person Plural	mietis	miemini
3. Person Plural	mient	mientur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	miarem	miarer
2. Person Singular	miares	miarere, miareris
3. Person Singular	miaret	miaretur
1. Person Plural	miaremus	miaremur
2. Person Plural	miaretis	miaremini
3. Person Plural	miarent	miarentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	miaverim	—
2. Person Singular	miaris, miaveris	—
3. Person Singular	miaverit	—
1. Person Plural	miaverimus	—
2. Person Plural	miaveritis	—
3. Person Plural	miaverint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	miavissem	—
2. Person Singular	miavisses	—
3. Person Singular	miavisset	—
1. Person Plural	miavissemus	—
2. Person Plural	miavissetis	—
3. Person Plural	miavissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	miare	miavisse
Passiv	miari, miarier	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	opimia, ieremia, paromia, postumia, lumia, mia, boemia, testimia, mimia	miare
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	miate	miamini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	miato	miator
3. Person Singular	miato	miator
2. Person Plural	miatote	—
3. Person Plural	mianto	miantor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	miatum, miatus, miata	miatae, miati, miata
Genitiv	miatae, miati, miati	miatorum, miatorum, miatarum
Dativ	miato, miatae, miato	miatis
Akkusativ	miatam, miatum, miatum	miata, miatos, miatas
Ablativ	miato, miato, miata	miatis
Vokativ	miatum, miate, miata	miatae, miati, miata

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	mians	miantia, miantes
Genitiv	miantis	miantium, miantum
Dativ	mianti	miantibus
Akkusativ	mians, miantem	miantes, miantia
Ablativ	mianti, miante	miantibus
Vokativ	mians	miantia, miantes

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	miaturum, miaturus, miatura	miaturae, miaturi, miatura
Genitiv	miaturae, miaturi, miaturi	miaturorum, miaturorum, miaturarum
Dativ	miaturae, miaturo, miaturo	miaturis
Akkusativ	miaturam, miaturum, miaturum	miaturos, miaturas, miatura
Ablativ	miaturo, miaturo, miatura	miaturis
Vokativ	miaturum, miature, miatura	miaturae, miaturi, miatura

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	miandum, miandus, mianda	miandae, miandi, mianda
Genitiv	miandi, miandi, miandae	miandorum, miandorum, miandarum
Dativ	miandae, miando, miando	miandis
Akkusativ	miandam, miandum, miandum	miandos, miandas, mianda
Ablativ	miando, mianda, miando	miandis
Vokativ	miandum, miande, mianda	miandae, miandi, mianda

Substantiv

	Singular	Plural
Nominativ	midon, miatrix	—
Genitiv	—	—
Dativ	mimini	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	miatrix, midon	—

Adjektiv

Positiv
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	mientium
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Komparativ
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Superlativ
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum