Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „indurare“

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinduroinduror
2. Person Singularindurasindurare, induraris
3. Person Singularindurat, induratiusinduratur
1. Person Pluralinduramusinduramur
2. Person Pluralinduratisinduramini
3. Person Pluralindurantindurantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularindurabamindurabar
2. Person Singularindurabasindurabare, indurabaris
3. Person Singularindurabatindurabatur
1. Person Pluralindurabamusindurabamur
2. Person Pluralindurabatisindurabamini
3. Person Pluralindurabantindurabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinduraboindurabor
2. Person Singularindurabisindurabere, induraberis
3. Person Singularindurabitindurabitur
1. Person Pluralindurabimusindurabimur
2. Person Pluralindurabitisindurabimini
3. Person Pluralindurabuntindurabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinduravi
2. Person Singularinduravisti
3. Person Singularinduravit
1. Person Pluralinduravimus
2. Person Pluralinduravistis
3. Person Pluralindurare, induravere, induraverunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinduraveram
2. Person Singularinduraveras
3. Person Singularinduraverat
1. Person Pluralinduraveramus
2. Person Pluralinduraveratis
3. Person Pluralinduraverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinduravero
2. Person Singularinduraris, induraveris
3. Person Singularinduraverit
1. Person Pluralinduraverimus
2. Person Pluralinduraveritis
3. Person Pluralinduraverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularinduremindurer
2. Person Singularinduresindurere, indureris
3. Person Singularinduretinduretur
1. Person Pluralinduremusinduremur
2. Person Pluralinduretisinduremini
3. Person Pluralindurentindurentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularinduraremindurarer
2. Person Singularinduraresindurarere, indurareris
3. Person Singularinduraretinduraretur
1. Person Pluralinduraremusinduraremur
2. Person Pluralinduraretisinduraremini
3. Person Pluralindurarentindurarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularinduraverim
2. Person Singularinduraris, induraveris
3. Person Singularinduraverit
1. Person Pluralinduraverimus
2. Person Pluralinduraveritis
3. Person Pluralinduraverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularinduravissem
2. Person Singularinduravisses
3. Person Singularinduravisset
1. Person Pluralinduravissemus
2. Person Pluralinduravissetis
3. Person Pluralinduravissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivindurareinduravisse
Passivindurari, indurarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularinduraindurare
3. Person Singular
2. Person Pluralindurateinduramini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularinduratoindurator
3. Person Singularinduratoindurator
2. Person Pluralinduratote
3. Person Pluralindurantoindurantor
PPP
 SingularPlural
Nominativindurata, induratus, induratuminduratae, indurati, indurata
Genitivinduratae, induratiinduratarum, induratorum
Dativindurato, indurataeinduratis
Akkusativinduratum, induratamindurata, induratas, induratos
Ablativindurata, induratoinduratis
Vokativindurata, induratum, indurateindurata, induratae, indurati
PPA
 SingularPlural
Nominativinduransindurantes, indurantia
Genitivindurantisindurantium, indurantum
Dativindurantiindurantibus
Akkusativindurans, indurantemindurantes, indurantia
Ablativindurante, indurantiindurantibus
Vokativinduransindurantes, indurantia
PFA
 SingularPlural
Nominativinduratura, induraturum, induraturusinduratura, induraturae, induraturi
Genitivinduraturae, induraturiinduraturarum, induraturorum
Dativinduraturae, induraturoinduraturis
Akkusativinduraturam, induraturuminduratura, induraturas, induraturos
Ablativinduratura, induraturoinduraturis
Vokativinduratura, indurature, induraturuminduratura, induraturae, induraturi
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativindurandus, induranda, induranduminduranda, indurandae, indurandi
Genitivindurandae, indurandiindurandarum, indurandorum
Dativindurandae, indurandoindurandis
Akkusativindurandam, induranduminduranda, indurandas, indurandos
Ablativinduranda, indurandoindurandis
Vokativinduranda, indurande, induranduminduranda, indurandae, indurandi

Adjektiv

Positiv
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Komparativ
 SingularPlural
Nominativinduratius
Genitiv
Dativ
Akkusativinduratius
Ablativ
Vokativinduratius
Superlativ
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

155 (232) Formen für „indurare“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum