Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "implorare"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	imploro	imploror
2. Person Singular	imploras	implorare, imploraris, inplorare
3. Person Singular	implorat, imploratione, implorationem, inplorat	imploratur
1. Person Plural	imploramus	imploramur
2. Person Plural	imploratis	imploramini
3. Person Plural	implorantque, implorant	implorantur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	implorabam	implorabar
2. Person Singular	implorabas	implorabare, implorabaris
3. Person Singular	implorabat	implorabatur
1. Person Plural	implorabamus	implorabamur
2. Person Plural	implorabatis	implorabamini
3. Person Plural	implorabant	implorabantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	implorabo	implorabor
2. Person Singular	implorabis	implorabere, imploraberis
3. Person Singular	implorabit	implorabitur
1. Person Plural	implorabimus	implorabimur
2. Person Plural	implorabitis	implorabimini
3. Person Plural	implorabunt	implorabuntur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	imploravi	—
2. Person Singular	imploravisti	—
3. Person Singular	implorauit	—
1. Person Plural	imploravimus	—
2. Person Plural	imploravistis	—
3. Person Plural	imploraverunt, inploravere, imploravere, implorare, inplorare	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	imploraveram	—
2. Person Singular	imploraveras	—
3. Person Singular	imploraverat	—
1. Person Plural	imploraveramus	—
2. Person Plural	imploraveratis	—
3. Person Plural	imploraverant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	imploravero	—
2. Person Singular	imploraris, imploraveris	—
3. Person Singular	implorarit, imploraverit	—
1. Person Plural	imploraverimus	—
2. Person Plural	imploraveritis	—
3. Person Plural	imploraverint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	implorem	implorer
2. Person Singular	inplores, implores	implorere, imploreris
3. Person Singular	imploret	imploretur
1. Person Plural	imploremus	imploremur
2. Person Plural	imploretis	imploremini
3. Person Plural	implorent	implorentur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	implorarem	implorarer
2. Person Singular	implorares	implorareris, implorarere
3. Person Singular	imploraret, inploraret	imploraretur
1. Person Plural	imploraremus	imploraremur
2. Person Plural	imploraretis	imploraremini
3. Person Plural	implorarent	implorarentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	imploraverim	—
2. Person Singular	imploraris, imploraveris	—
3. Person Singular	implorarit, imploraverit	—
1. Person Plural	imploraverimus	—
2. Person Plural	imploraveritis	—
3. Person Plural	imploraverint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	imploravissem	—
2. Person Singular	imploravisses	—
3. Person Singular	imploravisset, implorasset	—
1. Person Plural	imploravissemus	—
2. Person Plural	imploravissetis	—
3. Person Plural	imploravissent, implorassent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	implorare, inplorare	imploravisse, implorasse
Passiv	implorari, implorarier	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	implora	implorare, inplorare
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	implorate	imploramini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	implorato, inplorato	implorator
3. Person Singular	implorato, inplorato	implorator
2. Person Plural	imploratote	—
3. Person Plural	imploranto	implorantor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Substantiv

	Singular	Plural
Nominativ	imploratio	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	implorationem	—
Ablativ	imploratione	—
Vokativ	imploratio	—

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum