Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „infitiari“

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinfitior
2. Person Singularinfitiare, infitiaris
3. Person Singularinfitiatur
1. Person Pluralinfitiamur
2. Person Pluralinfitiamini
3. Person Pluralinfitiantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinfitiabar
2. Person Singularinfitiabare, infitiabaris
3. Person Singularinfitiabatur
1. Person Pluralinfitiabamur
2. Person Pluralinfitiabamini
3. Person Pluralinfitiabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinfitiabor
2. Person Singularinfitiabere, infitiaberis
3. Person Singularinfitiabitur
1. Person Pluralinfitiabimur
2. Person Pluralinfitiabimini
3. Person Pluralinfitiabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singular
2. Person Singular
3. Person Singular
1. Person Plural
2. Person Plural
3. Person Plural
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singular
2. Person Singular
3. Person Singular
1. Person Plural
2. Person Plural
3. Person Plural
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singular
2. Person Singular
3. Person Singular
1. Person Plural
2. Person Plural
3. Person Plural
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularinfitier
2. Person Singularinfitiere, infitieris
3. Person Singularinfitietur
1. Person Pluralinfitiemur
2. Person Pluralinfitiemini
3. Person Pluralinfitientur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularinfitiarer
2. Person Singularinfitiarere, infitiareris
3. Person Singularinfitiaretur
1. Person Pluralinfitiaremur
2. Person Pluralinfitiaremini
3. Person Pluralinfitiarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singular
2. Person Singular
3. Person Singular
1. Person Plural
2. Person Plural
3. Person Plural
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singular
2. Person Singular
3. Person Singular
1. Person Plural
2. Person Plural
3. Person Plural
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktiv
Passivinfitiari, infitiarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularinfitiare
3. Person Singular
2. Person Pluralinfitiamini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularinfitiator
3. Person Singularinfitiator
2. Person Plural
3. Person Pluralinfitiantor
PPP
 SingularPlural
Nominativinfitiatus, infitiata, infitiatuminfitiata, infitiatae, infitiati
Genitivinfitiatae, infitiatiinfitiatarum, infitiatorum
Dativinfitiatae, infitiatoinfitiatis
Akkusativinfitiatam, infitiatuminfitiata, infitiatas, infitiatos
Ablativinfitiata, infitiatoinfitiatis
Vokativinfitiata, infitiate, infitiatuminfitiata, infitiatae, infitiati
PPA
 SingularPlural
Nominativinfitiansinfitiantes, infitiantia
Genitivinfitiantisinfitiantium, infitiantum
Dativinfitiantiinfitiantibus
Akkusativinfitiantem, infitiansinfitiantes, infitiantia
Ablativinfitiante, infitiantiinfitiantibus
Vokativinfitiansinfitiantes, infitiantia
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativinfitianda, infitiandum, infitiandus, infitiatura, infitiaturum, infitiaturusinfitiandi, infitianda, infitiandae, infitiatura, infitiaturae, infitiaturi
Genitivinfitiandi, infitiandae, infitiaturae, infitiaturiinfitiandarum, infitiandorum, infitiaturarum, infitiaturorum
Dativinfitiando, infitiandae, infitiaturae, infitiaturoinfitiandis, infitiaturis
Akkusativinfitiandum, infitiandam, infitiaturam, infitiaturuminfitianda, infitiandas, infitiandos, infitiatura, infitiaturas, infitiaturos
Ablativinfitiando, infitianda, infitiatura, infitiaturoinfitiandis, infitiaturis
Vokativinfitianda, infitiandum, infitiande, infitiatura, infitiature, infitiaturuminfitiandi, infitianda, infitiandae, infitiatura, infitiaturae, infitiaturi

Substantiv

 SingularPlural
Nominativinfitiatores
Genitiv
Dativ
Akkusativinfitiatores
Ablativ
Vokativinfitiatores

75 (159) Formen für „infitiari“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum