Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "innuere"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinnuoinnuor
2. Person Singularinnuisinnueris, innuere
3. Person Singularinnuit, inuitinnuitur
1. Person Pluralinnuimusinnuimur
2. Person Pluralinnuitisinnuimini
3. Person Pluralinnuuntinnuuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinnuebaminnuebar
2. Person Singularinnuebasinnuebare, innuebaris
3. Person Singularinuebat, innuebatinnuebatur
1. Person Pluralinnuebamusinnuebamur
2. Person Pluralinnuebatisinnuebamini
3. Person Pluralinnuebantinnuebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinnuaminnuar
2. Person Singularinnuesinnuere, innueris
3. Person Singularinnuetinnuetur
1. Person Pluralinnuemusinnuemur
2. Person Pluralinnuetisinnuemini
3. Person Pluralinnuentinnuentur, inuentur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinnui, inui
2. Person Singularinnuisti
3. Person Singularinnuit, inuit
1. Person Pluralinnuimus
2. Person Pluralinnuistis
3. Person Pluralinnuere, innuerunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinnueram
2. Person Singularinnueras
3. Person Singularinnuerat
1. Person Pluralinnueramus
2. Person Pluralinnueratis
3. Person Pluralinnuerant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinnuero
2. Person Singularinnueris
3. Person Singularinuerit, innuerit
1. Person Pluralinnuerimus
2. Person Pluralinnueritis
3. Person Pluralinnuerint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularinnuaminnuar
2. Person Singularinnuasinnuare, innuaris
3. Person Singularinnuatinnuatur
1. Person Pluralinnuamusinnuamur
2. Person Pluralinnuatisinnuamini
3. Person Pluralinnuantinnuantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularinnuereminnuerer
2. Person Singularinnueresinnuerere, innuereris
3. Person Singularinnueretinnueretur
1. Person Pluralinnueremusinnueremur
2. Person Pluralinnueretisinnueremini
3. Person Pluralinnuerentinnuerentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularinnuerim
2. Person Singularinnueris
3. Person Singularinuerit, innuerit
1. Person Pluralinnuerimus
2. Person Pluralinnueritis
3. Person Pluralinnuerint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularinnuissem
2. Person Singularinnuisses
3. Person Singularinnuisset
1. Person Pluralinnuissemus
2. Person Pluralinnuissetis
3. Person Pluralinnuissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivinnuereinnuisse
Passivinnui, innuier, inui
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularinnueinnuere
3. Person Singular
2. Person Pluralinnuiteinnuimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularinnuitoinnuitor
3. Person Singularinnuitoinnuitor
2. Person Pluralinnuitote
3. Person Pluralinnuuntoinnuuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum