Formentabelle zu „inculcare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inculco | inculcor |
2. Person Singular | inculcas | inculcare, inculcaris |
3. Person Singular | inculcat, inculcatione | inculcatur |
1. Person Plural | inculcamus | inculcamur |
2. Person Plural | inculcatis | inculcamini |
3. Person Plural | inculcant | inculcantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inculcabam | inculcabar |
2. Person Singular | inculcabas | inculcabare, inculcabaris |
3. Person Singular | inculcabat | inculcabatur |
1. Person Plural | inculcabamus | inculcabamur |
2. Person Plural | inculcabatis | inculcabamini |
3. Person Plural | inculcabant | inculcabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inculcabo | inculcabor |
2. Person Singular | inculcabis | inculcabere, inculcaberis |
3. Person Singular | inculcabit | inculcabitur |
1. Person Plural | inculcabimus | inculcabimur |
2. Person Plural | inculcabitis | inculcabimini |
3. Person Plural | inculcabunt | inculcabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inculcavi | — |
2. Person Singular | inculcavisti | — |
3. Person Singular | inculcavit | — |
1. Person Plural | inculcavimus | — |
2. Person Plural | inculcavistis | — |
3. Person Plural | inculcare, inculcavere, inculcaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inculcaveram | — |
2. Person Singular | inculcaveras | — |
3. Person Singular | inculcaverat | — |
1. Person Plural | inculcaveramus | — |
2. Person Plural | inculcaveratis | — |
3. Person Plural | inculcaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inculcavero | — |
2. Person Singular | inculcaris, inculcaveris | — |
3. Person Singular | inculcaverit | — |
1. Person Plural | inculcaverimus | — |
2. Person Plural | inculcaveritis | — |
3. Person Plural | inculcaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inculcem | inculcer |
2. Person Singular | inculces | inculcere, inculceris |
3. Person Singular | inculcet | inculcetur |
1. Person Plural | inculcemus | inculcemur |
2. Person Plural | inculcetis | inculcemini |
3. Person Plural | inculcent | inculcentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inculcarem | inculcarer |
2. Person Singular | inculcares | inculcarere, inculcareris |
3. Person Singular | inculcaret | inculcaretur |
1. Person Plural | inculcaremus | inculcaremur |
2. Person Plural | inculcaretis | inculcaremini |
3. Person Plural | inculcarent | inculcarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inculcaverim | — |
2. Person Singular | inculcaris, inculcaveris | — |
3. Person Singular | inculcaverit | — |
1. Person Plural | inculcaverimus | — |
2. Person Plural | inculcaveritis | — |
3. Person Plural | inculcaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inculcavissem | — |
2. Person Singular | inculcavisses | — |
3. Person Singular | inculcavisset | — |
1. Person Plural | inculcavissemus | — |
2. Person Plural | inculcavissetis | — |
3. Person Plural | inculcavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | inculcare | inculcavisse |
Passiv | inculcari, inculcarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | inculca, inculcabile | inculcare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | inculcate | inculcamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | inculcato | inculcator |
3. Person Singular | inculcato | inculcator |
2. Person Plural | inculcatote | — |
3. Person Plural | inculcanto | inculcantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | inculcatum, inculcata, inculcatus | inculcata, inculcatae, inculcati |
Genitiv | inculcatae, inculcati | inculcatarum, inculcatorum |
Dativ | inculcatae, inculcato | inculcatis |
Akkusativ | inculcatum, inculcatam | inculcata, inculcatas, inculcatos |
Ablativ | inculcata, inculcato | inculcatis |
Vokativ | inculcatum, inculcata, inculcate | inculcata, inculcatae, inculcati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | inculcans | inculcantes, inculcantia |
Genitiv | inculcantis | inculcantium, inculcantum |
Dativ | inculcanti | inculcantibus |
Akkusativ | inculcans, inculcantem | inculcantes, inculcantia |
Ablativ | inculcante, inculcanti | inculcantibus |
Vokativ | inculcans | inculcantes, inculcantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | inculcatura, inculcaturum, inculcaturus | inculcatura, inculcaturae, inculcaturi |
Genitiv | inculcaturae, inculcaturi | inculcaturarum, inculcaturorum |
Dativ | inculcaturae, inculcaturo | inculcaturis |
Akkusativ | inculcaturam, inculcaturum | inculcatura, inculcaturas, inculcaturos |
Ablativ | inculcatura, inculcaturo | inculcaturis |
Vokativ | inculcatura, inculcature, inculcaturum | inculcatura, inculcaturae, inculcaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | inculcanda, inculcandum, inculcandus | inculcanda, inculcandae, inculcandi |
Genitiv | inculcandae, inculcandi | inculcandarum, inculcandorum |
Dativ | inculcandae, inculcando | inculcandis |
Akkusativ | inculcandam, inculcandum | inculcanda, inculcandas, inculcandos |
Ablativ | inculcanda, inculcando | inculcandis |
Vokativ | inculcanda, inculcande, inculcandum | inculcanda, inculcandae, inculcandi |
152 (231) Formen für „inculcare“