Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "instigare"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinstigoinstigor
2. Person Singularinstigasinstigare, instigaris
3. Person Singularinstigat, instigatqueinstigatur
1. Person Pluralinstigamusinstigamur
2. Person Pluralinstigatisinstigamini
3. Person Pluralinstigantinstigantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinstigabaminstigabar
2. Person Singularinstigabasinstigabare, instigabaris
3. Person Singularinstigabatinstigabatur
1. Person Pluralinstigabamusinstigabamur
2. Person Pluralinstigabatisinstigabamini
3. Person Pluralinstigabantinstigabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinstigaboinstigabor
2. Person Singularinstigabisinstigabere, instigaberis
3. Person Singularinstigabitinstigabitur
1. Person Pluralinstigabimusinstigabimur
2. Person Pluralinstigabitisinstigabimini
3. Person Pluralinstigabuntinstigabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinstigavi
2. Person Singularinstigavisti
3. Person Singularinstigavit
1. Person Pluralinstigavimus
2. Person Pluralinstigavistis
3. Person Pluralinstigavere, instigare, instigaverunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinstigaveram
2. Person Singularinstigaveras
3. Person Singularinstigaverat
1. Person Pluralinstigaveramus
2. Person Pluralinstigaveratis
3. Person Pluralinstigaverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinstigavero
2. Person Singularinstigaveris, instigaris
3. Person Singularinstigaverit
1. Person Pluralinstigaverimus
2. Person Pluralinstigaveritis
3. Person Pluralinstigaverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularinstigeminstiger
2. Person Singularinstigesinstigere, instigeris
3. Person Singularinstigetinstigetur
1. Person Pluralinstigemusinstigemur
2. Person Pluralinstigetisinstigemini
3. Person Pluralinstigent, hominisinstigentinstigentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularinstigareminstigarer
2. Person Singularinstigaresinstigarere, instigareris
3. Person Singularinstigaretinstigaretur
1. Person Pluralinstigaremusinstigaremur
2. Person Pluralinstigaretisinstigaremini
3. Person Pluralinstigarentinstigarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularinstigaverim
2. Person Singularinstigaveris, instigaris
3. Person Singularinstigaverit
1. Person Pluralinstigaverimus
2. Person Pluralinstigaveritis
3. Person Pluralinstigaverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularinstigavissem
2. Person Singularinstigavisses
3. Person Singularinstigavisset
1. Person Pluralinstigavissemus
2. Person Pluralinstigavissetis
3. Person Pluralinstigavissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivinstigareinstigavisse
Passivinstigari, instigarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularinstigainstigare
3. Person Singular
2. Person Pluralinstigateinstigamini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularinstigatoinstigator
3. Person Singularinstigatoinstigator
2. Person Pluralinstigatote
3. Person Pluralinstigantoinstigantor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Substantiv

 SingularPlural
Nominativinstigatrix
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativinstigatrix

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum