Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "indicere"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularindico, indigeoindigeor, indicor
2. Person Singularindices, indicisindiceris, indicere, indiceris
3. Person Singularindicet, indicitque, indicitindicitur, indicetur
1. Person Pluralindicemus, indicimusindicemur, indicimur
2. Person Pluralindicitis, indicetisindicimini, indicemini
3. Person Pluralindicent, indicunt, indigentiam, pecuniaeindicuntindicuntur, indicentur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularindicebam, indicebamindicebar, indicebar
2. Person Singularindicebas, indicebasindicebare, indicebaris, indicebare, indicebaris
3. Person Singularindicebat, indicebatindicebatur, indicebatur
1. Person Pluralindicebamus, indicebamusindicebamur, indicebamur
2. Person Pluralindicebatis, indicebatisindicebamini, indicebamini
3. Person Pluralindicebant, indicebantindicebantur, indicebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularindicam, indigeboindicar, indigebor
2. Person Singularindices, indigebisindigebere, indiceris, indicere, indigeberis
3. Person Singularindicet, indigebitindicetur, indigebitur
1. Person Pluralindigebimus, indicemusindigebimur, indicemur
2. Person Pluralindicetis, indigebitisindigebimini, indicemini
3. Person Pluralindigebunt, indicentindigebuntur, indicentur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularindigui, indixi
2. Person Singularindixisti, indiguisti
3. Person Singularindixit, indiguit
1. Person Pluralindiguimus, indiximus
2. Person Pluralindixistis, indiguistis
3. Person Pluralindiguerunt, indixerunt, indiguere, indixere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularindigueram, indixeram
2. Person Singularindigueras, indixeras
3. Person Singularindiguerat, indixerat
1. Person Pluralindigueramus, indixeramus
2. Person Pluralindigueratis, indixeratis
3. Person Pluralindiguerant, indixerant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularindiguero, indixero
2. Person Singularindigueris, indixeris
3. Person Singularindiguerit, indixerit
1. Person Pluralindiguerimus, indixerimus
2. Person Pluralindigueritis, indixeritis
3. Person Pluralindiguerint, indixerint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularindigeam, indicamindicar, indigear
2. Person Singularindigeas, indicasindicare, indicareper, indicaris, indigeare, indigearis
3. Person Singularindigeat, indicatindigeatur, indicatur
1. Person Pluralindigeamus, indicamusindigeamur, indicamur
2. Person Pluralindigeatis, indicatisindigeamini, indicamini
3. Person Pluralindigeant, indicantindigeantur, indicantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularindicerem, indiceremindicerer, indicerer
2. Person Singularindiceres, indiceresindicerere, indicerere, indicereris, indicereris
3. Person Singularindiceret, indiceretindiceretur, indiceretur
1. Person Pluralindiceremus, indiceremusindiceremur, indiceremur
2. Person Pluralindiceretis, indiceretisindiceremini, indiceremini
3. Person Pluralindicerent, indicerentindicerentur, indicerentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularindiguerim, indixerim
2. Person Singularindigueris, indixeris
3. Person Singularindiguerit, indixerit
1. Person Pluralindiguerimus, indixerimus
2. Person Pluralindigueritis, indixeritis
3. Person Pluralindiguerint, indixerint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularindiguissem, indixissem
2. Person Singularindixisses, indiguisses
3. Person Singularindixisset, indiguisset
1. Person Pluralindixissemus, indiguissemus
2. Person Pluralindixissetis, indiguissetis
3. Person Pluralindixissent, indiguissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivindicere, indicereindiguisse, indixisse
Passivindigeri, indigerier, indici, indicier, indicivae, indicique
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularindigenamque, indic, indicatque, indiceis, indicius, indicamenta, indice, indiceindicere, indicere
3. Person Singular
2. Person Pluralindigete, indiciteindicimini, indicemini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularindicito, indigetoindicitor, indigetor
3. Person Singularindicito, indigetoindicitor, indigetor
2. Person Pluralindicitote, indigetote
3. Person Pluralindicunto, indigentoindicuntor, indigentor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Adjektiv

Positiv
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativindictivo, indictivo
Akkusativ
Ablativindictivo, indictivo
Vokativ
Komparativ
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Superlativ
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Substantiv

 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativindigentiam
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum