Formentabelle zu „interpretare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | interpreto | interpretor |
2. Person Singular | interpretas | interpretaris, interpretare |
3. Person Singular | interpretat, interpretation, interpretatorem | interpretatur |
1. Person Plural | interpretamus | interpretamur |
2. Person Plural | interpretatis | interpretamini |
3. Person Plural | interpretant | interpretantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | interpretabam | interpretabar |
2. Person Singular | interpretabas | interpretabare, interpretabaris |
3. Person Singular | interpretabat | interpretabatur |
1. Person Plural | interpretabamus | interpretabamur |
2. Person Plural | interpretabatis | interpretabamini |
3. Person Plural | interpretabant | interpretabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | interpretabo | interpretabor |
2. Person Singular | interpretabis | interpretabere, interpretaberis |
3. Person Singular | interpretabit | interpretabitur |
1. Person Plural | interpretabimus | interpretabimur |
2. Person Plural | interpretabitis | interpretabimini |
3. Person Plural | interpretabunt | interpretabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | interpretavi | — |
2. Person Singular | interpretavisti | — |
3. Person Singular | interpretavit | — |
1. Person Plural | interpretavimus | — |
2. Person Plural | interpretavistis | — |
3. Person Plural | interpretare, interpretavere, interpretaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | interpretaveram | — |
2. Person Singular | interpretaveras | — |
3. Person Singular | interpretaverat | — |
1. Person Plural | interpretaveramus | — |
2. Person Plural | interpretaveratis | — |
3. Person Plural | interpretaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | interpretavero | — |
2. Person Singular | interpretaris, interpretaveris | — |
3. Person Singular | interpretaverit | — |
1. Person Plural | interpretaverimus | — |
2. Person Plural | interpretaveritis | — |
3. Person Plural | interpretaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | interpretem | interpreter |
2. Person Singular | interpretes, etinterpretes | interpretere, interpreteris |
3. Person Singular | interpretet | interpretetur |
1. Person Plural | interpretemus | interpretemur |
2. Person Plural | interpretetis | interpretemini |
3. Person Plural | interpretent | interpretentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | interpretarem | interpretarer |
2. Person Singular | interpretares | interpretarere, interpretareris |
3. Person Singular | interpretaret | interpretaretur |
1. Person Plural | interpretaremus | interpretaremur |
2. Person Plural | interpretaretis | interpretaremini |
3. Person Plural | interpretarent | interpretarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | interpretaverim | — |
2. Person Singular | interpretaris, interpretaveris | — |
3. Person Singular | interpretaverit | — |
1. Person Plural | interpretaverimus | — |
2. Person Plural | interpretaveritis | — |
3. Person Plural | interpretaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | interpretavissem | — |
2. Person Singular | interpretavisses | — |
3. Person Singular | interpretavisset | — |
1. Person Plural | interpretavissemus | — |
2. Person Plural | interpretavissetis | — |
3. Person Plural | interpretavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | interpretare | interpretavisse |
Passiv | interpretari, interpretarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | interpreta | interpretare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | interpretate | interpretamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | interpretato | interpretator |
3. Person Singular | interpretato | interpretator |
2. Person Plural | interpretatote | — |
3. Person Plural | interpretanto | interpretantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | interpretatus, interpretatum, interpretata | interpretata, interpretati, interpretatae |
Genitiv | interpretati, interpretatae | interpretatarum, interpretatorum |
Dativ | interpretato, interpretatae | interpretatis |
Akkusativ | interpretatum, interpretatam | interpretata, interpretatas, interpretatos |
Ablativ | interpretato, interpretata | interpretatis |
Vokativ | interpretatum, interpretata, interpretate | interpretata, interpretati, interpretatae |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | interpretatura, interpretaturum, interpretaturus | interpretatura, interpretaturae, interpretaturi |
Genitiv | interpretaturae, interpretaturi | interpretaturarum, interpretaturorum |
Dativ | interpretaturae, interpretaturo | interpretaturis |
Akkusativ | interpretaturam, interpretaturum | interpretatura, interpretaturas, interpretaturos |
Ablativ | interpretatura, interpretaturo | interpretaturis |
Vokativ | interpretatura, interpretature, interpretaturum | interpretatura, interpretaturae, interpretaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | interpretanda, interpretandum, interpretandus | interpretanda, interpretandi, interpretandae |
Genitiv | interpretandi, interpretandae | interpretandarum, interpretandorum |
Dativ | interpretando, interpretandae | interpretandis |
Akkusativ | interpretandam, interpretandum | interpretanda, interpretandas, interpretandos |
Ablativ | interpretando, interpretanda | interpretandis |
Vokativ | interpretanda, interpretandum, interpretande | interpretanda, interpretandi, interpretandae |
152 (231) Formen für „interpretare“