Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "irrumpere"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularirrumpoirrumpor
2. Person Singularirrumpisirrumperis
3. Person Singularirrumpitirrumpitur
1. Person Pluralirrumpimusirrumpimur
2. Person Pluralirrumpitisirrumpimini
3. Person Pluralirrumpuntirrumpuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularirrumpebamirrumpebar
2. Person Singularirrumpebasirrumpebare, irrumpebaris
3. Person Singularirrumpebatirrumpebatur
1. Person Pluralirrumpebamusirrumpebamur
2. Person Pluralirrumpebatisirrumpebamini
3. Person Pluralirrumpebantirrumpebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularirrumpamirrumpar
2. Person Singularirrumpesirrumperis, irrumpere
3. Person Singularirrumpetirrumpetur
1. Person Pluralirrumpemusirrumpemur
2. Person Pluralirrumpetisirrumpemini
3. Person Pluralirrumpentirrumpentur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularirrupi
2. Person Singularirrupisti
3. Person Singularirrupit
1. Person Pluralirrupimus
2. Person Pluralirrupistis
3. Person Pluralirruperunt, irrupere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularirruperam
2. Person Singularirruperas
3. Person Singularirruperat
1. Person Pluralirruperamus
2. Person Pluralirruperatis
3. Person Pluralirruperant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularirrupero
2. Person Singularirruperis
3. Person Singularirruperit
1. Person Pluralirruperimus
2. Person Pluralirruperitis
3. Person Pluralirruperint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularirrumpamirrumpar
2. Person Singularirrumpasirrumpare, irrumparis
3. Person Singularirrumpatirrumpatur
1. Person Pluralirrumpamusirrumpamur
2. Person Pluralirrumpatisirrumpamini
3. Person Pluralirrumpantirrumpantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularirrumperemirrumperer
2. Person Singularirrumperesirrumperere, irrumpereris
3. Person Singularirrumperetirrumperetur
1. Person Pluralirrumperemusirrumperemur
2. Person Pluralirrumperetisirrumperemini
3. Person Pluralirrumperentirrumperentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularirruperim
2. Person Singularirruperis
3. Person Singularirruperit
1. Person Pluralirruperimus
2. Person Pluralirruperitis
3. Person Pluralirruperint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularirrupissem
2. Person Singularirrupisses
3. Person Singularirrupisset
1. Person Pluralirrupissemus
2. Person Pluralirrupissetis
3. Person Pluralirrupissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivirrumpereirrupisse
Passivirrumpier, irrumpi
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularirrumpeirrumpere
3. Person Singular
2. Person Pluralirrumpiteirrumpimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularirrumpitoirrumpitor
3. Person Singularirrumpitoirrumpitor
2. Person Pluralirrumpitote
3. Person Pluralirrumpuntoirrumpuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum