Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "infatuare"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	infatuo	infatuor
2. Person Singular	infatuas	infatuare, infatuaris
3. Person Singular	infatuat	infatuatur
1. Person Plural	infatuamus	infatuamur
2. Person Plural	infatuatis	infatuamini
3. Person Plural	infatuant	infatuantur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	infatuabam	infatuabar
2. Person Singular	infatuabas	infatuabare, infatuabaris
3. Person Singular	infatuabat	infatuabatur
1. Person Plural	infatuabamus	infatuabamur
2. Person Plural	infatuabatis	infatuabamini
3. Person Plural	infatuabant	infatuabantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	infatuabo	infatuabor
2. Person Singular	infatuabis	infatuabere, infatuaberis
3. Person Singular	infatuabit	infatuabitur
1. Person Plural	infatuabimus	infatuabimur
2. Person Plural	infatuabitis	infatuabimini
3. Person Plural	infatuabunt	infatuabuntur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	infatuavi	—
2. Person Singular	infatuavisti	—
3. Person Singular	infatuavit	—
1. Person Plural	infatuavimus	—
2. Person Plural	infatuavistis	—
3. Person Plural	infatuare, infatuaverunt, infatuavere	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	infatuaveram	—
2. Person Singular	infatuaveras	—
3. Person Singular	infatuaverat	—
1. Person Plural	infatuaveramus	—
2. Person Plural	infatuaveratis	—
3. Person Plural	infatuaverant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	infatuavero	—
2. Person Singular	infatuaveris, infatuaris	—
3. Person Singular	infatuaverit	—
1. Person Plural	infatuaverimus	—
2. Person Plural	infatuaveritis	—
3. Person Plural	infatuaverint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	infatuem	infatuer
2. Person Singular	infatues	infatuere, infatueris
3. Person Singular	infatuet	infatuetur
1. Person Plural	infatuemus	infatuemur
2. Person Plural	infatuetis	infatuemini
3. Person Plural	infatuent	infatuentur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	infatuarem	infatuarer
2. Person Singular	infatuares	infatuarere, infatuareris
3. Person Singular	infatuaret	infatuaretur
1. Person Plural	infatuaremus	infatuaremur
2. Person Plural	infatuaretis	infatuaremini
3. Person Plural	infatuarent	infatuarentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	infatuaverim	—
2. Person Singular	infatuaveris, infatuaris	—
3. Person Singular	infatuaverit	—
1. Person Plural	infatuaverimus	—
2. Person Plural	infatuaveritis	—
3. Person Plural	infatuaverint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	infatuavissem	—
2. Person Singular	infatuavisses	—
3. Person Singular	infatuavisset	—
1. Person Plural	infatuavissemus	—
2. Person Plural	infatuavissetis	—
3. Person Plural	infatuavissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	infatuare	infatuavisse
Passiv	infatuari, infatuarier	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	infatua	infatuare
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	infatuate	infatuamini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	infatuato	infatuator
3. Person Singular	infatuato	infatuator
2. Person Plural	infatuatote	—
3. Person Plural	infatuanto	infatuantor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	infatuatum, infatuatus, infatuata	infatuatae, infatuati, infatuata
Genitiv	infatuatae, infatuati, infatuati	infatuatorum, infatuatorum, infatuatarum
Dativ	infatuatae, infatuato, infatuato	infatuatis
Akkusativ	infatuatam, infatuatum, infatuatum	infatuatos, infatuatas, infatuata
Ablativ	infatuato, infatuato, infatuata	infatuatis
Vokativ	infatuatum, infatuate, infatuata	infatuatae, infatuati, infatuata

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	infatuans	infatuantia, infatuantes
Genitiv	infatuantis	infatuantium, infatuantum
Dativ	infatuanti	infatuantibus
Akkusativ	infatuans, infatuantem	infatuantia, infatuantes
Ablativ	infatuanti, infatuante	infatuantibus
Vokativ	infatuans	infatuantia, infatuantes

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	infatuaturum, infatuaturus, infatuatura	infatuaturae, infatuaturi, infatuatura
Genitiv	infatuaturi, infatuaturi, infatuaturae	infatuaturorum, infatuaturorum, infatuaturarum
Dativ	infatuaturae, infatuaturo, infatuaturo	infatuaturis
Akkusativ	infatuaturam, infatuaturum, infatuaturum	infatuaturos, infatuaturas, infatuatura
Ablativ	infatuaturo, infatuatura, infatuaturo	infatuaturis
Vokativ	infatuaturum, infatuature, infatuatura	infatuaturae, infatuaturi, infatuatura

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	infatuandum, infatuandus, infatuanda	infatuandae, infatuandi, infatuanda
Genitiv	infatuandi, infatuandi, infatuandae	infatuandorum, infatuandorum, infatuandarum
Dativ	infatuando, infatuando, infatuandae	infatuandis
Akkusativ	infatuandam, infatuandum, infatuandum	infatuandos, infatuandas, infatuanda
Ablativ	infatuanda, infatuando, infatuando	infatuandis
Vokativ	infatuandum, infatuande, infatuanda	infatuandae, infatuandi, infatuanda

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum