Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | inauro | inauror |
2. Person Singular | inauras | inaurare, inauraris |
3. Person Singular | inaurat | inauratur |
1. Person Plural | inauramus | inauramur |
2. Person Plural | inauratis | inauramini |
3. Person Plural | inaurant | inaurantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | inaurabam | inaurabar |
2. Person Singular | inaurabas | inaurabare, inaurabaris |
3. Person Singular | inaurabat | inaurabatur |
1. Person Plural | inaurabamus | inaurabamur |
2. Person Plural | inaurabatis | inaurabamini |
3. Person Plural | inaurabant | inaurabantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | inaurabo | inaurabor |
2. Person Singular | inaurabis | inaurabere, inauraberis |
3. Person Singular | inaurabit | inaurabitur |
1. Person Plural | inaurabimus | inaurabimur |
2. Person Plural | inaurabitis | inaurabimini |
3. Person Plural | inaurabunt | inaurabuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | inauravi | — |
2. Person Singular | inauravisti | — |
3. Person Singular | inauravit | — |
1. Person Plural | inauravimus | — |
2. Person Plural | inauravistis | — |
3. Person Plural | inaurare, inauraverunt, inauravere | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | inauraveram | — |
2. Person Singular | inauraveras | — |
3. Person Singular | inauraverat | — |
1. Person Plural | inauraveramus | — |
2. Person Plural | inauraveratis | — |
3. Person Plural | inauraverant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | inauravero | — |
2. Person Singular | inauraveris, inauraris | — |
3. Person Singular | inauraverit | — |
1. Person Plural | inauraverimus | — |
2. Person Plural | inauraveritis | — |
3. Person Plural | inauraverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | inaurem | inaurer |
2. Person Singular | inaures | inaurere, inaureris |
3. Person Singular | inauret | inauretur |
1. Person Plural | inauremus | inauremur |
2. Person Plural | inauretis | inauremini |
3. Person Plural | inaurent | inaurentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | inaurarem | inaurarer |
2. Person Singular | inaurares | inaurarere, inaurareris |
3. Person Singular | inauraret | inauraretur |
1. Person Plural | inauraremus | inauraremur |
2. Person Plural | inauraretis | inauraremini |
3. Person Plural | inaurarent | inaurarentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | inauraverim | — |
2. Person Singular | inauraris, inauraveris | — |
3. Person Singular | inauraverit | — |
1. Person Plural | inauraverimus | — |
2. Person Plural | inauraveritis | — |
3. Person Plural | inauraverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | inauravissem | — |
2. Person Singular | inauravisses | — |
3. Person Singular | inauravisset | — |
1. Person Plural | inauravissemus | — |
2. Person Plural | inauravissetis | — |
3. Person Plural | inauravissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | inaurare | inauravisse |
Passiv | inaurari, inaurarier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | inaura | inaurare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | inaurate | inauramini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | inaurato | inaurator |
3. Person Singular | inaurato | inaurator |
2. Person Plural | inauratote | — |
3. Person Plural | inauranto | inaurantor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | inauratum, inauratus, inaurata | inaurati, inaurata, inauratae |
Genitiv | inaurati, inaurati, inauratae | inauratarum, inauratorum, inauratorum |
Dativ | inaurato, inaurato, inauratae | inauratis |
Akkusativ | inauratam, inauratum, inauratum | inauratos, inauratas, inaurata |
Ablativ | inaurata, inaurato, inaurato | inauratis |
Vokativ | inauratum, inaurate, inaurata | inaurati, inaurata, inauratae |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | inaurans | inaurantes, inaurantia |
Genitiv | inaurantis | inaurantium, inaurantum |
Dativ | inauranti | inaurantibus |
Akkusativ | inaurans, inaurantem | inaurantia, inaurantes |
Ablativ | inaurante, inauranti | inaurantibus |
Vokativ | inaurans | inaurantes, inaurantia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | inauraturum, inauraturus, inauratura | inauraturi, inauratura, inauraturae |
Genitiv | inauraturi, inauraturi, inauraturae | inauraturarum, inauraturorum, inauraturorum |
Dativ | inauraturo, inauraturo, inauraturae | inauraturis |
Akkusativ | inauraturum, inauraturum, inauraturam | inauraturas, inauratura, inauraturos |
Ablativ | inauratura, inauraturo, inauraturo | inauraturis |
Vokativ | inauraturum, inaurature, inauratura | inauraturi, inauratura, inauraturae |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | inaurandus, inauranda, inaurandum | inaurandi, inauranda, inaurandae |
Genitiv | inaurandi, inaurandi, inaurandae | inaurandorum, inaurandorum, inaurandarum |
Dativ | inaurando, inaurando, inaurandae | inaurandis |
Akkusativ | inaurandum, inaurandum, inaurandam | inaurandas, inauranda, inaurandos |
Ablativ | inauranda, inaurando, inaurando | inaurandis |
Vokativ | inaurandum, inaurande, inauranda | inaurandi, inauranda, inaurandae |