Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „imperitare“

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularimperitoimperitor
2. Person Singularimperitasimperitare, inperitare, imperitaris
3. Person Singularimperitatimperitatur
1. Person Pluralimperitamusimperitamur
2. Person Pluralimperitatisimperitamini
3. Person Pluralimperitantimperitantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularimperitabamimperitabar
2. Person Singularimperitabasimperitabare, imperitabaris
3. Person Singularimperitabatimperitabatur
1. Person Pluralimperitabamusimperitabamur
2. Person Pluralimperitabatisimperitabamini
3. Person Pluralimperitabantimperitabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularimperitaboimperitabor
2. Person Singularimperitabisimperitabere, imperitaberis
3. Person Singularimperitabitimperitabitur
1. Person Pluralimperitabimusimperitabimur
2. Person Pluralimperitabitisimperitabimini
3. Person Pluralimperitabuntimperitabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularimperitavi
2. Person Singularimperitavisti
3. Person Singularimperitavit
1. Person Pluralimperitavimus
2. Person Pluralimperitavistis
3. Person Pluralimperitarunt, imperitare, inperitare, imperitavere, imperitaverunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularimperitaveram
2. Person Singularimperitaveras
3. Person Singularimperitarat, imperitaverat
1. Person Pluralimperitaveramus
2. Person Pluralimperitaveratis
3. Person Pluralimperitaverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularimperitavero
2. Person Singularimperitaris, imperitaveris
3. Person Singularimperitaverit
1. Person Pluralimperitaverimus
2. Person Pluralimperitaveritis
3. Person Pluralimperitaverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularimperitemimperiter
2. Person Singularimperitesimperitere, imperiteris
3. Person Singularimperitetimperitetur
1. Person Pluralimperitemusimperitemur
2. Person Pluralimperitetisimperitemini
3. Person Pluralimperitentimperitentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularimperitaremimperitarer
2. Person Singularimperitaresimperitarere, imperitareris
3. Person Singularimperitaretimperitaretur
1. Person Pluralimperitaremusimperitaremur
2. Person Pluralimperitaretisimperitaremini
3. Person Pluralimperitarentimperitarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularimperitaverim
2. Person Singularimperitaris, imperitaveris
3. Person Singularimperitaverit
1. Person Pluralimperitaverimus
2. Person Pluralimperitaveritis
3. Person Pluralimperitaverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularimperitavissem
2. Person Singularimperitavisses
3. Person Singularimperitavisset
1. Person Pluralimperitavissemus
2. Person Pluralimperitavissetis
3. Person Pluralimperitavissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivimperitare, inperitareimperitasse, imperitavisse
Passivimperitari, imperitarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularimperita, inperitaimperitare, inperitare
3. Person Singular
2. Person Pluralimperitateimperitamini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularimperitatoimperitator
3. Person Singularimperitatoimperitator
2. Person Pluralimperitatote
3. Person Pluralimperitantoimperitantor
PPP
 SingularPlural
Nominativimperitatum, imperitata, imperitatusimperitata, imperitatae, imperitati
Genitivimperitatae, imperitatiimperitatarum, imperitatorum
Dativimperitatae, imperitatoimperitatis
Akkusativimperitatum, imperitatamimperitata, imperitatas, imperitatos
Ablativimperitata, imperitatoimperitatis
Vokativimperitatum, imperitata, imperitateimperitata, imperitatae, imperitati
PPA
 SingularPlural
Nominativimperitansimperitantes, imperitantia
Genitivimperitantisimperitantium, imperitantum
Dativimperitantiimperitantibus
Akkusativimperitantem, imperitansimperitantes, imperitantia
Ablativimperitante, imperitantiimperitantibus
Vokativimperitansimperitantes, imperitantia
PFA
 SingularPlural
Nominativimperitatura, imperitaturum, imperitaturusimperitatura, imperitaturae, imperitaturi
Genitivimperitaturae, imperitaturiimperitaturarum, imperitaturorum
Dativimperitaturae, imperitaturoimperitaturis
Akkusativimperitaturam, imperitaturumimperitatura, imperitaturas, imperitaturos
Ablativimperitatura, imperitaturoimperitaturis
Vokativimperitatura, imperitature, imperitaturumimperitatura, imperitaturae, imperitaturi
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativimperitanda, imperitandum, imperitandusimperitandi, imperitanda, imperitandae, inperitandi
Genitivimperitandi, imperitandae, inperitandiimperitandarum, imperitandorum
Dativimperitandae, imperitandoimperitandis
Akkusativimperitandam, imperitandumimperitanda, imperitandas, imperitandos
Ablativimperitanda, imperitandoimperitandis
Vokativimperitanda, imperitande, imperitandumimperitandi, imperitanda, imperitandae, inperitandi

152 (240) Formen für „imperitare“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum