Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "iudicare"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulariudico, mortalibusiudicojudicor
2. Person Singulariudicas, iudicasmoresjudicaris, iudicare, iudicareque
3. Person Singularjudicatjudicatur
1. Person Pluraljudicamusjudicamur
2. Person Pluraliudicatisque, iudicatisjudicamini
3. Person Pluraliudicant, bonumiudicantjudicantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularjudicabamjudicabar
2. Person Singularjudicabasjudicabare, judicabaris
3. Person Singularjudicabatjudicabatur
1. Person Pluraljudicabamusjudicabamur
2. Person Pluraljudicabatisjudicabamini
3. Person Pluraljudicabantjudicabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularjudicabo, iudicarojudicabor
2. Person Singularjudicabisjudicabere, judicaberis
3. Person Singularjudicabitjudicabitur
1. Person Pluraljudicabimusjudicabimur
2. Person Pluraljudicabitisjudicabimini
3. Person Pluraljudicabuntjudicabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularjudicavi
2. Person Singulariudicasti, judicavisti
3. Person Singularjudicavit, iudicavitque
1. Person Pluraljudicavimus
2. Person Pluraliudicastis, judicavistis
3. Person Pluraljudicavere, iudicarunt, judicaverunt, iudicare
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularjudicaveram
2. Person Singulariudicaras, judicaveras
3. Person Singulariudicarat, judicaverat
1. Person Pluraljudicaveramus
2. Person Pluraljudicaveratis
3. Person Pluraliudicarant, judicaverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulariudicaro, judicavero
2. Person Singularjudicaris, judicaveris
3. Person Singulariudicarit, judicaverit
1. Person Pluraliudicarimus, judicaverimus
2. Person Pluraliudicaritis, judicaveritis
3. Person Pluraliudicarint, judicaverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulariudicem, iudicemquejudicer
2. Person Singulariudices, iudicesquejudicere, judiceris
3. Person Singularjudicetjudicetur
1. Person Pluraljudicemusjudicemur
2. Person Pluraljudicetisjudicemini
3. Person Pluraljudicentjudicentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularjudicaremjudicarer
2. Person Singularjudicaresjudicarere, judicareris
3. Person Singularjudicaret, iudicaretquejudicaretur
1. Person Pluraljudicaremusjudicaremur
2. Person Pluraljudicaretisjudicaremini
3. Person Pluraljudicarentjudicarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularjudicaverim
2. Person Singularjudicaris, judicaveris
3. Person Singulariudicarit, judicaverit
1. Person Pluraljudicaverimus, iudicarimus
2. Person Pluraliudicaritis, judicaveritis
3. Person Pluraliudicarint, judicaverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularjudicavissem, iudicassem
2. Person Singularjudicavisses, iudicasses
3. Person Singularjudicavisset, iudicasset
1. Person Pluraljudicavissemus
2. Person Pluraljudicavissetis, iudicassetis
3. Person Pluraljudicavissent, iudicassent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktiviudicare, iudicarequejudicavisse, iudicasse
Passivjudicari, judicarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singulariudicamenta, iudicameta, judicaiudicare, iudicareque
3. Person Singular
2. Person Pluraljudicatejudicamini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularjudicatojudicator
3. Person Singularjudicatojudicator
2. Person Pluraljudicatote
3. Person Pluraljudicantojudicantor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum