Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | irruo | irruor |
2. Person Singular | irruis | irrueris |
3. Person Singular | irruit | irruitur |
1. Person Plural | irruimus | irruimur |
2. Person Plural | irruitis | irruimini |
3. Person Plural | irruunt | irruuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | irruebam | irruebar |
2. Person Singular | irruebas | irruebare, irruebaris |
3. Person Singular | irruebat | irruebatur |
1. Person Plural | irruebamus | irruebamur |
2. Person Plural | irruebatis | irruebamini |
3. Person Plural | irruebant | irruebantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | irruam | irruar |
2. Person Singular | irrues | irruere, irrueris |
3. Person Singular | irruet | irruetur |
1. Person Plural | irruemus | irruemur |
2. Person Plural | irruetis | irruemini |
3. Person Plural | irruent | irruentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | irrui | — |
2. Person Singular | irroisti, irruisti | — |
3. Person Singular | irruit | — |
1. Person Plural | irruimus | — |
2. Person Plural | irruistis | — |
3. Person Plural | irruere, irruerunt | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | irrueram | — |
2. Person Singular | irrueras | — |
3. Person Singular | irruerat | — |
1. Person Plural | irrueramus | — |
2. Person Plural | irrueratis | — |
3. Person Plural | irruerant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | irruero | — |
2. Person Singular | irrueris | — |
3. Person Singular | irruerit | — |
1. Person Plural | irruerimus | — |
2. Person Plural | irrueritis | — |
3. Person Plural | irruerint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | irruam | irruar |
2. Person Singular | irruas | irruare, irruaris |
3. Person Singular | irruat | irruatur |
1. Person Plural | irruamus | irruamur |
2. Person Plural | irruatis | irruamini |
3. Person Plural | irruant | irruantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | irruerem | irruerer |
2. Person Singular | irrueres | irruerere, irruereris |
3. Person Singular | irrueret | irrueretur |
1. Person Plural | irrueremus | irrueremur |
2. Person Plural | irrueretis | irrueremini |
3. Person Plural | irruerent | irruerentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | irruerim | — |
2. Person Singular | irrueris | — |
3. Person Singular | irruerit | — |
1. Person Plural | irruerimus | — |
2. Person Plural | irrueritis | — |
3. Person Plural | irruerint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | irruissem | — |
2. Person Singular | irruisses | — |
3. Person Singular | irruisset | — |
1. Person Plural | irruissemus | — |
2. Person Plural | irruissetis | — |
3. Person Plural | irruissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | irruere | irruisse |
Passiv | irrui, irruier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | irrue | irruere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | irruite | irruimini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | irruito | irruitor |
3. Person Singular | irruito | irruitor |
2. Person Plural | irruitote | — |
3. Person Plural | irruunto | irruuntor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | irruta, irrutum, irrutus | irruta, irrutae, irruti |
Genitiv | irrutae, irruti | irrutarum, irrutorum |
Dativ | irrutae, irruto | irrutis |
Akkusativ | irrutam, irrutum | irruta, irrutas, irrutos |
Ablativ | irruta, irruto | irrutis |
Vokativ | irruta, irrute, irrutum | irruta, irrutae, irruti |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | irruens | irruentes, irruentia |
Genitiv | irruentis | irruentium, irruentum |
Dativ | irruenti | irruentibus |
Akkusativ | irruens, irruentem | irruentes, irruentia |
Ablativ | irruenti, irruente | irruentibus |
Vokativ | irruens | irruentes, irruentia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | irrutura, irruturum, irruturus | irrutura, irruturae, irruturi |
Genitiv | irruturae, irruturi | irruturarum, irruturorum |
Dativ | irruturae, irruturo | irruturis |
Akkusativ | irruturam, irruturum | irrutura, irruturas, irruturos |
Ablativ | irrutura, irruturo | irruturis |
Vokativ | irrutura, irruture, irruturum | irrutura, irruturae, irruturi |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | irruenda, irruendum, irruendus, irruunda, irruundum, irruundus | irruenda, irruendae, irruendi, irruunda, irruundae, irruundi |
Genitiv | irruendae, irruendi, irruundae, irruundi | irruendarum, irruendorum, irruundarum, irruundorum |
Dativ | irruendae, irruendo, irruundae, irruundo | irruendis, irruundis |
Akkusativ | irruendam, irruendum, irruundam, irruundum | irruenda, irruendas, irruendos, irruunda, irruundas, irruundos |
Ablativ | irruenda, irruendo, irruunda, irruundo | irruendis, irruundis |
Vokativ | irruenda, irruende, irruendum, irruunda, irruunde, irruundum | irruenda, irruendae, irruendi, irruunda, irruundae, irruundi |
152 (257) Formen für „irruere“