Formentabelle zu „instaurare“
Verb
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | instaurabam | instaurabar |
2. Person Singular | instaurabas | instaurabare, instaurabaris |
3. Person Singular | instaurabat | instaurabatur |
1. Person Plural | instaurabamus | instaurabamur |
2. Person Plural | instaurabatis | instaurabamini |
3. Person Plural | instaurabant | instaurabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | instaurabo | instaurabor |
2. Person Singular | instaurabis | instaurabere, instauraberis |
3. Person Singular | instaurabit | instaurabitur |
1. Person Plural | instaurabimus | instaurabimur |
2. Person Plural | instaurabitis | instaurabimini |
3. Person Plural | instaurabunt | instaurabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | instauravi | — |
2. Person Singular | instauravisti | — |
3. Person Singular | instauravit | — |
1. Person Plural | instauravimus | — |
2. Person Plural | instauravistis | — |
3. Person Plural | instaurarunt, instaurare, instauravere, instauraverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | instauraveram | — |
2. Person Singular | instauraveras | — |
3. Person Singular | instauraverat | — |
1. Person Plural | instauraveramus | — |
2. Person Plural | instauraveratis | — |
3. Person Plural | instauraverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | instauravero | — |
2. Person Singular | instauraris, instauraveris | — |
3. Person Singular | instauraverit | — |
1. Person Plural | instauraverimus | — |
2. Person Plural | instauraveritis | — |
3. Person Plural | instauraverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | instaurem | instaurer |
2. Person Singular | instaures | instaurere, instaureris |
3. Person Singular | instauret | instauretur |
1. Person Plural | instauremus | instauremur |
2. Person Plural | instauretis | instauremini |
3. Person Plural | instaurent | instaurentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | instaurarem | instaurarer |
2. Person Singular | instaurares | instaurarere, instaurareris |
3. Person Singular | instauraret | instauraretur |
1. Person Plural | instauraremus | instauraremur |
2. Person Plural | instauraretis | instauraremini |
3. Person Plural | instaurarent | instaurarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | instauraverim | — |
2. Person Singular | instauraris, instauraveris | — |
3. Person Singular | instauraverit | — |
1. Person Plural | instauraverimus | — |
2. Person Plural | instauraveritis | — |
3. Person Plural | instauraverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | instauravissem | — |
2. Person Singular | instauravisses | — |
3. Person Singular | instauravisset | — |
1. Person Plural | instauravissemus | — |
2. Person Plural | instauravissetis | — |
3. Person Plural | instauravissent | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | instaura | instaurare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | instaurate | instauramini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | instaurato | instaurator |
3. Person Singular | instaurato | instaurator |
2. Person Plural | instauratote | — |
3. Person Plural | instauranto | instaurantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | instauratum, instaurata, instauratus | instaurati, instaurata, instauratae |
Genitiv | instaurati, instauratae | instauratarum, instauratorum |
Dativ | instauratae, instaurato | instauratis |
Akkusativ | instauratum, instauratam | instaurata, instauratos, instauratas |
Ablativ | instaurata, instaurato | instauratis |
Vokativ | instauratum, instaurata, instaurate | instaurati, instaurata, instauratae |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | instaurans | instaurantes, instaurantia |
Genitiv | instaurantis | instaurantium, instaurantum |
Dativ | instauranti | instaurantibus |
Akkusativ | instaurans, instaurantem | instaurantes, instaurantia |
Ablativ | instaurante, instauranti | instaurantibus |
Vokativ | instaurans | instaurantes, instaurantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | instauratura, instauraturum, instauraturus | instauratura, instauraturae, instauraturi |
Genitiv | instauraturae, instauraturi | instauraturarum, instauraturorum |
Dativ | instauraturae, instauraturo | instauraturis |
Akkusativ | instauraturam, instauraturum | instauratura, instauraturas, instauraturos |
Ablativ | instauratura, instauraturo | instauraturis |
Vokativ | instauratura, instaurature, instauraturum | instauratura, instauraturae, instauraturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | instauranda, instaurandum, instaurandus | instauranda, instaurandae, instaurandi |
Genitiv | instaurandi, instaurandae | instaurandarum, instaurandorum |
Dativ | instaurandae, instaurando | instaurandis |
Akkusativ | instaurandum, instaurandam | instauranda, instaurandas, instaurandos |
Ablativ | instauranda, instaurando | instaurandis |
Vokativ | instauranda, instaurandum, instaurande | instauranda, instaurandae, instaurandi |
152 (230) Formen für „instaurare“