Formentabelle zu „ingurgitare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ingurgito | ingurgitor |
2. Person Singular | ingurgitas | ingurgitare, ingurgitaris |
3. Person Singular | ingurgitat | ingurgitatur |
1. Person Plural | ingurgitamus | ingurgitamur |
2. Person Plural | ingurgitatis | ingurgitamini |
3. Person Plural | ingurgitant | ingurgitantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ingurgitabam | ingurgitabar |
2. Person Singular | ingurgitabas | ingurgitabare, ingurgitabaris |
3. Person Singular | ingurgitabat | ingurgitabatur |
1. Person Plural | ingurgitabamus | ingurgitabamur |
2. Person Plural | ingurgitabatis | ingurgitabamini |
3. Person Plural | ingurgitabant | ingurgitabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ingurgitabo | ingurgitabor |
2. Person Singular | ingurgitabis | ingurgitabere, ingurgitaberis |
3. Person Singular | ingurgitabit | ingurgitabitur |
1. Person Plural | ingurgitabimus | ingurgitabimur |
2. Person Plural | ingurgitabitis | ingurgitabimini |
3. Person Plural | ingurgitabunt | ingurgitabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ingurgitavi | — |
2. Person Singular | ingurgitavisti | — |
3. Person Singular | ingurgitavit | — |
1. Person Plural | ingurgitavimus | — |
2. Person Plural | ingurgitavistis | — |
3. Person Plural | ingurgitare, ingurgitavere, ingurgitaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ingurgitaveram | — |
2. Person Singular | ingurgitaveras | — |
3. Person Singular | ingurgitaverat | — |
1. Person Plural | ingurgitaveramus | — |
2. Person Plural | ingurgitaveratis | — |
3. Person Plural | ingurgitaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ingurgitavero | — |
2. Person Singular | ingurgitaris, ingurgitaveris | — |
3. Person Singular | ingurgitaverit | — |
1. Person Plural | ingurgitaverimus | — |
2. Person Plural | ingurgitaveritis | — |
3. Person Plural | ingurgitaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ingurgitem | ingurgiter |
2. Person Singular | ingurgites | ingurgitere, ingurgiteris |
3. Person Singular | ingurgitet | ingurgitetur |
1. Person Plural | ingurgitemus | ingurgitemur |
2. Person Plural | ingurgitetis | ingurgitemini |
3. Person Plural | ingurgitent | ingurgitentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ingurgitarem | ingurgitarer |
2. Person Singular | ingurgitares | ingurgitarere, ingurgitareris |
3. Person Singular | ingurgitaret | ingurgitaretur |
1. Person Plural | ingurgitaremus | ingurgitaremur |
2. Person Plural | ingurgitaretis | ingurgitaremini |
3. Person Plural | ingurgitarent | ingurgitarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ingurgitaverim | — |
2. Person Singular | ingurgitaris, ingurgitaveris | — |
3. Person Singular | ingurgitaverit | — |
1. Person Plural | ingurgitaverimus | — |
2. Person Plural | ingurgitaveritis | — |
3. Person Plural | ingurgitaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ingurgitavissem | — |
2. Person Singular | ingurgitasses, ingurgitavisses | — |
3. Person Singular | ingurgitavisset | — |
1. Person Plural | ingurgitavissemus | — |
2. Person Plural | ingurgitavissetis | — |
3. Person Plural | ingurgitavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | ingurgitare | ingurgitavisse |
Passiv | ingurgitari, ingurgitarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | ingurgita | ingurgitare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | ingurgitate | ingurgitamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | ingurgitato | ingurgitator |
3. Person Singular | ingurgitato | ingurgitator |
2. Person Plural | ingurgitatote | — |
3. Person Plural | ingurgitanto | ingurgitantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | ingurgitata, ingurgitatum, ingurgitatus | ingurgitata, ingurgitatae, ingurgitati |
Genitiv | ingurgitatae, ingurgitati | ingurgitatarum, ingurgitatorum |
Dativ | ingurgitatae, ingurgitato | ingurgitatis |
Akkusativ | ingurgitatam, ingurgitatum | ingurgitata, ingurgitatas, ingurgitatos |
Ablativ | ingurgitata, ingurgitato | ingurgitatis |
Vokativ | ingurgitata, ingurgitate, ingurgitatum | ingurgitata, ingurgitatae, ingurgitati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | ingurgitans | ingurgitantes, ingurgitantia |
Genitiv | ingurgitantis | ingurgitantium, ingurgitantum |
Dativ | ingurgitanti | ingurgitantibus |
Akkusativ | ingurgitans, ingurgitantem | ingurgitantes, ingurgitantia |
Ablativ | ingurgitante, ingurgitanti | ingurgitantibus |
Vokativ | ingurgitans | ingurgitantes, ingurgitantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | ingurgitatura, ingurgitaturum, ingurgitaturus | ingurgitatura, ingurgitaturae, ingurgitaturi |
Genitiv | ingurgitaturae, ingurgitaturi | ingurgitaturarum, ingurgitaturorum |
Dativ | ingurgitaturae, ingurgitaturo | ingurgitaturis |
Akkusativ | ingurgitaturam, ingurgitaturum | ingurgitatura, ingurgitaturas, ingurgitaturos |
Ablativ | ingurgitatura, ingurgitaturo | ingurgitaturis |
Vokativ | ingurgitatura, ingurgitature, ingurgitaturum | ingurgitatura, ingurgitaturae, ingurgitaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | ingurgitanda, ingurgitandum, ingurgitandus | ingurgitanda, ingurgitandae, ingurgitandi |
Genitiv | ingurgitandae, ingurgitandi | ingurgitandarum, ingurgitandorum |
Dativ | ingurgitandae, ingurgitando | ingurgitandis |
Akkusativ | ingurgitandam, ingurgitandum | ingurgitanda, ingurgitandas, ingurgitandos |
Ablativ | ingurgitanda, ingurgitando | ingurgitandis |
Vokativ | ingurgitanda, ingurgitande, ingurgitandum | ingurgitanda, ingurgitandae, ingurgitandi |
152 (229) Formen für „ingurgitare“