Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „invitus“

Adjektiv

Positiv
 SingularPlural
Nominativinuitus, inuita, inuitum, invitaque, invitumque, necinvitusinuiti, inuita, invitae, invitaque, invitique
Genitivinvitae, inuiti, invitiqueinvitarum, invitorum
Dativinuito, invitae, invitodesignatus, invitopopuliinuitis, invitissimus, invitissimi, invitissimos, invitissima, invitissimis, invitissimo, invitissumis
Akkusativinuitum, inuitam, invitumqueinuitos, invitas, inuita, invitaque
Ablativinuito, inuita, invitaque, invitodesignatus, invitopopuliinuitis, invitissimus, invitissimi, invitissimos, invitissima, invitissimis, invitissimo, invitissumis
Vokativinuita, inuitum, invitaque, invitumque, inviteinuiti, inuita, invitae, invitaque, invitique
Komparativ
 SingularPlural
Nominativinvitius
Genitiv
Dativ
Akkusativinvitius
Ablativ
Vokativinvitius
Superlativ
 SingularPlural
Nominativinvitissimus, invitissimainvitissimi, invitissima
Genitivinvitissimi
Dativinvitissimoinvitissimis
Akkusativinvitissimos, invitissima
Ablativinvitissimo, invitissimainvitissimis
Vokativinvitissimainvitissimi, invitissima

Adverb

 Grundform
Positivinvite
Komparativ
Superlativ

26 (92) Formen für „invitus“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum