Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "impugnare"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	impugno, impugno	impugnor, impugnor
2. Person Singular	impugnas, impugnas	impugnare, impugnare, impugnaris, impugnaris
3. Person Singular	impugnat, impugnat, inpugnat	impugnatur, impugnatur
1. Person Plural	impugnamus, impugnamus	impugnamur, impugnamur
2. Person Plural	impugnatis, impugnatis	impugnamini, impugnamini
3. Person Plural	impugnant, impugnant	impugnantur, impugnantur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	impugnabam, impugnabam	impugnabar, impugnabar
2. Person Singular	impugnabas, impugnabas	impugnabare, impugnabaris, impugnabare, impugnabaris
3. Person Singular	impugnabat, inpugnabat, impugnabat	impugnabatur, impugnabatur
1. Person Plural	impugnabamus, impugnabamus	impugnabamur, impugnabamur
2. Person Plural	impugnabatis, impugnabatis	impugnabamini, impugnabamini
3. Person Plural	impugnabant, impugnabant	impugnabantur, impugnabantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	impugnabo, impugnabo	impugnabor, impugnabor
2. Person Singular	impugnabis, impugnabis	impugnabere, impugnaberis, impugnabere, impugnaberis
3. Person Singular	impugnabit, impugnabit	impugnabitur, impugnabitur
1. Person Plural	impugnabimus, impugnabimus	impugnabimur, impugnabimur
2. Person Plural	impugnabitis, impugnabitis	impugnabimini, impugnabimini
3. Person Plural	impugnabunt, impugnabunt	impugnabuntur, impugnabuntur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	impugnavi, impugnavi	—
2. Person Singular	impugnavisti, impugnavisti	—
3. Person Singular	impugnavit, impugnavit	—
1. Person Plural	impugnavimus, impugnavimus	—
2. Person Plural	impugnavistis, impugnavistis	—
3. Person Plural	impugnaverunt, impugnare, impugnavere, impugnaverunt, impugnavere	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	impugnaveram, impugnaveram	—
2. Person Singular	impugnaveras, impugnaveras	—
3. Person Singular	inpugnauerat, impugnaverat, impugnauerat	—
1. Person Plural	impugnaveramus, impugnaveramus	—
2. Person Plural	impugnaveratis, impugnaveratis	—
3. Person Plural	impugnaverant, impugnaverant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	impugnavero, impugnavero	—
2. Person Singular	impugnaveris, impugnaris, impugnaveris	—
3. Person Singular	impugnaverit, impugnaverit	—
1. Person Plural	impugnaverimus, impugnaverimus	—
2. Person Plural	impugnaveritis, impugnaveritis	—
3. Person Plural	impugnaverint, impugnaverint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	impugnem, impugnem	impugner, impugner
2. Person Singular	impugnes, impugnes	impugnere, impugneris, impugnere, impugneris
3. Person Singular	impugnet, impugnet	impugnetur, impugnetur
1. Person Plural	impugnemus, impugnemus	impugnemur, impugnemur
2. Person Plural	impugnetis, impugnetis	impugnemini, impugnemini
3. Person Plural	impugnent, impugnent	impugnentur, impugnentur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	impugnarem, impugnarem	impugnarer, impugnarer
2. Person Singular	impugnares, impugnares	impugnarere, impugnareris, impugnarere, impugnareris
3. Person Singular	impugnaret, impugnaret	impugnaretur, impugnaretur
1. Person Plural	impugnaremus, impugnaremus	impugnaremur, impugnaremur
2. Person Plural	impugnaretis, impugnaretis	impugnaremini, impugnaremini
3. Person Plural	impugnarent, impugnarent	impugnarentur, impugnarentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	impugnaverim, impugnaverim	—
2. Person Singular	impugnaveris, impugnaris, impugnaveris	—
3. Person Singular	impugnaverit, impugnaverit	—
1. Person Plural	impugnaverimus, impugnaverimus	—
2. Person Plural	impugnaveritis, impugnaveritis	—
3. Person Plural	impugnaverint, impugnaverint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	impugnavissem, impugnavissem	—
2. Person Singular	impugnavisses, impugnavisses	—
3. Person Singular	impugnavisset, impugnavisset	—
1. Person Plural	impugnavissemus, impugnavissemus	—
2. Person Plural	impugnavissetis, impugnavissetis	—
3. Person Plural	impugnavissent, impugnavissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	impugnare, impugnare	impugnavisse, impugnavisse
Passiv	impugnari, impugnari, impugnarier, impugnarier	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	impugna, impugna	impugnare, impugnare
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	impugnate, impugnate	impugnamini, impugnamini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	impugnato, impugnato	impugnator, impugnator
3. Person Singular	impugnato, impugnato	impugnator, impugnator
2. Person Plural	impugnatote, impugnatote	—
3. Person Plural	impugnanto, impugnanto	impugnantor, impugnantor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	impugnatum, impugnata, impugnatus, impugnata, impugnatus, impugnatum	impugnatae, impugnati, impugnata, impugnati, impugnata, impugnatae
Genitiv	impugnatae, impugnati, impugnati, impugnati, impugnati, impugnatae	impugnatarum, impugnatorum, impugnatorum, impugnatarum, impugnatorum, impugnatorum
Dativ	impugnatae, impugnato, impugnato, impugnato, impugnatae, impugnato	impugnatis, impugnatis
Akkusativ	impugnatam, impugnatum, impugnatum, impugnatam, impugnatum, impugnatum	impugnatos, impugnatas, impugnatos, impugnatas, impugnata, impugnata
Ablativ	impugnata, impugnata, impugnato, impugnato, impugnato, impugnato	impugnatis, impugnatis
Vokativ	impugnatum, impugnate, impugnata, impugnata, impugnate, impugnatum	impugnatae, impugnati, impugnata, impugnati, impugnata, impugnatae

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	impugnans, impugnans, inpugnans	impugnantes, impugnantia, impugnantes, impugnantia
Genitiv	impugnantis, impugnantis, inpugnantis	impugnantium, impugnantum, impugnantium, impugnantum
Dativ	impugnanti, impugnanti	impugnantibus, impugnantibus
Akkusativ	impugnantem, impugnans, impugnans, impugnantem, inpugnans	impugnantia, impugnantes, impugnantia, impugnantes
Ablativ	impugnante, impugnanti, impugnante, inpugnante, impugnanti	impugnantibus, impugnantibus
Vokativ	impugnans, impugnans, inpugnans	impugnantes, impugnantia, impugnantes, impugnantia

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	impugnaturum, impugnaturum, impugnaturus, impugnatura, impugnaturus, impugnatura	impugnaturae, impugnaturi, impugnaturi, impugnatura, impugnatura, impugnaturae
Genitiv	impugnaturi, impugnaturi, impugnaturi, impugnaturi, impugnaturae, impugnaturae	impugnaturarum, impugnaturorum, impugnaturorum, impugnaturarum, impugnaturorum, impugnaturorum
Dativ	impugnaturo, impugnaturo, impugnaturo, impugnaturae, impugnaturo, impugnaturae	impugnaturis, impugnaturis
Akkusativ	impugnaturam, impugnaturum, impugnaturum, impugnaturum, impugnaturum, impugnaturam	impugnaturas, impugnaturos, impugnaturas, impugnatura, impugnatura, impugnaturos
Ablativ	impugnatura, impugnatura, impugnaturo, impugnaturo, impugnaturo, impugnaturo	impugnaturis, impugnaturis
Vokativ	impugnaturum, impugnature, impugnaturum, impugnature, impugnatura, impugnatura	impugnaturae, impugnaturi, impugnaturi, impugnatura, impugnatura, impugnaturae

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	impugnandus, impugnanda, inpugnandus, impugnanda, impugnandus, impugnandum, impugnandum	impugnandae, impugnandi, impugnandi, impugnanda, impugnanda, impugnandae
Genitiv	impugnandi, impugnandi, impugnandi, impugnandae, impugnandae, impugnandi	impugnandarum, impugnandorum, impugnandorum, impugnandorum, impugnandorum, impugnandarum
Dativ	impugnando, impugnando, impugnando, impugnando, impugnandae, impugnandae	impugnandis, impugnandis
Akkusativ	impugnandum, impugnandam, impugnandum, impugnandam, impugnandum, impugnandum	impugnandas, impugnandas, impugnanda, impugnandos, impugnanda, impugnandos
Ablativ	impugnanda, impugnando, impugnando, impugnanda, impugnando, impugnando	impugnandis, impugnandis
Vokativ	impugnandum, impugnande, impugnande, impugnanda, impugnanda, impugnandum	impugnandae, impugnandi, impugnandi, impugnanda, impugnanda, impugnandae

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum