Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „merere“

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularmereomereor
2. Person Singularcurvimeres, meres, meroesmereris, merere
3. Person Singularemmeret, experimeret, immeret, meret, summeretmeretur
1. Person Pluralmeremusmeremur
2. Person Pluralmeretismeremini
3. Person Pluralmerent, summerentmerentur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularmerebammerebar
2. Person Singularmerebasmerebare, merebaris
3. Person Singularmerebatmerebatur
1. Person Pluralmerebamusmerebamur
2. Person Pluralmerebatismerebamini
3. Person Pluralmerebantmerebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularmerebomerebor
2. Person Singularmerebismerebere, mereberis
3. Person Singularmerebitmerebitur
1. Person Pluralmerebimusmerebimur
2. Person Pluralmerebitismerebimini
3. Person Pluralmerebuntmerebuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularmerui
2. Person Singularmeruisti
3. Person Singularmeruit, demeruit, meruit(que), aliquismeruit
1. Person Pluralmeruimus
2. Person Pluralmeruistis
3. Person Pluralmeruerunt, meruere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularmerueram
2. Person Singularmerueras
3. Person Singularmeruerat
1. Person Pluralmerueramus
2. Person Pluralmerueratis
3. Person Pluralmeruerant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularmeruero
2. Person Singularmerueris
3. Person Singularmeruerit
1. Person Pluralmeruerimus
2. Person Pluralmerueritis
3. Person Pluralmeruerint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularmereammerear
2. Person Singularmereasmereare, merearis
3. Person Singularmereatmereatur
1. Person Pluralmereamusmereamur
2. Person Pluralmereatismereamini
3. Person Pluralmereantmereantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularmereremmererer
2. Person Singularmereresmererere, merereris
3. Person Singularmereretmereretur
1. Person Pluralmereremusmereremur
2. Person Pluralmereretismereremini
3. Person Pluralmererentmererentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularmeruerim
2. Person Singularmerueris
3. Person Singularmeruerit
1. Person Pluralmeruerimus
2. Person Pluralmerueritis
3. Person Pluralmeruerint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularmeruissem
2. Person Singularmeruisses
3. Person Singularmeruisset
1. Person Pluralmeruissemus
2. Person Pluralmeruissetis
3. Person Pluralmeruissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivmereremeruisse, demeruisse
Passivmereri, mererier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularmeroe, dormere, eripimere, flemere, himere, mere, meretrico, summere, termere, vertmere, vosmere, assummeremerere
3. Person Singular
2. Person Pluralmeretemeremini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularmeretomeretor
3. Person Singularmeretomeretor
2. Person Pluralmeretote
3. Person Pluralmerentomerentor
PPP
 SingularPlural
Nominativmeritus, meritum, merita, meritum(que), meritae(que), merita(que), cummeritusmerita, meriti, merita(que), meritae, meritae(que), meriti(que)
Genitivmeriti, meriti, meritae, meriti(que), meriti(que)meritorum, meritorum, meritarum
Dativmerito, merito, meritae, merito(que), merito(que)meritis, meritis(que), meritissima, meritissimo
Akkusativmeritam, meritum, meritum, meritum(que), meritum(que)merita, meritos, meritas, merita(que), meritae(que), meritas(que), meritasset
Ablativmerito, merito, merita, merito(que), merito(que), meritae(que), merita(que)meritis, meritis(que), meritissima, meritissimo
Vokativmeritum, merita, meritum(que), meritae(que), merita(que), meride, meritemerita, meriti, merita(que), meritae, meritae(que), meriti(que)
PPA
 SingularPlural
Nominativmerensmerentes, merentia
Genitivmerentis, merentis(que)merentium, merentum
Dativmerentimerentibus
Akkusativmerentem, merensmerentes, merentia
Ablativmerenti, merentemerentibus
Vokativmerensmerentes, merentia
PFA
 SingularPlural
Nominativmeritura, meriturum, meriturusmerituri, meritori, meritura, meriturae
Genitivmerituri, merituri, meritori, meritori, merituraemeriturarum, meriturorum, meriturorum
Dativmeriturae, merituro, merituromerituris
Akkusativmerituram, meriturum, meriturummeritura, merituras, merituros
Ablativmeritura, merituro, merituromerituris
Vokativmeritura, meriture, meriturummerituri, meritori, meritura, meriturae
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativmerendum, merenda, merendusmerenda, merendi, merendae
Genitivmerendi, merendi, merendaemerendarum, merendorum, merendorum
Dativmerendo, merendo, merendaemerendis
Akkusativmerendum, merendum, merendammerenda, merendas, merendos
Ablativmerendo, merendo, merendamerendis
Vokativmerendum, merenda, merendemerenda, merendi, merendae

Adjektiv

Positiv
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Komparativ
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Superlativ
 SingularPlural
Nominativmeritissimameritissima
Genitiv
Dativmeritissimo, meritissimo
Akkusativmeritissima
Ablativmeritissima, meritissimo, meritissimo
Vokativmeritissimameritissima

Substantiv

 SingularPlural
Nominativmeriones
Genitiv
Dativ
Akkusativmeriones
Ablativ
Vokativmeriones

162 (299) Formen für „merere“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum