Formentabelle zu „justificare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular |
Warning: Division by zero in /srv/data/web/vhosts/www.latein.me/htdocs/formTable.php on line 456
iustifico | justificor |
2. Person Singular | justificas | justificare, justificaris |
3. Person Singular | justificat | justificatur |
1. Person Plural | justificamus | justificamur |
2. Person Plural | justificatis | justificamini |
3. Person Plural | justificant | justificantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | justificabam | justificabar |
2. Person Singular | justificabas | justificabare, justificabaris |
3. Person Singular | justificabat | justificabatur |
1. Person Plural | justificabamus | justificabamur |
2. Person Plural | justificabatis | justificabamini |
3. Person Plural | justificabant | justificabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | justificabo | justificabor |
2. Person Singular | justificabis | justificabere, justificaberis |
3. Person Singular | justificabit | justificabitur |
1. Person Plural | justificabimus | justificabimur |
2. Person Plural | justificabitis | justificabimini |
3. Person Plural | justificabunt | justificabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | justificavi | — |
2. Person Singular | justificavisti | — |
3. Person Singular | justificavit | — |
1. Person Plural | justificavimus | — |
2. Person Plural | justificavistis | — |
3. Person Plural | justificare, justificavere, justificaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | justificaveram | — |
2. Person Singular | justificaveras | — |
3. Person Singular | justificaverat | — |
1. Person Plural | justificaveramus | — |
2. Person Plural | justificaveratis | — |
3. Person Plural | justificaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | justificavero | — |
2. Person Singular | justificaris, justificaveris | — |
3. Person Singular | justificaverit | — |
1. Person Plural | justificaverimus | — |
2. Person Plural | justificaveritis | — |
3. Person Plural | justificaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | justificem | justificer |
2. Person Singular | justifices | justificere, justificeris |
3. Person Singular | justificet | justificetur |
1. Person Plural | justificemus | justificemur |
2. Person Plural | justificetis | justificemini |
3. Person Plural | justificent | justificentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | justificarem | justificarer |
2. Person Singular | justificares | justificarere, justificareris |
3. Person Singular | justificaret | justificaretur |
1. Person Plural | justificaremus | justificaremur |
2. Person Plural | justificaretis | justificaremini |
3. Person Plural | justificarent | justificarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | justificaverim | — |
2. Person Singular | justificaris, justificaveris | — |
3. Person Singular | justificaverit | — |
1. Person Plural | justificaverimus | — |
2. Person Plural | justificaveritis | — |
3. Person Plural | justificaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | justificavissem | — |
2. Person Singular | justificavisses | — |
3. Person Singular | justificavisset | — |
1. Person Plural | justificavissemus | — |
2. Person Plural | justificavissetis | — |
3. Person Plural | justificavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | justificare | justificavisse |
Passiv | justificari, justificarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | justifica | justificare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | justificate | justificamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | justificato | justificator |
3. Person Singular | justificato | justificator |
2. Person Plural | justificatote | — |
3. Person Plural | justificanto | justificantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | justificata, justificatum, justificatus | justificata, justificatae, justificati |
Genitiv | justificatae, justificati | justificatarum, justificatorum |
Dativ | justificatae, justificato | justificatis |
Akkusativ | justificatam, justificatum | justificata, justificatas, justificatos |
Ablativ | justificata, justificato | justificatis |
Vokativ | justificata, justificate, justificatum | justificata, justificatae, justificati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | justificans | justificantes, justificantia |
Genitiv | justificantis | justificantium, justificantum |
Dativ | justificanti | justificantibus |
Akkusativ | justificans, justificantem | justificantes, justificantia |
Ablativ | justificante, justificanti | justificantibus |
Vokativ | justificans | justificantes, justificantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | justificatura, justificaturum, justificaturus | justificatura, justificaturae, justificaturi |
Genitiv | justificaturae, justificaturi | justificaturarum, justificaturorum |
Dativ | justificaturae, justificaturo | justificaturis |
Akkusativ | justificaturam, justificaturum | justificatura, justificaturas, justificaturos |
Ablativ | justificatura, justificaturo | justificaturis |
Vokativ | justificatura, justificature, justificaturum | justificatura, justificaturae, justificaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | justificanda, justificandum, justificandus | justificanda, justificandae, justificandi |
Genitiv | justificandae, justificandi | justificandarum, justificandorum |
Dativ | justificandae, justificando | justificandis |
Akkusativ | justificandam, justificandum | justificanda, justificandas, justificandos |
Ablativ | justificanda, justificando | justificandis |
Vokativ | justificanda, justificande, justificandum | justificanda, justificandae, justificandi |
152 (228) Formen für „justificare“