Formentabelle zu „intimare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | intimo | intimor |
2. Person Singular | intimas | intimare, intimaris |
3. Person Singular | intimat | intimatur |
1. Person Plural | intimamus | intimamur |
2. Person Plural | intimatis | intimamini |
3. Person Plural | intimant | intimantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | intimabam | intimabar |
2. Person Singular | intimabas | intimabare, intimabaris |
3. Person Singular | intimabat | intimabatur |
1. Person Plural | intimabamus | intimabamur |
2. Person Plural | intimabatis | intimabamini |
3. Person Plural | intimabant | intimabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | intimabo | intimabor |
2. Person Singular | intimabis | intimabere, intimaberis |
3. Person Singular | intimabit | intimabitur |
1. Person Plural | intimabimus | intimabimur |
2. Person Plural | intimabitis | intimabimini |
3. Person Plural | intimabunt | intimabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | intimavi | — |
2. Person Singular | intimavisti | — |
3. Person Singular | intimavit | — |
1. Person Plural | intimavimus | — |
2. Person Plural | intimavistis | — |
3. Person Plural | intimare, intimavere, intimaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | intimaveram | — |
2. Person Singular | intimaveras | — |
3. Person Singular | intimarat, intimaverat | — |
1. Person Plural | intimaveramus | — |
2. Person Plural | intimaveratis | — |
3. Person Plural | intimaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | intimavero | — |
2. Person Singular | intimaris, intimaveris | — |
3. Person Singular | intimaverit | — |
1. Person Plural | intimaverimus | — |
2. Person Plural | intimaveritis | — |
3. Person Plural | intimaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | intimem | intimer |
2. Person Singular | intimes | intimere, intimeris |
3. Person Singular | intimet | intimetur |
1. Person Plural | intimemus | intimemur |
2. Person Plural | intimetis | intimemini |
3. Person Plural | intiment | intimentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | intimarem | intimarer |
2. Person Singular | intimares | intimarere, intimareris |
3. Person Singular | intimaret | intimaretur |
1. Person Plural | intimaremus | intimaremur |
2. Person Plural | intimaretis | intimaremini |
3. Person Plural | intimarent | intimarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | intimaverim | — |
2. Person Singular | intimaris, intimaveris | — |
3. Person Singular | intimaverit | — |
1. Person Plural | intimaverimus | — |
2. Person Plural | intimaveritis | — |
3. Person Plural | intimaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | intimavissem | — |
2. Person Singular | intimavisses | — |
3. Person Singular | intimavisset | — |
1. Person Plural | intimavissemus | — |
2. Person Plural | intimavissetis | — |
3. Person Plural | intimavissent | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | intima | intimare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | intimate | intimamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | intimato | intimator |
3. Person Singular | intimato | intimator |
2. Person Plural | intimatote | — |
3. Person Plural | intimanto | intimantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | intimata, intimatum, intimatus | intimatae, intimata, intimati |
Genitiv | intimatae, intimati | intimatarum, intimatorum |
Dativ | intimatae, intimato | intimatis |
Akkusativ | intimatam, intimatum | intimatos, intimata, intimatas |
Ablativ | intimata, intimato | intimatis |
Vokativ | intimata, intimate, intimatum | intimatae, intimata, intimati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | intimans | intimantes, intimantia |
Genitiv | intimantis | intimantium, intimantum |
Dativ | intimanti | intimantibus |
Akkusativ | intimans, intimantem | intimantes, intimantia |
Ablativ | intimante, intimanti | intimantibus |
Vokativ | intimans | intimantes, intimantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | intimatura, intimaturum, intimaturus | intimatura, intimaturae, intimaturi |
Genitiv | intimaturae, intimaturi | intimaturarum, intimaturorum |
Dativ | intimaturae, intimaturo | intimaturis |
Akkusativ | intimaturam, intimaturum | intimatura, intimaturas, intimaturos |
Ablativ | intimatura, intimaturo | intimaturis |
Vokativ | intimatura, intimature, intimaturum | intimatura, intimaturae, intimaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | intimandum, intimanda, intimandus | intimanda, intimandae, intimandi |
Genitiv | intimandae, intimandi | intimandarum, intimandorum |
Dativ | intimandae, intimando | intimandis |
Akkusativ | intimandum, intimandam | intimanda, intimandas, intimandos |
Ablativ | intimanda, intimando | intimandis |
Vokativ | intimandum, intimanda, intimande | intimanda, intimandae, intimandi |
Adjektiv
Positiv | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | intimilium |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Komparativ | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Superlativ | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
153 (230) Formen für „intimare“