Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "indurare"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinduroinduror
2. Person Singularindurasindurare, induraris
3. Person Singularinduratius, induratinduratur
1. Person Pluralinduramusinduramur
2. Person Pluralinduratisinduramini
3. Person Pluralindurantindurantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularindurabamindurabar
2. Person Singularindurabasindurabare, indurabaris
3. Person Singularindurabatindurabatur
1. Person Pluralindurabamusindurabamur
2. Person Pluralindurabatisindurabamini
3. Person Pluralindurabantindurabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinduraboindurabor
2. Person Singularindurabisindurabere, induraberis
3. Person Singularindurabitindurabitur
1. Person Pluralindurabimusindurabimur
2. Person Pluralindurabitisindurabimini
3. Person Pluralindurabuntindurabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinduravi
2. Person Singularinduravisti
3. Person Singularinduravit
1. Person Pluralinduravimus
2. Person Pluralinduravistis
3. Person Pluralinduravere, indurare, induraverunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinduraveram
2. Person Singularinduraveras
3. Person Singularinduraverat
1. Person Pluralinduraveramus
2. Person Pluralinduraveratis
3. Person Pluralinduraverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinduravero
2. Person Singularinduraveris, induraris
3. Person Singularinduraverit
1. Person Pluralinduraverimus
2. Person Pluralinduraveritis
3. Person Pluralinduraverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularinduremindurer
2. Person Singularinduresindurere, indureris
3. Person Singularinduretinduretur
1. Person Pluralinduremusinduremur
2. Person Pluralinduretisinduremini
3. Person Pluralindurentindurentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularinduraremindurarer
2. Person Singularinduraresindurarere, indurareris
3. Person Singularinduraretinduraretur
1. Person Pluralinduraremusinduraremur
2. Person Pluralinduraretisinduraremini
3. Person Pluralindurarentindurarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularinduraverim
2. Person Singularinduraveris, induraris
3. Person Singularinduraverit
1. Person Pluralinduraverimus
2. Person Pluralinduraveritis
3. Person Pluralinduraverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularinduravissem
2. Person Singularinduravisses
3. Person Singularinduravisset
1. Person Pluralinduravissemus
2. Person Pluralinduravissetis
3. Person Pluralinduravissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivindurareinduravisse
Passivindurari, indurarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularinduraindurare
3. Person Singular
2. Person Pluralindurateinduramini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularinduratoindurator
3. Person Singularinduratoindurator
2. Person Pluralinduratote
3. Person Pluralindurantoindurantor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Adjektiv

Positiv
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Komparativ
 SingularPlural
Nominativinduratius
Genitiv
Dativ
Akkusativinduratius
Ablativ
Vokativinduratius
Superlativ
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum