Formentabelle zu „inmeritus“
Adjektiv
Positiv | Singular | Plural |
---|
Nominativ | inmeritus, inmeritum, inmerita | inmeritae, inmeriti, inmerita |
Genitiv | inmeriti, inmeritae | inmeritarum, inmeritorum |
Dativ | inmerito, inmeritae, meherculesinmerito, necinmerito | inmeritis |
Akkusativ | inmeritam, inmeritum | inmeritas, inmerita, inmeritos |
Ablativ | inmerito, meherculesinmerito, inmerita, necinmerito | inmeritis |
Vokativ | inmeritum, inmerita, inmerite | inmeritae, inmeriti, inmerita |
Komparativ | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Superlativ | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Adverb
| Grundform |
---|
Positiv | inmerite |
Komparativ | — |
Superlativ | — |
13 (43) Formen für „inmeritus“