Formentabelle zu „incusare“
Verb
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | incusabam | incusabar |
2. Person Singular | incusabas | incusabare, incusabaris |
3. Person Singular | incusabat | incusabatur |
1. Person Plural | incusabamus | incusabamur |
2. Person Plural | incusabatis | incusabamini |
3. Person Plural | incusabant | incusabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | incusabo | incusabor |
2. Person Singular | incusabis | incusabere, incusaberis |
3. Person Singular | incusabit | incusabitur |
1. Person Plural | incusabimus | incusabimur |
2. Person Plural | incusabitis | incusabimini |
3. Person Plural | incusabunt | incusabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | incusavi | — |
2. Person Singular | incusavisti | — |
3. Person Singular | incusauit | — |
1. Person Plural | incusavimus | — |
2. Person Plural | incusavistis | — |
3. Person Plural | incusarunt, incusare, incusavere, incusaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | incusaveram | — |
2. Person Singular | incusaveras | — |
3. Person Singular | incusauerat, incusarat | — |
1. Person Plural | incusaveramus | — |
2. Person Plural | incusaveratis | — |
3. Person Plural | incusaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | incusavero | — |
2. Person Singular | incusaris, incusaveris | — |
3. Person Singular | incusaverit | — |
1. Person Plural | incusaverimus | — |
2. Person Plural | incusaveritis | — |
3. Person Plural | incusaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | incusem | incuser |
2. Person Singular | incuses | incusere, incuseris |
3. Person Singular | incuset | incusetur |
1. Person Plural | incusemus | incusemur |
2. Person Plural | incusetis | incusemini |
3. Person Plural | incusent | incusentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | incusarem | incusarer |
2. Person Singular | incusares | incusarere, incusareris |
3. Person Singular | incusaret | incusaretur |
1. Person Plural | incusaremus | incusaremur |
2. Person Plural | incusaretis | incusaremini |
3. Person Plural | incusarent | incusarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | incusaverim | — |
2. Person Singular | incusaris, incusaveris | — |
3. Person Singular | incusaverit | — |
1. Person Plural | incusaverimus | — |
2. Person Plural | incusaveritis | — |
3. Person Plural | incusaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | incusavissem | — |
2. Person Singular | incusavisses | — |
3. Person Singular | incusavisset | — |
1. Person Plural | incusavissemus | — |
2. Person Plural | incusavissetis | — |
3. Person Plural | incusavissent | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | incusa | incusare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | incusate | incusamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | incusato | incusator |
3. Person Singular | incusato | incusator |
2. Person Plural | incusatote | — |
3. Person Plural | incusanto | incusantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | incusatus, incusata, incusatum | incusati, incusatae, incusata |
Genitiv | incusatae, incusati | incusatarum, incusatorum |
Dativ | incusatae, incusato | incusatis |
Akkusativ | incusatum, incusatam | incusata, incusatas, incusatos |
Ablativ | incusato, incusata | incusatis |
Vokativ | incusata, incusatum, incusate | incusati, incusatae, incusata |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | incusatura, incusaturum, incusaturus | incusatura, incusaturae, incusaturi |
Genitiv | incusaturae, incusaturi | incusaturarum, incusaturorum |
Dativ | incusaturae, incusaturo | incusaturis |
Akkusativ | incusaturam, incusaturum | incusatura, incusaturas, incusaturos |
Ablativ | incusatura, incusaturo | incusaturis |
Vokativ | incusatura, incusature, incusaturum | incusatura, incusaturae, incusaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | incusanda, incusandum, incusandus | incusanda, incusandae, incusandi |
Genitiv | incusandae, incusandi | incusandarum, incusandorum |
Dativ | incusandae, incusando | incusandis |
Akkusativ | incusandam, incusandum | incusandos, incusanda, incusandas |
Ablativ | incusanda, incusando | incusandis |
Vokativ | incusanda, incusande, incusandum | incusanda, incusandae, incusandi |
Substantiv
| Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | incusationem | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
153 (233) Formen für „incusare“