Formentabelle zu „inquirere“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inquiro | inquiror |
2. Person Singular | inquiris | inquireris |
3. Person Singular | inquirit | inquiritur |
1. Person Plural | inquirimus | inquirimur |
2. Person Plural | inquiritis | inquirimini |
3. Person Plural | inquirunt | inquiruntur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inquirebam | inquirebar |
2. Person Singular | inquirebas | inquirebare, inquirebaris |
3. Person Singular | inquirebat | inquirebatur |
1. Person Plural | inquirebamus | inquirebamur |
2. Person Plural | inquirebatis | inquirebamini |
3. Person Plural | inquirebant | inquirebantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inquiram | inquirar |
2. Person Singular | inquires | inquirere, inquireris |
3. Person Singular | inquiret | inquiretur |
1. Person Plural | inquiremus | inquiremur |
2. Person Plural | inquiretis | inquiremini |
3. Person Plural | inquirent | inquirentur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inquisivi | — |
2. Person Singular | inquisivisti | — |
3. Person Singular | inquisiit, inquisivit | — |
1. Person Plural | inquisivimus | — |
2. Person Plural | inquisivistis | — |
3. Person Plural | inquisivere, inquisiverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inquisiveram | — |
2. Person Singular | inquisiveras | — |
3. Person Singular | inquisiverat | — |
1. Person Plural | inquisiveramus | — |
2. Person Plural | inquisiveratis | — |
3. Person Plural | inquisiverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inquisivero | — |
2. Person Singular | inquisiveris | — |
3. Person Singular | inquisiverit | — |
1. Person Plural | inquisiverimus | — |
2. Person Plural | inquisiveritis | — |
3. Person Plural | inquisiverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inquiram | inquirar |
2. Person Singular | inquiras | inquirare, inquiraris |
3. Person Singular | inquirat | inquiratur |
1. Person Plural | inquiramus | inquiramur |
2. Person Plural | inquiratis | inquiramini |
3. Person Plural | inquirant | inquirantur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inquirerem | inquirerer |
2. Person Singular | inquireres | inquirerere, inquirereris |
3. Person Singular | inquireret | inquireretur |
1. Person Plural | inquireremus | inquireremur |
2. Person Plural | inquireretis | inquireremini |
3. Person Plural | inquirerent | inquirerentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inquisiverim | — |
2. Person Singular | inquisiveris | — |
3. Person Singular | inquisiverit | — |
1. Person Plural | inquisiverimus | — |
2. Person Plural | inquisiveritis | — |
3. Person Plural | inquisiverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inquisivissem | — |
2. Person Singular | inquisivisses | — |
3. Person Singular | inquisivisset | — |
1. Person Plural | inquisivissemus | — |
2. Person Plural | inquisivissetis | — |
3. Person Plural | inquisissent, inquisivissent | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | inquire | inquirere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | inquirite | inquirimini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | inquirito | inquiritor |
3. Person Singular | inquirito | inquiritor |
2. Person Plural | inquiritote | — |
3. Person Plural | inquirunto | inquiruntor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | inquisita, inquisitum, inquisitus | inquisita, inquisitae, inquisiti |
Genitiv | inquisitae, inquisiti | inquisitorum, inquisitarum |
Dativ | inquisito, inquisitae, inquisitoreis | inquisitis |
Akkusativ | inquisitam, inquisitumque, inquisitum | inquisita, inquisitas, inquisitos |
Ablativ | inquisita, inquisito, inquisitoreis | inquisitis |
Vokativ | inquisitum, inquisita, inquisite | inquisita, inquisitae, inquisiti |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | inquisitura, inquisiturum, inquisiturus | inquisitura, inquisiturae, inquisituri |
Genitiv | inquisiturae, inquisituri | inquisiturarum, inquisiturorum |
Dativ | inquisiturae, inquisituro | inquisituris |
Akkusativ | inquisituram, inquisiturum | inquisitura, inquisituras, inquisituros |
Ablativ | inquisitura, inquisituro | inquisituris |
Vokativ | inquisitura, inquisiture, inquisiturum | inquisitura, inquisiturae, inquisituri |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | inquirendum, inquirenda, inquirendus, inquirunda, inquirundum, inquirundus | inquirendi, inquirenda, inquirendae, inquirunda, inquirundae, inquirundi |
Genitiv | inquirendi, inquirendae, inquirundae, inquirundi | inquirendarum, inquirendorum, inquirundarum, inquirundorum |
Dativ | inquirendo, inquirendae, inquirundae, inquirundo | inquirendis, inquirundis |
Akkusativ | inquirendum, inquirendam, inquirundam, inquirundum | inquirendas, inquirenda, inquirendos, inquirunda, inquirundas, inquirundos |
Ablativ | inquirendo, inquirenda, inquirunda, inquirundo | inquirendis, inquirundis |
Vokativ | inquirendum, inquirenda, inquirende, inquirunda, inquirunde, inquirundum | inquirendi, inquirenda, inquirendae, inquirunda, inquirundae, inquirundi |
152 (268) Formen für „inquirere“