Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "incurrere"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularincurroincurror
2. Person Singularincurrisincurreris
3. Person Singularincurritincurritur
1. Person Pluralincurrimusincurrimur
2. Person Pluralincurritisincurrimini
3. Person Pluralincurruntincurruntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularincurrebamincurrebar
2. Person Singularincurrebasincurrebare, incurrebaris
3. Person Singularincurrebatincurrebatur
1. Person Pluralincurrebamusincurrebamur
2. Person Pluralincurrebatisincurrebamini
3. Person Pluralincurrebantincurrebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularincurramincurrar
2. Person Singularincurresincurrere, incurreris
3. Person Singularincurretincurretur
1. Person Pluralincurremusincurremur
2. Person Pluralincurretisincurremini
3. Person Pluralincurrentincurrentur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularincurri, incucurri
2. Person Singularincurristi
3. Person Singularincurrit, incucurrit
1. Person Pluralincurrimus
2. Person Pluralincurristis
3. Person Pluralincurrere, incucurrerunt, incurrerunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularincurreram
2. Person Singularincurreras
3. Person Singularincurrerat, incucurrerat
1. Person Pluralincurreramus
2. Person Pluralincurreratis
3. Person Pluralincurrerant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularincurrero
2. Person Singularincurreris
3. Person Singularincurrerit
1. Person Pluralincurrerimus
2. Person Pluralincurreritis
3. Person Pluralincurrerint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularincurramincurrar
2. Person Singularincurrasincurrare, incurraris
3. Person Singularincurratincurratur
1. Person Pluralincurramusincurramur
2. Person Pluralincurratisincurramini
3. Person Pluralincurrantincurrantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularincurreremincurrerer
2. Person Singularincurreresincurrerere, incurrereris
3. Person Singularincurreretincurreretur
1. Person Pluralincurreremusincurreremur
2. Person Pluralincurreretisincurreremini
3. Person Pluralincurrerentincurrerentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularincurrerim
2. Person Singularincurreris
3. Person Singularincurrerit
1. Person Pluralincurrerimus
2. Person Pluralincurreritis
3. Person Pluralincurrerint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularincurrissem
2. Person Singularincurrisses
3. Person Singularincucurrisset, incurrisset
1. Person Pluralincurrissemus
2. Person Pluralincurrissetis
3. Person Pluralincurrissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivincurrereincucurrisse, incurrisse
Passivincurrier, incurri
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularincurreincurrere
3. Person Singular
2. Person Pluralincurriteincurrimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularincurritoincurritor
3. Person Singularincurritoincurritor
2. Person Pluralincurritote
3. Person Pluralincurruntoincurruntor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Substantiv

 SingularPlural
Nominativincurrio
Genitiv
Dativincurrio
Akkusativ
Ablativincurrio
Vokativincurrio

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum