Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | insolitum, insolitumque, insolitus, insolitaque, insolita | insolita, insoliti, insolitae, insolitaque |
Genitiv | insoliti, insolitae, insoliti | insolitarum, insolitorum, insolitorum |
Dativ | insolitae, insolito, insolito | insolitis |
Akkusativ | insolitum, insolitum, insolitumque, insolitumque, insolitam | insolitos, insolitas, insolita, insolitaque |
Ablativ | insolita, insolitaque, insolito, insolito | insolitis |
Vokativ | insolita, insolite, insolitum, insolitumque, insolitaque | insolita, insoliti, insolitae, insolitaque |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Grundform | |
---|---|
Positiv | insolite |
Komparativ | — |
Superlativ | — |