Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „iudicare“

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulariudico, mortalibusiudicojudicor
2. Person Singulariudicas, iudicasmoresiudicare, judicaris
3. Person Singularjudicatjudicatur
1. Person Pluraljudicamusjudicamur
2. Person Pluraliudicatisjudicamini
3. Person Pluraliudicant, bonumiudicantjudicantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularjudicabamjudicabar
2. Person Singularjudicabasjudicabare, judicabaris
3. Person Singularjudicabatjudicabatur
1. Person Pluraljudicabamusjudicabamur
2. Person Pluraljudicabatisjudicabamini
3. Person Pluraljudicabantjudicabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularjudicabo, iudicarojudicabor
2. Person Singularjudicabisjudicabere, judicaberis
3. Person Singularjudicabitjudicabitur
1. Person Pluraljudicabimusjudicabimur
2. Person Pluraljudicabitisjudicabimini
3. Person Pluraljudicabuntjudicabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularjudicavi
2. Person Singulariudicasti, judicavisti
3. Person Singularjudicavit, iudicavitque
1. Person Pluraljudicavimus
2. Person Pluraliudicastis, judicavistis
3. Person Pluraljudicaverunt, iudicarunt, iudicare, judicavere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularjudicaveram
2. Person Singulariudicaras, judicaveras
3. Person Singularjudicaverat, iudicarat
1. Person Pluraljudicaveramus
2. Person Pluraljudicaveratis
3. Person Pluraliudicarant, judicaverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulariudicaro, judicavero
2. Person Singularjudicaris, judicaveris
3. Person Singulariudicarit, judicaverit
1. Person Pluraliudicarimus, judicaverimus
2. Person Pluraljudicaveritis, iudicaritis
3. Person Pluraljudicaverint, iudicarint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulariudicemjudicer
2. Person Singulariudicesjudicere, judiceris
3. Person Singularjudicetjudicetur
1. Person Pluraljudicemusjudicemur
2. Person Pluraljudicetisjudicemini
3. Person Pluraljudicentjudicentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularjudicaremjudicarer
2. Person Singularjudicaresjudicarere, judicareris
3. Person Singularjudicaret, iudicaretquejudicaretur
1. Person Pluraljudicaremusjudicaremur
2. Person Pluraljudicaretisjudicaremini
3. Person Pluraljudicarentjudicarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularjudicaverim
2. Person Singularjudicaris, judicaveris
3. Person Singulariudicarit, judicaverit
1. Person Pluraliudicarimus, judicaverimus
2. Person Pluraljudicaveritis, iudicaritis
3. Person Pluraliudicarint, judicaverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulariudicassem, judicavissem
2. Person Singulariudicasses, judicavisses
3. Person Singulariudicasset, judicavisset
1. Person Pluraljudicavissemus
2. Person Pluraliudicassetis, judicavissetis
3. Person Pluraliudicassent, judicavissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktiviudicareiudicasse, judicavisse
Passivjudicari, judicarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularjudica, iudicamenta, iudicametaiudicare
3. Person Singular
2. Person Pluraljudicatejudicamini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularjudicatojudicator
3. Person Singularjudicatojudicator
2. Person Pluraljudicatote
3. Person Pluraljudicantojudicantor
PPP
 SingularPlural
Nominativiudicatum, judicata, iudicatusjudicati, judicatae, judicata
Genitivjudicatae, judicatijudicatarum, judicatorum
Dativjudicatae, judicatoiudicatis
Akkusativjudicatam, iudicatumjudicatas, judicatos, judicata
Ablativjudicata, judicatoiudicatis
Vokativiudicatum, judicata, judicatejudicati, judicatae, judicata
PPA
 SingularPlural
Nominativjudicansjudicantes, judicantia
Genitivjudicantisjudicantium, judicantum
Dativjudicantijudicantibus
Akkusativjudicantem, judicansjudicantes, judicantia
Ablativjudicante, judicantijudicantibus
Vokativjudicansjudicantes, judicantia
PFA
 SingularPlural
Nominativjudicaturus, judicaturum, judicaturajudicaturi, judicatura, judicaturae
Genitivjudicaturi, judicaturaejudicaturarum, judicaturorum
Dativjudicaturae, judicaturojudicaturis
Akkusativjudicaturum, judicaturamjudicaturos, judicatura, judicaturas
Ablativjudicatura, judicaturojudicaturis
Vokativjudicaturum, judicatura, judicaturejudicaturi, judicatura, judicaturae
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativjudicandum, judicandus, judicanda, iudicandumquejudicandi, judicanda, judicandae
Genitivjudicandi, judicandaejudicandarum, judicandorum
Dativjudicando, judicandaejudicandis
Akkusativjudicandum, judicandam, iudicandumquejudicandas, judicanda, judicandos
Ablativjudicando, judicandajudicandis
Vokativjudicandum, judicanda, iudicandumque, judicandejudicandi, judicanda, judicandae

152 (269) Formen für „iudicare“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum