Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "insignire"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	insignio, insignio	insignior, insignior
2. Person Singular	insignis, insignisque, insignis	insignire, insignire, insigniris, insigniris
3. Person Singular	insignitius, insignit, insignit	insignitur, insignitur
1. Person Plural	insignimus, insignimus	insignimur, insignimur
2. Person Plural	insignitis, insignitis	insignimini, insignimini
3. Person Plural	insigniunt, insigniunt	insigniuntur, insigniuntur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	insignbam, insignbam, insigniebam, insigniebam	insigniebar, insigniebar
2. Person Singular	insignbas, insigniebas, insigniebas, insignbas	insigniebare, insigniebare, insigniebaris, insigniebaris
3. Person Singular	insignbat, insigniebat, insigniebat, insignbat	insigniebatur, insigniebatur
1. Person Plural	insigniebamus, insigniebamus, insignbamus, insignbamus	insigniebamur, insigniebamur
2. Person Plural	insignbatis, insigniebatis, insigniebatis, insignbatis	insigniebamini, insigniebamini
3. Person Plural	insigniebant, insigniebant, insignbant, insignbant	insigniebantur, insigniebantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	insigniam, insigniam, insignibo, insignibo	insigniar, insignibor, insigniar, insignibor
2. Person Singular	insignies, insignies, insignibis, insignibis	insigniere, insigniberis, insigniere, insigniberis, insignieris, insignieris
3. Person Singular	insigniet, insigniet, insignibit, insignibit	insigniberit, insigniberit, insignietur, insignietur
1. Person Plural	insignibimus, insignibimus, insigniemus, insigniemus	insignibimur, insignibimur, insigniemur, insigniemur
2. Person Plural	insignietis, insignietis, insignibitis, insignibitis	insignibimini, insignibimini, insigniemini, insigniemini
3. Person Plural	insignient, insignient, insignibunt, insignibunt	insignientur, insignientur, insignibuntur, insignibuntur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	insignivi, insignivi	—
2. Person Singular	insignivisti, insignivisti	—
3. Person Singular	insignivit, insignivit	—
1. Person Plural	insignivimus, insignivimus	—
2. Person Plural	insignivistis, insignivistis	—
3. Person Plural	insigniere, insignivere, insigniverunt, insigniverunt, insignivere	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	insigniveram, insigniveram	—
2. Person Singular	insigniveras, insigniveras	—
3. Person Singular	insigniverat, insigniverat	—
1. Person Plural	insigniveramus, insigniveramus	—
2. Person Plural	insigniveratis, insigniveratis	—
3. Person Plural	insigniverant, insigniverant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	insignivero, insignivero	—
2. Person Singular	insigniveris, insignieris, insigniveris	—
3. Person Singular	insigniverit, insigniverit	—
1. Person Plural	insigniverimus, insigniverimus	—
2. Person Plural	insigniveritis, insigniveritis	—
3. Person Plural	insigniverint, insigniverint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	insigniam, insigniam	insigniar, insigniar, insigniter
2. Person Singular	insignias, insignias	insigniare, insigniaris, insigniare, insigniaris
3. Person Singular	insigniat, insigniat	insigniatur, insigniatur
1. Person Plural	insigniamus, insigniamus	insigniamur, insigniamur
2. Person Plural	insigniatis, insigniatis	insigniamini, insigniamini
3. Person Plural	insigniant, insigniant	insigniantur, insigniantur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	insignirem, insignirem	insignirer, insignirer
2. Person Singular	insignires, insignires	insignirere, insignireris, insignirere, insignireris
3. Person Singular	insigniret, insigniret	insigniretur, insigniretur
1. Person Plural	insigniremus, insigniremus	insigniremur, insigniremur
2. Person Plural	insigniretis, insigniretis	insigniremini, insigniremini
3. Person Plural	insignirent, insignirent	insignirentur, insignirentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	insigniverim, insigniverim	—
2. Person Singular	insigniveris, insignieris, insigniveris	—
3. Person Singular	insigniverit, insigniverit	—
1. Person Plural	insigniverimus, insigniverimus	—
2. Person Plural	insigniveritis, insigniveritis	—
3. Person Plural	insigniverint, insigniverint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	insignivissem, insignivissem	—
2. Person Singular	insignivisses, insignivisses	—
3. Person Singular	insignivisset, insignivisset	—
1. Person Plural	insignivissemus, insignivissemus	—
2. Person Plural	insignivissetis, insignivissetis	—
3. Person Plural	insignivissent, insignivissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	insignire, insignire	insignivisse, insignivisse
Passiv	insigniri, insignirier, insigniri, insignirier	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	insigni, insignibat, insigniora, insigniores, insignique, insigniter, insigni	insignire, insignire
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	insignite, insignite	insignimini, insignimini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	insignito, insignito	insignitor, insignitor
3. Person Singular	insignito, insignito	insignitor, insignitor
2. Person Plural	insignitote, insignitote	—
3. Person Plural	insigniunto, insigniunto	insigniuntor, insigniuntor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	insignita, insignitum, insignitus, insignita, insignitum, insignitus	insignita, insignitae, insignitae, insigniti, insigniti, insignita
Genitiv	insignitae, insigniti, insignitae, insigniti, insigniti, insigniti	insignitorum, insignitorum, insignitarum, insignitorum, insignitorum, insignitarum
Dativ	insignito, insignito, insignito, insignitae, insignito, insignitae	insignitis, insignitis
Akkusativ	insignitum, insignitum, insignitam, insignitum, insignitum, insignitam	insignitas, insignita, insignita, insignitos, insignitas, insignitos
Ablativ	insignito, insignita, insignito, insignito, insignito, insignita	insignitis, insignitis
Vokativ	insignita, insignitum, insignite, insignita, insignite, insignitum	insignita, insignita, insignitae, insignitae, insigniti, insigniti

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	insigniens, insigniens	insignientes, insignientia, insignientia, insignientes
Genitiv	insignientis, insignientis	insignientum, insignientium, insignientum, insignientium
Dativ	insignienti, insignienti	insignientibus, insignientibus
Akkusativ	insigniens, insignientem, insigniens, insignientem	insignientes, insignientes, insignientia, insignientia
Ablativ	insigniente, insignienti, insignienti, insigniente	insignientibus, insignientibus
Vokativ	insigniens, insigniens	insignientes, insignientes, insignientia, insignientia

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	insigniturus, insignitura, insigniturum, insigniturus, insignitura, insigniturum	insigniturae, insignituri, insignitura, insignituri, insigniturae, insignitura
Genitiv	insigniturae, insignituri, insignituri, insignituri, insigniturae, insignituri	insigniturorum, insigniturorum, insigniturarum, insigniturorum, insigniturorum, insigniturarum
Dativ	insignituro, insigniturae, insignituro, insignituro, insigniturae, insignituro	insignituris, insignituris
Akkusativ	insigniturum, insigniturum, insignituram, insigniturum, insigniturum, insignituram	insignituras, insignitura, insignituros, insignituras, insignitura, insignituros
Ablativ	insignituro, insignituro, insignitura, insignituro, insignituro, insignitura	insignituris, insignituris
Vokativ	insigniturum, insigniture, insignitura, insigniturum, insigniture, insignitura	insigniturae, insignituri, insignitura, insignituri, insigniturae, insignitura

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	insigniundus, insigniunda, insigniendum, insigniundum, insigniendum, insigniendus, insignienda, insigniundus, insigniunda, insigniendus, insignienda, insigniundum	insignienda, insigniendae, insigniundi, insigniundae, insigniendae, insigniunda, insigniendi, insigniundae, insigniundi, insignienda, insigniendi, insigniunda
Genitiv	insigniendae, insigniundi, insigniundae, insigniundi, insigniendae, insigniendi, insigniendi, insigniundae, insigniundi, insigniundi, insigniendi, insigniendi	insigniendorum, insigniendorum, insigniundorum, insigniendarum, insigniundorum, insigniendorum, insigniendorum, insigniundarum, insigniendarum, insigniundorum, insigniundorum, insigniundarum
Dativ	insigniundo, insigniendae, insigniundo, insigniendo, insigniendo, insigniundae, insigniendae, insigniundo, insigniundo, insigniundae, insigniendo, insigniendo	insigniendis, insigniundis, insigniendis, insigniundis
Akkusativ	insigniundum, insigniundum, insigniendam, insigniundam, insigniendum, insigniendum, insigniendam, insigniundum, insigniundum, insigniendum, insigniendum, insigniundam	insigniundas, insigniunda, insignienda, insigniendos, insigniendas, insigniundos, insigniendos, insigniundas, insigniunda, insigniendas, insigniundos, insignienda
Ablativ	insigniendo, insignienda, insigniendo, insigniundo, insigniundo, insigniendo, insigniendo, insigniunda, insigniundo, insigniundo, insignienda, insigniunda	insigniendis, insigniundis, insigniendis, insigniundis
Vokativ	insigniundum, insigniunde, insigniunda, insigniendum, insigniende, insigniundum, insigniunde, insigniendum, insignienda, insigniende, insigniunda, insignienda	insigniunda, insignienda, insigniendae, insigniundi, insigniundae, insigniendae, insigniunda, insigniendi, insigniundae, insigniundi, insignienda, insigniendi

Adjektiv

Positiv
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Komparativ
	Singular	Plural
Nominativ	insignitius, insignitior, insignitius, insignitior	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	insignitius, insignitius	—
Ablativ	—	—
Vokativ	insignitius, insignitior, insignitius, insignitior	—

Superlativ
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum