Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „increpitare“

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularincrepitoincrepitor
2. Person Singularincrepitasincrepitare, increpitaris
3. Person Singularincrepitatincrepitatur
1. Person Pluralincrepitamusincrepitamur
2. Person Pluralincrepitatisincrepitamini
3. Person Pluralincrepitantincrepitantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularincrepitabamincrepitabar
2. Person Singularincrepitabasincrepitabare, increpitabaris
3. Person Singularincrepitabatincrepitabatur
1. Person Pluralincrepitabamusincrepitabamur
2. Person Pluralincrepitabatisincrepitabamini
3. Person Pluralincrepitabantincrepitabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularincrepitaboincrepitabor
2. Person Singularincrepitabisincrepitabere, increpitaberis
3. Person Singularincrepitabitincrepitabitur
1. Person Pluralincrepitabimusincrepitabimur
2. Person Pluralincrepitabitisincrepitabimini
3. Person Pluralincrepitabuntincrepitabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularincrepitavi
2. Person Singularincrepitavisti
3. Person Singularincrepitavit
1. Person Pluralincrepitavimus
2. Person Pluralincrepitavistis
3. Person Pluralincrepitare, increpitavere, increpitaverunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularincrepitaveram
2. Person Singularincrepitaveras
3. Person Singularincrepitaverat
1. Person Pluralincrepitaveramus
2. Person Pluralincrepitaveratis
3. Person Pluralincrepitaverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularincrepitavero
2. Person Singularincrepitaris, increpitaveris
3. Person Singularincrepitaverit
1. Person Pluralincrepitaverimus
2. Person Pluralincrepitaveritis
3. Person Pluralincrepitaverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularincrepitemincrepiter
2. Person Singularincrepitesincrepitere, increpiteris
3. Person Singularincrepitetincrepitetur
1. Person Pluralincrepitemusincrepitemur
2. Person Pluralincrepitetisincrepitemini
3. Person Pluralincrepitentincrepitentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularincrepitaremincrepitarer
2. Person Singularincrepitaresincrepitarere, increpitareris
3. Person Singularincrepitaretincrepitaretur
1. Person Pluralincrepitaremusincrepitaremur
2. Person Pluralincrepitaretisincrepitaremini
3. Person Pluralincrepitarentincrepitarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularincrepitaverim
2. Person Singularincrepitaris, increpitaveris
3. Person Singularincrepitaverit
1. Person Pluralincrepitaverimus
2. Person Pluralincrepitaveritis
3. Person Pluralincrepitaverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularincrepitavissem
2. Person Singularincrepitavisses
3. Person Singularincrepitavisset
1. Person Pluralincrepitavissemus
2. Person Pluralincrepitavissetis
3. Person Pluralincrepitavissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivincrepitareincrepitavisse
Passivincrepitari, increpitarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularincrepitaincrepitare
3. Person Singular
2. Person Pluralincrepitateincrepitamini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularincrepitatoincrepitator
3. Person Singularincrepitatoincrepitator
2. Person Pluralincrepitatote
3. Person Pluralincrepitantoincrepitantor
PPP
 SingularPlural
Nominativincrepitata, increpitatum, increpitatusincrepitata, increpitatae, increpitati
Genitivincrepitatae, increpitatiincrepitatarum, increpitatorum
Dativincrepitatae, increpitatoincrepitatis
Akkusativincrepitatam, increpitatumincrepitata, increpitatas, increpitatos
Ablativincrepitata, increpitatoincrepitatis
Vokativincrepitata, increpitate, increpitatumincrepitata, increpitatae, increpitati
PPA
 SingularPlural
Nominativincrepitansincrepitantes, increpitantia
Genitivincrepitantisincrepitantium, increpitantum
Dativincrepitantiincrepitantibus
Akkusativincrepitans, increpitantemincrepitantes, increpitantia
Ablativincrepitante, increpitantiincrepitantibus
Vokativincrepitansincrepitantes, increpitantia
PFA
 SingularPlural
Nominativincrepitatura, increpitaturum, increpitaturusincrepitatura, increpitaturae, increpitaturi
Genitivincrepitaturae, increpitaturiincrepitaturarum, increpitaturorum
Dativincrepitaturae, increpitaturoincrepitaturis
Akkusativincrepitaturam, increpitaturumincrepitatura, increpitaturas, increpitaturos
Ablativincrepitatura, increpitaturoincrepitaturis
Vokativincrepitatura, increpitature, increpitaturumincrepitatura, increpitaturae, increpitaturi
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativincrepitanda, increpitandum, increpitandusincrepitanda, increpitandae, increpitandi
Genitivincrepitandae, increpitandiincrepitandarum, increpitandorum
Dativincrepitandae, increpitandoincrepitandis
Akkusativincrepitandam, increpitandumincrepitanda, increpitandas, increpitandos
Ablativincrepitanda, increpitandoincrepitandis
Vokativincrepitanda, increpitande, increpitandumincrepitanda, increpitandae, increpitandi

152 (229) Formen für „increpitare“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum