Formentabelle zu „infensare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | infenso | infensor |
2. Person Singular | infensas | infensare, infensaris |
3. Person Singular | infensat | infensatur |
1. Person Plural | infensamus | infensamur |
2. Person Plural | infensatis | infensamini |
3. Person Plural | infensant | infensantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | infensabam | infensabar |
2. Person Singular | infensabas | infensabare, infensabaris |
3. Person Singular | infensabat | infensabatur |
1. Person Plural | infensabamus | infensabamur |
2. Person Plural | infensabatis | infensabamini |
3. Person Plural | infensabant | infensabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | infensabo | infensabor |
2. Person Singular | infensabis | infensabere, infensaberis |
3. Person Singular | infensabit | infensabitur |
1. Person Plural | infensabimus | infensabimur |
2. Person Plural | infensabitis | infensabimini |
3. Person Plural | infensabunt | infensabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | infensavi | — |
2. Person Singular | infensavisti | — |
3. Person Singular | infensavit | — |
1. Person Plural | infensavimus | — |
2. Person Plural | infensavistis | — |
3. Person Plural | infensare, infensavere, infensaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | infensaveram | — |
2. Person Singular | infensaveras | — |
3. Person Singular | infensaverat | — |
1. Person Plural | infensaveramus | — |
2. Person Plural | infensaveratis | — |
3. Person Plural | infensaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | infensavero | — |
2. Person Singular | infensaris, infensaveris | — |
3. Person Singular | infensaverit | — |
1. Person Plural | infensaverimus | — |
2. Person Plural | infensaveritis | — |
3. Person Plural | infensaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | infensem | infenser |
2. Person Singular | infenses | infensere, infenseris |
3. Person Singular | infenset | infensetur |
1. Person Plural | infensemus | infensemur |
2. Person Plural | infensetis | infensemini |
3. Person Plural | infensent | infensentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | infensarem | infensarer |
2. Person Singular | infensares | infensarere, infensareris |
3. Person Singular | infensaret | infensaretur |
1. Person Plural | infensaremus | infensaremur |
2. Person Plural | infensaretis | infensaremini |
3. Person Plural | infensarent | infensarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | infensaverim | — |
2. Person Singular | infensaris, infensaveris | — |
3. Person Singular | infensaverit | — |
1. Person Plural | infensaverimus | — |
2. Person Plural | infensaveritis | — |
3. Person Plural | infensaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | infensavissem | — |
2. Person Singular | infensavisses | — |
3. Person Singular | infensavisset | — |
1. Person Plural | infensavissemus | — |
2. Person Plural | infensavissetis | — |
3. Person Plural | infensavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | infensare | infensavisse |
Passiv | infensari, infensarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | infensa | infensare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | infensate | infensamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | infensato | infensator |
3. Person Singular | infensato | infensator |
2. Person Plural | infensatote | — |
3. Person Plural | infensanto | infensantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | infensata, infensatum, infensatus | infensata, infensatae, infensati |
Genitiv | infensatae, infensati | infensatarum, infensatorum |
Dativ | infensatae, infensato | infensatis |
Akkusativ | infensatam, infensatum | infensata, infensatas, infensatos |
Ablativ | infensata, infensato | infensatis |
Vokativ | infensata, infensate, infensatum | infensata, infensatae, infensati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | infensans | infensantes, infensantia |
Genitiv | infensantis | infensantium, infensantum |
Dativ | infensanti | infensantibus |
Akkusativ | infensans, infensantem | infensantes, infensantia |
Ablativ | infensante, infensanti | infensantibus |
Vokativ | infensans | infensantes, infensantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | infensatura, infensaturum, infensaturus | infensatura, infensaturae, infensaturi |
Genitiv | infensaturae, infensaturi | infensaturarum, infensaturorum |
Dativ | infensaturae, infensaturo | infensaturis |
Akkusativ | infensaturam, infensaturum | infensatura, infensaturas, infensaturos |
Ablativ | infensatura, infensaturo | infensaturis |
Vokativ | infensatura, infensature, infensaturum | infensatura, infensaturae, infensaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | infensanda, infensandum, infensandus | infensanda, infensandae, infensandi |
Genitiv | infensandae, infensandi | infensandarum, infensandorum |
Dativ | infensandae, infensando | infensandis |
Akkusativ | infensandam, infensandum | infensanda, infensandas, infensandos |
Ablativ | infensanda, infensando | infensandis |
Vokativ | infensanda, infensande, infensandum | infensanda, infensandae, infensandi |
152 (229) Formen für „infensare“