Formentabelle zu „lustrare“
Verb
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | lustrabam | lustrabar |
2. Person Singular | lustrabas | lustrabare, lustrabaris |
3. Person Singular | lustrabat | lustrabatur |
1. Person Plural | lustrabamus | lustrabamur |
2. Person Plural | lustrabatis | lustrabamini |
3. Person Plural | lustrabant | lustrabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | lustrabo | lustrabor |
2. Person Singular | lustrabis | lustrabere, lustraberis |
3. Person Singular | lustrabit | lustrabitur |
1. Person Plural | lustrabimus | lustrabimur |
2. Person Plural | lustrabitis | lustrabimini |
3. Person Plural | lustrabunt | lustrabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | lustravi | — |
2. Person Singular | lustrasti, lustravisti | — |
3. Person Singular | lustrauit | — |
1. Person Plural | lustravimus | — |
2. Person Plural | lustravistis | — |
3. Person Plural | lustrauere, lustraverunt, lustrare | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | lustraveram | — |
2. Person Singular | lustraveras | — |
3. Person Singular | lustraverat | — |
1. Person Plural | lustraveramus | — |
2. Person Plural | lustraveratis | — |
3. Person Plural | lustraverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | lustravero | — |
2. Person Singular | lustraris, lustraveris | — |
3. Person Singular | lustraverit | — |
1. Person Plural | lustraverimus | — |
2. Person Plural | lustraveritis | — |
3. Person Plural | lustraverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | lustrem | lustrer |
2. Person Singular | lustres | lustrere, lustreris |
3. Person Singular | lustret | lustretur |
1. Person Plural | lustremus | lustremur |
2. Person Plural | lustretis | lustremini |
3. Person Plural | lustrent | lustrentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | lustrarem | lustrarer |
2. Person Singular | lustrares | lustrarere, lustrareris |
3. Person Singular | lustraret | lustraretur |
1. Person Plural | lustraremus | lustraremur |
2. Person Plural | lustraretis | lustraremini |
3. Person Plural | lustrarent | lustrarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | lustraverim | — |
2. Person Singular | lustraris, lustraveris | — |
3. Person Singular | lustraverit | — |
1. Person Plural | lustraverimus | — |
2. Person Plural | lustraveritis | — |
3. Person Plural | lustraverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | lustravissem | — |
2. Person Singular | lustrasses, lustravisses | — |
3. Person Singular | lustravisset | — |
1. Person Plural | lustravissemus | — |
2. Person Plural | lustravissetis | — |
3. Person Plural | lustravissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | lustrare | lustrasse, lustravisse |
Passiv | lustrari, lustrarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | lustra | lustrare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | lustrate | lustramini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | lustrato | lustrator |
3. Person Singular | lustrato | lustrator |
2. Person Plural | lustratote | — |
3. Person Plural | lustranto | lustrantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | lustrata, lustratum, lustratus | lustrata, lustratae, lustrati |
Genitiv | lustratae, lustrati | lustratarum, lustratorum |
Dativ | lustrato, lustratae | lustratisque, lustratis |
Akkusativ | lustratum, lustratam | lustrata, lustratas, lustratos |
Ablativ | lustrato, lustrata | lustratisque, lustratis |
Vokativ | lustrata, lustratum, lustrate | lustrata, lustratae, lustrati |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | lustratura, lustraturum, lustraturus | lustratura, lustraturae, lustraturi |
Genitiv | lustraturae, lustraturi | lustraturarum, lustraturorum |
Dativ | lustraturae, lustraturo | lustraturis |
Akkusativ | lustraturam, lustraturum | lustratura, lustraturas, lustraturos |
Ablativ | lustratura, lustraturo | lustraturis |
Vokativ | lustratura, lustrature, lustraturum | lustratura, lustraturae, lustraturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | lustrandum, lustranda, lustrandus | lustrandi, lustranda, lustrandae |
Genitiv | lustrandi, lustrandae | lustrandarum, lustrandorum |
Dativ | lustrandae, lustrando | lustrandis |
Akkusativ | lustrandum, lustrandam | lustranda, lustrandas, lustrandos |
Ablativ | lustranda, lustrando | lustrandis |
Vokativ | lustrandum, lustranda, lustrande | lustrandi, lustranda, lustrandae |
Substantiv
161 (253) Formen für „lustrare“