Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "intendere"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularintendointendor
2. Person Singularintendisintenderis
3. Person Singularintendit, intenditque, indenditintenditur
1. Person Pluralintendimusintendimur
2. Person Pluralintenditisintendimini
3. Person Pluralintenduntintenduntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularintendebamintendebar
2. Person Singularintendebasintendebare, intendebaris
3. Person Singularintendebatintendebatur
1. Person Pluralintendebamusintendebamur
2. Person Pluralintendebatisintendebamini
3. Person Pluralintendebantintendebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularintendamintendar
2. Person Singularintendesintendereanimum, intenderis, intendere
3. Person Singularintendetintendetur
1. Person Pluralintendemusintendemur
2. Person Pluralintendetisintendemini
3. Person Pluralintendentintendentur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularintendi
2. Person Singularintendisti
3. Person Singularintenditque, indendit, intendit
1. Person Pluralintendimus
2. Person Pluralintendistis
3. Person Pluralintendereanimum, intendere, intenderunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularintenderam
2. Person Singularintenderas
3. Person Singularintenderat
1. Person Pluralintenderamus
2. Person Pluralintenderatis
3. Person Pluralintenderant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularintendero
2. Person Singularintenderis
3. Person Singularintenderit
1. Person Pluralintenderimus
2. Person Pluralintenderitis
3. Person Pluralintenderint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularintendamintendar
2. Person Singularintendasintendare, intendaris
3. Person Singularintendatintendatur
1. Person Pluralintendamusintendamur
2. Person Pluralintendatisintendamini
3. Person Pluralintendantintendantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularintenderemintenderer
2. Person Singularintenderesintenderere, intendereris
3. Person Singularintenderetintenderetur
1. Person Pluralintenderemusintenderemur
2. Person Pluralintenderetisintenderemini
3. Person Pluralintenderent, intenderentqueintenderentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularintenderim
2. Person Singularintenderis
3. Person Singularintenderit
1. Person Pluralintenderimus
2. Person Pluralintenderitis
3. Person Pluralintenderint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularintendissem
2. Person Singularintendisses
3. Person Singularintendisset
1. Person Pluralintendissemus
2. Person Pluralintendissetis
3. Person Pluralintendissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivintendere, intendereanimumintendisse
Passivintendi, intendier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularintendeintendereanimum, intendere
3. Person Singular
2. Person Pluralintenditeintendimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularintenditointenditor
3. Person Singularintenditointenditor
2. Person Pluralintenditote
3. Person Pluralintenduntointenduntor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Adverb

 Grundform
Positivintendenter
Komparativ
Superlativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum