Formentabelle zu „invictare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inuicto | invictor |
2. Person Singular | invictas | invictare, invictaris |
3. Person Singular | invictat | invictatur |
1. Person Plural | invictamus | invictamur |
2. Person Plural | invictatis | invictamini |
3. Person Plural | invictant | invictantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | invictabam | invictabar |
2. Person Singular | invictabas | invictabare, invictabaris |
3. Person Singular | invictabat | invictabatur |
1. Person Plural | invictabamus | invictabamur |
2. Person Plural | invictabatis | invictabamini |
3. Person Plural | invictabant | invictabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | invictabo | invictabor |
2. Person Singular | invictabis | invictabere, invictaberis |
3. Person Singular | invictabit | invictabitur |
1. Person Plural | invictabimus | invictabimur |
2. Person Plural | invictabitis | invictabimini |
3. Person Plural | invictabunt | invictabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | invictavi | — |
2. Person Singular | invictavisti | — |
3. Person Singular | invictavit | — |
1. Person Plural | invictavimus | — |
2. Person Plural | invictavistis | — |
3. Person Plural | invictare, invictavere, invictaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | invictaveram | — |
2. Person Singular | invictaveras | — |
3. Person Singular | invictaverat | — |
1. Person Plural | invictaveramus | — |
2. Person Plural | invictaveratis | — |
3. Person Plural | invictaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | invictavero | — |
2. Person Singular | invictaris, invictaveris | — |
3. Person Singular | invictaverit | — |
1. Person Plural | invictaverimus | — |
2. Person Plural | invictaveritis | — |
3. Person Plural | invictaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | invictem | invicter |
2. Person Singular | invictes | invictere, invicteris |
3. Person Singular | invictet | invictetur |
1. Person Plural | invictemus | invictemur |
2. Person Plural | invictetis | invictemini |
3. Person Plural | invictent | invictentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | invictarem | invictarer |
2. Person Singular | invictares | invictarere, invictareris |
3. Person Singular | invictaret | invictaretur |
1. Person Plural | invictaremus | invictaremur |
2. Person Plural | invictaretis | invictaremini |
3. Person Plural | invictarent | invictarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | invictaverim | — |
2. Person Singular | invictaris, invictaveris | — |
3. Person Singular | invictaverit | — |
1. Person Plural | invictaverimus | — |
2. Person Plural | invictaveritis | — |
3. Person Plural | invictaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | invictavissem | — |
2. Person Singular | invictavisses | — |
3. Person Singular | invictavisset | — |
1. Person Plural | invictavissemus | — |
2. Person Plural | invictavissetis | — |
3. Person Plural | invictavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | invictare | invictavisse |
Passiv | invictari, invictarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | invicta, inuictaque | invictare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | invictate | invictamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | invictato | invictator |
3. Person Singular | invictato | invictator |
2. Person Plural | invictatote | — |
3. Person Plural | invictanto | invictantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | invictata, invictatum, invictatus | invictata, invictatae, invictati |
Genitiv | invictatae, invictati | invictatarum, invictatorum |
Dativ | invictatae, invictato | invictatis |
Akkusativ | invictatam, invictatum | invictata, invictatas, invictatos |
Ablativ | invictata, invictato | invictatis |
Vokativ | invictata, invictate, invictatum | invictata, invictatae, invictati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | invictans | invictantes, invictantia |
Genitiv | invictantis | invictantium, invictantum |
Dativ | invictanti | invictantibus |
Akkusativ | invictans, invictantem | invictantes, invictantia |
Ablativ | invictante, invictanti | invictantibus |
Vokativ | invictans | invictantes, invictantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | invictatura, invictaturum, invictaturus | invictatura, invictaturae, invictaturi |
Genitiv | invictaturae, invictaturi | invictaturarum, invictaturorum |
Dativ | invictaturae, invictaturo | invictaturis |
Akkusativ | invictaturam, invictaturum | invictatura, invictaturas, invictaturos |
Ablativ | invictatura, invictaturo | invictaturis |
Vokativ | invictatura, invictature, invictaturum | invictatura, invictaturae, invictaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | invictanda, invictandum, invictandus | invictanda, invictandae, invictandi |
Genitiv | invictandae, invictandi | invictandarum, invictandorum |
Dativ | invictandae, invictando | invictandis |
Akkusativ | invictandam, invictandum | invictanda, invictandas, invictandos |
Ablativ | invictanda, invictando | invictandis |
Vokativ | invictanda, invictande, invictandum | invictanda, invictandae, invictandi |
152 (229) Formen für „invictare“