Formentabelle zu „intermiscere“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | intermisceo | intermisceor |
2. Person Singular | intermisces | intermiscere, intermisceris |
3. Person Singular | intermiscet | intermiscetur |
1. Person Plural | intermiscemus | intermiscemur |
2. Person Plural | intermiscetis | intermiscemini |
3. Person Plural | intermiscent | intermiscentur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | intermiscebam | intermiscebar |
2. Person Singular | intermiscebas | intermiscebare, intermiscebaris |
3. Person Singular | intermiscebat | intermiscebatur |
1. Person Plural | intermiscebamus | intermiscebamur |
2. Person Plural | intermiscebatis | intermiscebamini |
3. Person Plural | intermiscebant | intermiscebantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | intermiscebo | intermiscebor |
2. Person Singular | intermiscebis | intermiscebere, intermisceberis |
3. Person Singular | intermiscebit | intermiscebitur |
1. Person Plural | intermiscebimus | intermiscebimur |
2. Person Plural | intermiscebitis | intermiscebimini |
3. Person Plural | intermiscebunt | intermiscebuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | intermiscui | — |
2. Person Singular | intermiscuisti | — |
3. Person Singular | intermiscuit | — |
1. Person Plural | intermiscuimus | — |
2. Person Plural | intermiscuistis | — |
3. Person Plural | intermiscuere, intermiscuerunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | intermiscueram | — |
2. Person Singular | intermiscueras | — |
3. Person Singular | intermiscuerat | — |
1. Person Plural | intermiscueramus | — |
2. Person Plural | intermiscueratis | — |
3. Person Plural | intermiscuerant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | intermiscuero | — |
2. Person Singular | intermiscueris | — |
3. Person Singular | intermiscuerit | — |
1. Person Plural | intermiscuerimus | — |
2. Person Plural | intermiscueritis | — |
3. Person Plural | intermiscuerint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | intermisceam | intermiscear |
2. Person Singular | intermisceas | intermisceare, intermiscearis |
3. Person Singular | intermisceat | intermisceatur |
1. Person Plural | intermisceamus | intermisceamur |
2. Person Plural | intermisceatis | intermisceamini |
3. Person Plural | intermisceant | intermisceantur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | intermiscerem | intermiscerer |
2. Person Singular | intermisceres | intermiscerere, intermiscereris |
3. Person Singular | intermisceret | intermisceretur |
1. Person Plural | intermisceremus | intermisceremur |
2. Person Plural | intermisceretis | intermisceremini |
3. Person Plural | intermiscerent | intermiscerentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | intermiscuerim | — |
2. Person Singular | intermiscueris | — |
3. Person Singular | intermiscuerit | — |
1. Person Plural | intermiscuerimus | — |
2. Person Plural | intermiscueritis | — |
3. Person Plural | intermiscuerint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | intermiscuissem | — |
2. Person Singular | intermiscuisses | — |
3. Person Singular | intermiscuisset | — |
1. Person Plural | intermiscuissemus | — |
2. Person Plural | intermiscuissetis | — |
3. Person Plural | intermiscuissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | intermiscere | intermiscuisse |
Passiv | intermisceri, intermiscerier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | intermisce | intermiscere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | intermiscete | intermiscemini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | intermisceto | intermiscetor |
3. Person Singular | intermisceto | intermiscetor |
2. Person Plural | intermiscetote | — |
3. Person Plural | intermiscento | intermiscentor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | intermista, intermixta, intermixtum, intermixtus | intermixti, intermista, intermixta, intermixtae |
Genitiv | intermixti, intermixtae | intermixtarum, intermixtorum |
Dativ | intermixtae, intermixto | intermixtis |
Akkusativ | intermixtam, intermixtum | intermista, intermixta, intermixtas, intermixtos |
Ablativ | intermista, intermixta, intermixto | intermixtis |
Vokativ | intermista, intermixta, intermixte, intermixtum | intermixti, intermista, intermixta, intermixtae |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | intermiscens | intermiscentes, intermiscentia |
Genitiv | intermiscentis | intermiscentium, intermiscentum |
Dativ | intermiscenti | intermiscentibus |
Akkusativ | intermiscens, intermiscentem | intermiscentes, intermiscentia |
Ablativ | intermiscente, intermiscenti | intermiscentibus |
Vokativ | intermiscens | intermiscentes, intermiscentia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | intermixtura, intermixturum, intermixturus | intermixtura, intermixturae, intermixturi |
Genitiv | intermixturae, intermixturi | intermixturarum, intermixturorum |
Dativ | intermixturae, intermixturo | intermixturis |
Akkusativ | intermixturam, intermixturum | intermixtura, intermixturas, intermixturos |
Ablativ | intermixtura, intermixturo | intermixturis |
Vokativ | intermixtura, intermixture, intermixturum | intermixtura, intermixturae, intermixturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | intermiscenda, intermiscendum, intermiscendus | intermiscenda, intermiscendae, intermiscendi |
Genitiv | intermiscendae, intermiscendi | intermiscendarum, intermiscendorum |
Dativ | intermiscendo, intermiscendae | intermiscendis |
Akkusativ | intermiscendam, intermiscendum | intermiscenda, intermiscendas, intermiscendos |
Ablativ | intermiscendo, intermiscenda | intermiscendis |
Vokativ | intermiscenda, intermiscende, intermiscendum | intermiscenda, intermiscendae, intermiscendi |
152 (231) Formen für „intermiscere“