Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | intentus, intenta, intentum, intendum | intenti, intentae, intenta, intentiusque |
Genitiv | intenti, intentae, intentiusque | intentarum, intentorum |
Dativ | intento, intentae | intentis |
Akkusativ | intentum, intentam, intendum | intentos, intenta, intentas |
Ablativ | intento, intenta | intentis |
Vokativ | intenta, intentum, intente, intendum | intenti, intenta, intentae, intentiusque |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | intentior, intentius | intentiores |
Genitiv | intentioris | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | intentius, intentiorem | intentiores |
Ablativ | intentiore | — |
Vokativ | intentius, intentior | intentiores |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | intentissima, intentissimus | intentissima |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | intentissimas, intentissima |
Ablativ | intentissima | — |
Vokativ | intentissima, intentissime | intentissima |
26 (86) Formen für „intentus“