Formentabelle zu „instructus“
Adjektiv
Positiv | Singular | Plural |
---|
Nominativ | instructa, instructus, instructaeque, instructum, numquidinstructus | instructi, instructa, instructae, instructiusque, instructiferos, instructiseros |
Genitiv | instructae, instructi, instructiusque, instructiferos, instructiseros | instructarum, instructorum |
Dativ | instructo, instructae, instructoreis | instructis |
Akkusativ | instructum, instructam | instructa, instructos, instructas, instructaeque |
Ablativ | instructa, instructo, instructaeque, instructoreis | instructis |
Vokativ | instructa, instructum, instructaeque, instructe | instructa, instructi, instructae, instructiusque, instructiferos, instructiseros |
Substantiv
| Singular | Plural |
---|
Nominativ | instructus, numquidinstructus | instructus, numquidinstructus, instructuus |
Genitiv | instructus, numquidinstructus | instructuum |
Dativ | instructui | instructibus, instructubus |
Akkusativ | instructum | instructus, numquidinstructus, instructuus |
Ablativ | instructu | instructibus, instructubus |
Vokativ | instructus, numquidinstructus | instructus, numquidinstructus, instructuus |
Adverb
| Grundform |
---|
Positiv | instructe |
Komparativ | — |
Superlativ | — |
38 (120) Formen für „instructus“