Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "incumbere"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularincumboincumbor
2. Person Singularincumbisincumberis
3. Person Singularincumbitincumbitur
1. Person Pluralincumbimusincumbimur
2. Person Pluralincumbitisincumbimini
3. Person Pluralincumbuntincumbuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularincumbebamincumbebar
2. Person Singularincumbebasincumbebare, incumbebaris
3. Person Singularincumbebatincumbebatur
1. Person Pluralincumbebamusincumbebamur
2. Person Pluralincumbebatisincumbebamini
3. Person Pluralincumbebantincumbebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularincumbamincumbar
2. Person Singularincumbesincumberis, incumbere
3. Person Singularincumbetincumbetur
1. Person Pluralincumbemusincumbemur
2. Person Pluralincumbetisincumbemini
3. Person Pluralincumbentincumbentur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularincumbui
2. Person Singularincumbuisti
3. Person Singularincumbuit
1. Person Pluralincumbuimus
2. Person Pluralincumbuistis
3. Person Pluralincumbuere, incumbuerunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularincumbueram
2. Person Singularincumbueras
3. Person Singularincumbuerat
1. Person Pluralincumbueramus
2. Person Pluralincumbueratis
3. Person Pluralincumbuerant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularincumbuero
2. Person Singularincumbueris
3. Person Singularincumbuerit
1. Person Pluralincumbuerimus
2. Person Pluralincumbueritis
3. Person Pluralincumbuerint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularincumbamincumbar
2. Person Singularincumbasincumbare, incumbaris
3. Person Singularincumbatincumbatur
1. Person Pluralincumbamusincumbamur
2. Person Pluralincumbatisincumbamini
3. Person Pluralincumbantincumbantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularincumberemincumberer
2. Person Singularincumberesincumberere, incumbereris
3. Person Singularincumberetincumberetur
1. Person Pluralincumberemusincumberemur
2. Person Pluralincumberetisincumberemini
3. Person Pluralincumberentincumberentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularincumbuerim
2. Person Singularincumbueris
3. Person Singularincumbuerit
1. Person Pluralincumbuerimus
2. Person Pluralincumbueritis
3. Person Pluralincumbuerint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularincumbuissem
2. Person Singularincumbuisses
3. Person Singularincumbuisset
1. Person Pluralincumbuissemus
2. Person Pluralincumbuissetis
3. Person Pluralincumbuissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivincumbereincumbuisse
Passivincumbi, incumbier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularincumbeincumbere
3. Person Singular
2. Person Pluralincumbiteincumbimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularincumbitoincumbitor
3. Person Singularincumbitoincumbitor
2. Person Pluralincumbitote
3. Person Pluralincumbuntoincumbuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum