Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „jureiurare“

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularjureiurojureiuror
2. Person Singularjureiurasjureiurare, jureiuraris
3. Person Singularjureiuratjureiuratur
1. Person Pluraljureiuramusjureiuramur
2. Person Pluraljureiuratisjureiuramini
3. Person Pluraljureiurantjureiurantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularjureiurabamjureiurabar
2. Person Singularjureiurabasjureiurabare, jureiurabaris
3. Person Singularjureiurabatjureiurabatur
1. Person Pluraljureiurabamusjureiurabamur
2. Person Pluraljureiurabatisjureiurabamini
3. Person Pluraljureiurabantjureiurabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularjureiurabojureiurabor
2. Person Singularjureiurabisjureiurabere, jureiuraberis
3. Person Singularjureiurabitjureiurabitur
1. Person Pluraljureiurabimusjureiurabimur
2. Person Pluraljureiurabitisjureiurabimini
3. Person Pluraljureiurabuntjureiurabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularjureiuravi
2. Person Singularjureiuravisti
3. Person Singularjureiuravit
1. Person Pluraljureiuravimus
2. Person Pluraljureiuravistis
3. Person Pluraljureiurare, jureiuravere, jureiuraverunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularjureiuraveram
2. Person Singularjureiuraveras
3. Person Singularjureiuraverat
1. Person Pluraljureiuraveramus
2. Person Pluraljureiuraveratis
3. Person Pluraljureiuraverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularjureiuravero
2. Person Singularjureiuraris, jureiuraveris
3. Person Singularjureiuraverit
1. Person Pluraljureiuraverimus
2. Person Pluraljureiuraveritis
3. Person Pluraljureiuraverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularjureiuremjureiurer
2. Person Singularjureiuresjureiurere, jureiureris
3. Person Singularjureiuretjureiuretur
1. Person Pluraljureiuremusjureiuremur
2. Person Pluraljureiuretisjureiuremini
3. Person Pluraljureiurentjureiurentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularjureiuraremjureiurarer
2. Person Singularjureiuraresjureiurarere, jureiurareris
3. Person Singularjureiuraretjureiuraretur
1. Person Pluraljureiuraremusjureiuraremur
2. Person Pluraljureiuraretisjureiuraremini
3. Person Pluraljureiurarentjureiurarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularjureiuraverim
2. Person Singularjureiuraris, jureiuraveris
3. Person Singularjureiuraverit
1. Person Pluraljureiuraverimus
2. Person Pluraljureiuraveritis
3. Person Pluraljureiuraverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularjureiuravissem
2. Person Singularjureiuravisses
3. Person Singularjureiuravisset
1. Person Pluraljureiuravissemus
2. Person Pluraljureiuravissetis
3. Person Pluraljureiuravissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivjureiurarejureiuravisse
Passivjureiurari, jureiurarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularjureiurajureiurare
3. Person Singular
2. Person Pluraljureiuratejureiuramini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularjureiuratojureiurator
3. Person Singularjureiuratojureiurator
2. Person Pluraljureiuratote
3. Person Pluraljureiurantojureiurantor
PPP
 SingularPlural
Nominativjureiurata, jureiuratum, jureiuratusjureiurata, jureiuratae, jureiurati
Genitivjureiuratae, jureiuratijureiuratarum, jureiuratorum
Dativjureiuratae, jureiuratojureiuratis
Akkusativjureiuratam, jureiuratumjureiurata, jureiuratas, jureiuratos
Ablativjureiurata, jureiuratojureiuratis
Vokativjureiurata, jureiurate, jureiuratumjureiurata, jureiuratae, jureiurati
PPA
 SingularPlural
Nominativjureiuransjureiurantes, jureiurantia
Genitivjureiurantisjureiurantium, jureiurantum
Dativjureiurantijureiurantibus
Akkusativjureiurans, jureiurantemjureiurantes, jureiurantia
Ablativjureiurante, jureiurantijureiurantibus
Vokativjureiuransjureiurantes, jureiurantia
PFA
 SingularPlural
Nominativjureiuratura, jureiuraturum, jureiuraturusjureiuratura, jureiuraturae, jureiuraturi
Genitivjureiuraturae, jureiuraturijureiuraturarum, jureiuraturorum
Dativjureiuraturae, jureiuraturojureiuraturis
Akkusativjureiuraturam, jureiuraturumjureiuratura, jureiuraturas, jureiuraturos
Ablativjureiuratura, jureiuraturojureiuraturis
Vokativjureiuratura, jureiurature, jureiuraturumjureiuratura, jureiuraturae, jureiuraturi
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativjureiuranda, jureiurandum, jureiurandusjureiuranda, jureiurandae, jureiurandi
Genitivjureiurandae, jureiurandijureiurandarum, jureiurandorum
Dativiureiurando, jureiurandaejureiurandis
Akkusativjureiurandam, jureiurandumjureiuranda, jureiurandas, jureiurandos
Ablativiureiurando, jureiurandajureiurandis
Vokativjureiuranda, jureiurande, jureiurandumjureiuranda, jureiurandae, jureiurandi

152 (228) Formen für „jureiurare“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum