Formentabelle zu „infirmare“
Verb
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | infirmabam | infirmabar |
2. Person Singular | infirmabas | infirmabare, infirmabaris |
3. Person Singular | infirmabat | infirmabatur |
1. Person Plural | infirmabamus | infirmabamur |
2. Person Plural | infirmabatis | infirmabamini |
3. Person Plural | infirmabant | infirmabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | infirmabo | infirmabor |
2. Person Singular | infirmabis | infirmabere, infirmaberis |
3. Person Singular | infirmabit | infirmabitur |
1. Person Plural | infirmabimus | infirmabimur |
2. Person Plural | infirmabitis | infirmabimini |
3. Person Plural | infirmabunt | infirmabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | infirmavi | — |
2. Person Singular | infirmavisti | — |
3. Person Singular | infirmavit | — |
1. Person Plural | infirmavimus | — |
2. Person Plural | infirmavistis | — |
3. Person Plural | infirmare, infirmavere, infirmaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | infirmaveram | — |
2. Person Singular | infirmaveras | — |
3. Person Singular | infirmaverat | — |
1. Person Plural | infirmaveramus | — |
2. Person Plural | infirmaveratis | — |
3. Person Plural | infirmaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | infirmavero | — |
2. Person Singular | infirmaris, infirmaveris | — |
3. Person Singular | infirmaverit | — |
1. Person Plural | infirmaverimus | — |
2. Person Plural | infirmaveritis | — |
3. Person Plural | infirmaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | infirmem | infirmer |
2. Person Singular | infirmes | infirmere, infirmeris |
3. Person Singular | infirmet | infirmetur |
1. Person Plural | infirmemus | infirmemur |
2. Person Plural | infirmetis | infirmemini |
3. Person Plural | infirment | infirmentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | infirmarem | infirmarer |
2. Person Singular | infirmares | infirmarere, infirmareris |
3. Person Singular | infirmaret | infirmaretur |
1. Person Plural | infirmaremus | infirmaremur |
2. Person Plural | infirmaretis | infirmaremini |
3. Person Plural | infirmarent | infirmarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | infirmaverim | — |
2. Person Singular | infirmaris, infirmaveris | — |
3. Person Singular | infirmaverit | — |
1. Person Plural | infirmaverimus | — |
2. Person Plural | infirmaveritis | — |
3. Person Plural | infirmaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | infirmavissem | — |
2. Person Singular | infirmavisses | — |
3. Person Singular | infirmavisset | — |
1. Person Plural | infirmavissemus | — |
2. Person Plural | infirmavissetis | — |
3. Person Plural | infirmavissent | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | infirma | infirmare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | infirmate | infirmamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | infirmato | infirmator |
3. Person Singular | infirmato | infirmator |
2. Person Plural | infirmatote | — |
3. Person Plural | infirmanto | infirmantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | infirmata, infirmatus, infirmatum | infirmati, infirmata, infirmatae |
Genitiv | infirmati, infirmatae | infirmatarum, infirmatorum |
Dativ | infirmato, infirmatae | infirmatis |
Akkusativ | infirmatam, infirmatum | infirmata, infirmatas, infirmatos |
Ablativ | infirmata, infirmato | infirmatis |
Vokativ | infirmata, infirmate, infirmatum | infirmati, infirmata, infirmatae |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | infirmans | infirmantes, infirmantia |
Genitiv | infirmantis | infirmantium, infirmantum |
Dativ | infirmanti | infirmantibus |
Akkusativ | infirmans, infirmantem | infirmantes, infirmantia |
Ablativ | infirmante, infirmanti | infirmantibus |
Vokativ | infirmans | infirmantes, infirmantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | infirmatura, infirmaturum, infirmaturus | infirmatura, infirmaturae, infirmaturi |
Genitiv | infirmaturae, infirmaturi | infirmaturarum, infirmaturorum |
Dativ | infirmaturae, infirmaturo | infirmaturis |
Akkusativ | infirmaturam, infirmaturum | infirmatura, infirmaturas, infirmaturos |
Ablativ | infirmatura, infirmaturo | infirmaturis |
Vokativ | infirmatura, infirmature, infirmaturum | infirmatura, infirmaturae, infirmaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | infirmanda, infirmandum, infirmandus | infirmanda, infirmandae, infirmandi |
Genitiv | infirmandae, infirmandi | infirmandarum, infirmandorum |
Dativ | infirmandae, infirmando | infirmandis |
Akkusativ | infirmandam, infirmandum | infirmanda, infirmandas, infirmandos |
Ablativ | infirmanda, infirmando | infirmandis |
Vokativ | infirmanda, infirmande, infirmandum | infirmanda, infirmandae, infirmandi |
Substantiv
160 (241) Formen für „infirmare“