Formentabelle zu „inlustrare“
Verb
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inlustrabam | inlustrabar |
2. Person Singular | inlustrabas | inlustrabare, inlustrabaris |
3. Person Singular | inlustrabat | inlustrabatur |
1. Person Plural | inlustrabamus | inlustrabamur |
2. Person Plural | inlustrabatis | inlustrabamini |
3. Person Plural | inlustrabant | inlustrabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inlustrabo | inlustrabor |
2. Person Singular | inlustrabis | inlustrabere, inlustraberis |
3. Person Singular | inlustrabit | inlustrabitur |
1. Person Plural | inlustrabimus | inlustrabimur |
2. Person Plural | inlustrabitis | inlustrabimini |
3. Person Plural | inlustrabunt | inlustrabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inlustravi | — |
2. Person Singular | inlustravisti | — |
3. Person Singular | inlustravit, inlustravitsapientiam | — |
1. Person Plural | inlustravimus | — |
2. Person Plural | inlustravistis | — |
3. Person Plural | inlustrarunt, inlustrare, inlustravere, inlustraverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inlustraveram | — |
2. Person Singular | inlustraveras | — |
3. Person Singular | inlustraverat | — |
1. Person Plural | inlustraveramus | — |
2. Person Plural | inlustraveratis | — |
3. Person Plural | inlustraverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inlustravero | — |
2. Person Singular | inlustraris, inlustraveris | — |
3. Person Singular | inlustraverit | — |
1. Person Plural | inlustraverimus | — |
2. Person Plural | inlustraveritis | — |
3. Person Plural | inlustraverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inlustrem | inlustrer |
2. Person Singular | inlustres | inlustrere, inlustreris |
3. Person Singular | inlustret | inlustretur |
1. Person Plural | inlustremus | inlustremur |
2. Person Plural | inlustretis | inlustremini |
3. Person Plural | inlustrent | inlustrentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inlustrarem | inlustrarer |
2. Person Singular | inlustrares | inlustrarere, inlustrareris |
3. Person Singular | inlustraret | inlustraretur |
1. Person Plural | inlustraremus | inlustraremur |
2. Person Plural | inlustraretis | inlustraremini |
3. Person Plural | inlustrarent | inlustrarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inlustraverim | — |
2. Person Singular | inlustraris, inlustraveris | — |
3. Person Singular | inlustraverit | — |
1. Person Plural | inlustraverimus | — |
2. Person Plural | inlustraveritis | — |
3. Person Plural | inlustraverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inlustravissem | — |
2. Person Singular | inlustravisses | — |
3. Person Singular | inlustravisset | — |
1. Person Plural | inlustravissemus | — |
2. Person Plural | inlustravissetis | — |
3. Person Plural | inlustravissent | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | inlustra | inlustrare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | inlustrate | inlustramini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | inlustrato | inlustrator |
3. Person Singular | inlustrato | inlustrator |
2. Person Plural | inlustratote | — |
3. Person Plural | inlustranto | inlustrantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | inlustratus, inlustratum, inlustrata | inlustrata, inlustratae, inlustrati |
Genitiv | inlustratae, inlustrati | inlustratarum, inlustratorum |
Dativ | inlustratae, inlustrato | inlustratis |
Akkusativ | inlustratum, inlustratam | inlustrata, inlustratas, inlustratos |
Ablativ | inlustrata, inlustrato | inlustratis |
Vokativ | inlustrata, inlustratum, inlustrate | inlustrata, inlustratae, inlustrati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | inlustrans | inlustrantes, inlustrantia |
Genitiv | inlustrantis | inlustrantium, inlustrantum |
Dativ | inlustranti | inlustrantibus |
Akkusativ | inlustrans, inlustrantem | inlustrantes, inlustrantia |
Ablativ | inlustrante, inlustranti | inlustrantibus |
Vokativ | inlustrans | inlustrantes, inlustrantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | inlustratura, inlustraturum, inlustraturus | inlustratura, inlustraturae, inlustraturi |
Genitiv | inlustraturae, inlustraturi | inlustraturarum, inlustraturorum |
Dativ | inlustraturae, inlustraturo | inlustraturis |
Akkusativ | inlustraturam, inlustraturum | inlustratura, inlustraturas, inlustraturos |
Ablativ | inlustratura, inlustraturo | inlustraturis |
Vokativ | inlustratura, inlustrature, inlustraturum | inlustratura, inlustraturae, inlustraturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | inlustranda, inlustrandum, inlustrandus | inlustranda, inlustrandae, inlustrandi |
Genitiv | inlustrandae, inlustrandi | inlustrandarum, inlustrandorum |
Dativ | inlustrandae, inlustrando | inlustrandis |
Akkusativ | inlustrandam, inlustrandum | inlustranda, inlustrandas, inlustrandos |
Ablativ | inlustranda, inlustrando | inlustrandis |
Vokativ | inlustranda, inlustrande, inlustrandum | inlustranda, inlustrandae, inlustrandi |
152 (232) Formen für „inlustrare“