Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | insigne, insignisque, insignis | insigniaque, insignes, insignesque, insignia |
Genitiv | insignis, insignisque | insignium, insignum |
Dativ | insignibat, insigniter, insigniora, insigniores, insignique, insigni | insignibus |
Akkusativ | insigne, insignem, insignemque | insignia, insignis, insigniaque, insignisque, insignes, insignesque |
Ablativ | insigne, insignibat, insigniter, insigniora, insigniores, insignique, insigni | insignibus |
Vokativ | insigne, insignisque, insignis | insigniaque, insignes, insignesque, insignia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | — | insigniora |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | insigniora |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | insigniora |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Grundform | |
---|---|
Positiv | insigniter |
Komparativ | — |
Superlativ | — |