Formentabelle zu „mersare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | merso | mersor |
2. Person Singular | mersas | mersare, mersaris |
3. Person Singular | mersat | mersatur |
1. Person Plural | mersamus | mersamur |
2. Person Plural | mersatis | mersamini |
3. Person Plural | mersant | mersantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | mersabam | mersabar |
2. Person Singular | mersabas | mersabare, mersabaris |
3. Person Singular | mersabat | mersabatur |
1. Person Plural | mersabamus | mersabamur |
2. Person Plural | mersabatis | mersabamini |
3. Person Plural | mersabant | mersabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | mersabo | mersabor |
2. Person Singular | mersabis | mersabere, mersaberis |
3. Person Singular | mersabit | mersabitur |
1. Person Plural | mersabimus | mersabimur |
2. Person Plural | mersabitis | mersabimini |
3. Person Plural | mersabunt | mersabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | mersavi | — |
2. Person Singular | mersavisti | — |
3. Person Singular | mersavit | — |
1. Person Plural | mersavimus | — |
2. Person Plural | mersavistis | — |
3. Person Plural | mersare, mersavere, mersaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | mersaveram | — |
2. Person Singular | mersaveras | — |
3. Person Singular | mersaverat | — |
1. Person Plural | mersaveramus | — |
2. Person Plural | mersaveratis | — |
3. Person Plural | mersaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | mersavero | — |
2. Person Singular | mersaris, mersaveris | — |
3. Person Singular | mersaverit | — |
1. Person Plural | mersaverimus | — |
2. Person Plural | mersaveritis | — |
3. Person Plural | mersaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | mersem | merser |
2. Person Singular | merses | mersere, merseris |
3. Person Singular | merset | mersetur |
1. Person Plural | mersemus | mersemur |
2. Person Plural | mersetis | mersemini |
3. Person Plural | mersent | mersentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | mersarem | mersarer |
2. Person Singular | mersares | mersarere, mersareris |
3. Person Singular | mersaret | mersaretur |
1. Person Plural | mersaremus | mersaremur |
2. Person Plural | mersaretis | mersaremini |
3. Person Plural | mersarent | mersarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | mersaverim | — |
2. Person Singular | mersaris, mersaveris | — |
3. Person Singular | mersaverit | — |
1. Person Plural | mersaverimus | — |
2. Person Plural | mersaveritis | — |
3. Person Plural | mersaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | mersavissem | — |
2. Person Singular | mersavisses | — |
3. Person Singular | mersavisset | — |
1. Person Plural | mersavissemus | — |
2. Person Plural | mersavissetis | — |
3. Person Plural | mersavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | mersare | mersavisse |
Passiv | mersari, mersarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | mersa, mersaeque | mersare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | mersate | mersamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | mersato | mersator |
3. Person Singular | mersato | mersator |
2. Person Plural | mersatote | — |
3. Person Plural | mersanto | mersantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | mersata, mersatum, mersatus | mersata, mersatae, mersati |
Genitiv | mersatae, mersati | mersatarum, mersatorum |
Dativ | mersatae, mersato | mersatis |
Akkusativ | mersatam, mersatum | mersata, mersatas, mersatos |
Ablativ | mersata, mersato | mersatis |
Vokativ | mersata, mersate, mersatum | mersata, mersatae, mersati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | mersans | mersantes, mersantia |
Genitiv | mersantis | mersantium, mersantum |
Dativ | mersanti | mersantibus |
Akkusativ | mersans, mersantem | mersantes, mersantia |
Ablativ | mersante, mersanti | mersantibus |
Vokativ | mersans | mersantes, mersantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | mersatura, mersaturum, mersaturus | mersatura, mersaturae, mersaturi |
Genitiv | mersaturae, mersaturi | mersaturarum, mersaturorum |
Dativ | mersaturae, mersaturo | mersaturis |
Akkusativ | mersaturam, mersaturum | mersatura, mersaturas, mersaturos |
Ablativ | mersatura, mersaturo | mersaturis |
Vokativ | mersatura, mersature, mersaturum | mersatura, mersaturae, mersaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | mersanda, mersandum, mersandus | mersanda, mersandae, mersandi |
Genitiv | mersandae, mersandi | mersandarum, mersandorum |
Dativ | mersandae, mersando | mersandis |
Akkusativ | mersandam, mersandum | mersanda, mersandas, mersandos |
Ablativ | mersanda, mersando | mersandis |
Vokativ | mersanda, mersande, mersandum | mersanda, mersandae, mersandi |
152 (230) Formen für „mersare“