Formentabelle zu „inclamare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inclamo | inclamor |
2. Person Singular | inclamas | inclamare, inclamaris |
3. Person Singular | inclamat | inclamatur |
1. Person Plural | inclamamus | inclamamur |
2. Person Plural | inclamatis | inclamamini |
3. Person Plural | inclamant | inclamantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inclamabam | inclamabar |
2. Person Singular | inclamabas | inclamabare, inclamabaris |
3. Person Singular | inclamabat | inclamabatur |
1. Person Plural | inclamabamus | inclamabamur |
2. Person Plural | inclamabatis | inclamabamini |
3. Person Plural | inclamabant | inclamabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inclamabo | inclamabor |
2. Person Singular | inclamabis | inclamabere, inclamaberis |
3. Person Singular | inclamabit | inclamabitur |
1. Person Plural | inclamabimus | inclamabimur |
2. Person Plural | inclamabitis | inclamabimini |
3. Person Plural | inclamabunt | inclamabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inclamavi | — |
2. Person Singular | inclamavisti | — |
3. Person Singular | inclamauit | — |
1. Person Plural | inclamavimus | — |
2. Person Plural | inclamavistis | — |
3. Person Plural | inclamare, inclamavere, inclamaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inclamaveram | — |
2. Person Singular | inclamaveras | — |
3. Person Singular | inclamaverat | — |
1. Person Plural | inclamaveramus | — |
2. Person Plural | inclamaveratis | — |
3. Person Plural | inclamaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inclamavero | — |
2. Person Singular | inclamaris, inclamaveris | — |
3. Person Singular | inclamaverit | — |
1. Person Plural | inclamaverimus | — |
2. Person Plural | inclamaveritis | — |
3. Person Plural | inclamaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inclamem | inclamer |
2. Person Singular | inclames | inclamere, inclameris |
3. Person Singular | inclamet | inclametur |
1. Person Plural | inclamemus | inclamemur |
2. Person Plural | inclametis | inclamemini |
3. Person Plural | inclament | inclamentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inclamarem | inclamarer |
2. Person Singular | inclamares | inclamarere, inclamareris |
3. Person Singular | inclamaret | inclamaretur |
1. Person Plural | inclamaremus | inclamaremur |
2. Person Plural | inclamaretis | inclamaremini |
3. Person Plural | inclamarent | inclamarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inclamaverim | — |
2. Person Singular | inclamaris, inclamaveris | — |
3. Person Singular | inclamaverit | — |
1. Person Plural | inclamaverimus | — |
2. Person Plural | inclamaveritis | — |
3. Person Plural | inclamaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | inclamavissem | — |
2. Person Singular | inclamavisses | — |
3. Person Singular | inclamavisset | — |
1. Person Plural | inclamavissemus | — |
2. Person Plural | inclamavissetis | — |
3. Person Plural | inclamavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | inclamare | inclamasse, inclamavisse |
Passiv | inclamari, inclamarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | inclama | inclamare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | inclamate | inclamamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | inclamato | inclamator |
3. Person Singular | inclamato | inclamator |
2. Person Plural | inclamatote | — |
3. Person Plural | inclamanto | inclamantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | inclamata, inclamatum, inclamatus | inclamata, inclamatae, inclamati |
Genitiv | inclamatae, inclamati | inclamatarum, inclamatorum |
Dativ | inclamatae, inclamato | inclamatis |
Akkusativ | inclamatam, inclamatum | inclamata, inclamatas, inclamatos |
Ablativ | inclamata, inclamato | inclamatis |
Vokativ | inclamata, inclamate, inclamatum | inclamata, inclamatae, inclamati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | inclamans | inclamantes, inclamantia |
Genitiv | inclamantis | inclamantium, inclamantum |
Dativ | inclamanti | inclamantibus |
Akkusativ | inclamans, inclamantem | inclamantes, inclamantia |
Ablativ | inclamante, inclamanti | inclamantibus |
Vokativ | inclamans | inclamantes, inclamantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | inclamatura, inclamaturum, inclamaturus | inclamatura, inclamaturae, inclamaturi |
Genitiv | inclamaturae, inclamaturi | inclamaturarum, inclamaturorum |
Dativ | inclamaturae, inclamaturo | inclamaturis |
Akkusativ | inclamaturam, inclamaturum | inclamatura, inclamaturas, inclamaturos |
Ablativ | inclamatura, inclamaturo | inclamaturis |
Vokativ | inclamatura, inclamature, inclamaturum | inclamatura, inclamaturae, inclamaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | inclamanda, inclamandum, inclamandus | inclamanda, inclamandae, inclamandi |
Genitiv | inclamandae, inclamandi | inclamandarum, inclamandorum |
Dativ | inclamandae, inclamando | inclamandis |
Akkusativ | inclamandam, inclamandum | inclamanda, inclamandas, inclamandos |
Ablativ | inclamanda, inclamando | inclamandis |
Vokativ | inclamanda, inclamande, inclamandum | inclamanda, inclamandae, inclamandi |
152 (229) Formen für „inclamare“