Formentabelle zu „indurare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | induro | induror |
2. Person Singular | induras | indurare, induraris |
3. Person Singular | indurat, induratius | induratur |
1. Person Plural | induramus | induramur |
2. Person Plural | induratis | induramini |
3. Person Plural | indurant | indurantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | indurabam | indurabar |
2. Person Singular | indurabas | indurabare, indurabaris |
3. Person Singular | indurabat | indurabatur |
1. Person Plural | indurabamus | indurabamur |
2. Person Plural | indurabatis | indurabamini |
3. Person Plural | indurabant | indurabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | indurabo | indurabor |
2. Person Singular | indurabis | indurabere, induraberis |
3. Person Singular | indurabit | indurabitur |
1. Person Plural | indurabimus | indurabimur |
2. Person Plural | indurabitis | indurabimini |
3. Person Plural | indurabunt | indurabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | induravi | — |
2. Person Singular | induravisti | — |
3. Person Singular | induravit | — |
1. Person Plural | induravimus | — |
2. Person Plural | induravistis | — |
3. Person Plural | indurare, induravere, induraverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | induraveram | — |
2. Person Singular | induraveras | — |
3. Person Singular | induraverat | — |
1. Person Plural | induraveramus | — |
2. Person Plural | induraveratis | — |
3. Person Plural | induraverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | induravero | — |
2. Person Singular | induraris, induraveris | — |
3. Person Singular | induraverit | — |
1. Person Plural | induraverimus | — |
2. Person Plural | induraveritis | — |
3. Person Plural | induraverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | indurem | indurer |
2. Person Singular | indures | indurere, indureris |
3. Person Singular | induret | induretur |
1. Person Plural | induremus | induremur |
2. Person Plural | induretis | induremini |
3. Person Plural | indurent | indurentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | indurarem | indurarer |
2. Person Singular | indurares | indurarere, indurareris |
3. Person Singular | induraret | induraretur |
1. Person Plural | induraremus | induraremur |
2. Person Plural | induraretis | induraremini |
3. Person Plural | indurarent | indurarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | induraverim | — |
2. Person Singular | induraris, induraveris | — |
3. Person Singular | induraverit | — |
1. Person Plural | induraverimus | — |
2. Person Plural | induraveritis | — |
3. Person Plural | induraverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | induravissem | — |
2. Person Singular | induravisses | — |
3. Person Singular | induravisset | — |
1. Person Plural | induravissemus | — |
2. Person Plural | induravissetis | — |
3. Person Plural | induravissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | indurare | induravisse |
Passiv | indurari, indurarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | indura | indurare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | indurate | induramini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | indurato | indurator |
3. Person Singular | indurato | indurator |
2. Person Plural | induratote | — |
3. Person Plural | induranto | indurantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | indurata, induratus, induratum | induratae, indurati, indurata |
Genitiv | induratae, indurati | induratarum, induratorum |
Dativ | indurato, induratae | induratis |
Akkusativ | induratum, induratam | indurata, induratas, induratos |
Ablativ | indurata, indurato | induratis |
Vokativ | indurata, induratum, indurate | indurata, induratae, indurati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | indurans | indurantes, indurantia |
Genitiv | indurantis | indurantium, indurantum |
Dativ | induranti | indurantibus |
Akkusativ | indurans, indurantem | indurantes, indurantia |
Ablativ | indurante, induranti | indurantibus |
Vokativ | indurans | indurantes, indurantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | induratura, induraturum, induraturus | induratura, induraturae, induraturi |
Genitiv | induraturae, induraturi | induraturarum, induraturorum |
Dativ | induraturae, induraturo | induraturis |
Akkusativ | induraturam, induraturum | induratura, induraturas, induraturos |
Ablativ | induratura, induraturo | induraturis |
Vokativ | induratura, indurature, induraturum | induratura, induraturae, induraturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | indurandus, induranda, indurandum | induranda, indurandae, indurandi |
Genitiv | indurandae, indurandi | indurandarum, indurandorum |
Dativ | indurandae, indurando | indurandis |
Akkusativ | indurandam, indurandum | induranda, indurandas, indurandos |
Ablativ | induranda, indurando | indurandis |
Vokativ | induranda, indurande, indurandum | induranda, indurandae, indurandi |
Adjektiv
Positiv | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Komparativ | Singular | Plural |
---|
Nominativ | induratius | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | induratius | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | induratius | — |
Superlativ | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
155 (232) Formen für „indurare“