Formentabelle zu „infrenare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | infreno | infrenor |
2. Person Singular | infrenas | infrenare, infrenaris |
3. Person Singular | infrenat | infrenatur |
1. Person Plural | infrenamus | infrenamur |
2. Person Plural | infrenatis | infrenamini |
3. Person Plural | infrenant | infrenantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | infrenabam | infrenabar |
2. Person Singular | infrenabas | infrenabare, infrenabaris |
3. Person Singular | infrenabat | infrenabatur |
1. Person Plural | infrenabamus | infrenabamur |
2. Person Plural | infrenabatis | infrenabamini |
3. Person Plural | infrenabant | infrenabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | infrenabo | infrenabor |
2. Person Singular | infrenabis | infrenabere, infrenaberis |
3. Person Singular | infrenabit | infrenabitur |
1. Person Plural | infrenabimus | infrenabimur |
2. Person Plural | infrenabitis | infrenabimini |
3. Person Plural | infrenabunt | infrenabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | infrenavi | — |
2. Person Singular | infrenavisti | — |
3. Person Singular | infrenavit | — |
1. Person Plural | infrenavimus | — |
2. Person Plural | infrenavistis | — |
3. Person Plural | infrenare, infrenavere, infrenaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | infrenaveram | — |
2. Person Singular | infrenaveras | — |
3. Person Singular | infrenaverat | — |
1. Person Plural | infrenaveramus | — |
2. Person Plural | infrenaveratis | — |
3. Person Plural | infrenaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | infrenavero | — |
2. Person Singular | infrenaris, infrenaveris | — |
3. Person Singular | infrenaverit | — |
1. Person Plural | infrenaverimus | — |
2. Person Plural | infrenaveritis | — |
3. Person Plural | infrenaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | infrenem | infrener |
2. Person Singular | infrenes | infrenere, infreneris |
3. Person Singular | infrenet | infrenetur |
1. Person Plural | infrenemus | infrenemur |
2. Person Plural | infrenetis | infrenemini |
3. Person Plural | infrenent | infrenentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | infrenarem | infrenarer |
2. Person Singular | infrenares | infrenarere, infrenareris |
3. Person Singular | infrenaret | infrenaretur |
1. Person Plural | infrenaremus | infrenaremur |
2. Person Plural | infrenaretis | infrenaremini |
3. Person Plural | infrenarent | infrenarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | infrenaverim | — |
2. Person Singular | infrenaris, infrenaveris | — |
3. Person Singular | infrenaverit | — |
1. Person Plural | infrenaverimus | — |
2. Person Plural | infrenaveritis | — |
3. Person Plural | infrenaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | infrenavissem | — |
2. Person Singular | infrenavisses | — |
3. Person Singular | infrenavisset | — |
1. Person Plural | infrenavissemus | — |
2. Person Plural | infrenavissetis | — |
3. Person Plural | infrenavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | infrenare | infrenavisse |
Passiv | infrenari, infrenarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | infrena | infrenare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | infrenate | infrenamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | infrenato | infrenator |
3. Person Singular | infrenato | infrenator |
2. Person Plural | infrenatote | — |
3. Person Plural | infrenanto | infrenantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | infrenata, infrenatum, infrenatus | infrenata, infrenatae, infrenati |
Genitiv | infrenatae, infrenati | infrenatarum, infrenatorum |
Dativ | infrenatae, infrenato | infrenatis |
Akkusativ | infrenatam, infrenatum | infrenatos, infrenata, infrenatas |
Ablativ | infrenata, infrenato | infrenatis |
Vokativ | infrenata, infrenate, infrenatum | infrenata, infrenatae, infrenati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | infrenans | infrenantes, infrenantia |
Genitiv | infrenantis | infrenantium, infrenantum |
Dativ | infrenanti | infrenantibus |
Akkusativ | infrenans, infrenantem | infrenantes, infrenantia |
Ablativ | infrenante, infrenanti | infrenantibus |
Vokativ | infrenans | infrenantes, infrenantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | infrenatura, infrenaturum, infrenaturus | infrenatura, infrenaturae, infrenaturi |
Genitiv | infrenaturae, infrenaturi | infrenaturarum, infrenaturorum |
Dativ | infrenaturae, infrenaturo | infrenaturis |
Akkusativ | infrenaturam, infrenaturum | infrenatura, infrenaturas, infrenaturos |
Ablativ | infrenatura, infrenaturo | infrenaturis |
Vokativ | infrenatura, infrenature, infrenaturum | infrenatura, infrenaturae, infrenaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | infrenanda, infrenandum, infrenandus | infrenanda, infrenandae, infrenandi |
Genitiv | infrenandae, infrenandi | infrenandarum, infrenandorum |
Dativ | infrenandae, infrenando | infrenandis |
Akkusativ | infrenandam, infrenandum | infrenanda, infrenandas, infrenandos |
Ablativ | infrenanda, infrenando | infrenandis |
Vokativ | infrenanda, infrenande, infrenandum | infrenanda, infrenandae, infrenandi |
152 (229) Formen für „infrenare“