Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "impedire"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	impedio	impedior
2. Person Singular	impedis	impediris
3. Person Singular	impedit	impeditur
1. Person Plural	impedimus	impedimur
2. Person Plural	impeditis	impedimini
3. Person Plural	impediunt	impediuntur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	impediebam, impedbam	impediebar
2. Person Singular	impedbas, impediebas	impediebare, impediebaris
3. Person Singular	impedbat, impediebat	impediebatur
1. Person Plural	impedbamus, impediebamus	impediebamur
2. Person Plural	impedbatis, impediebatis	impediebamini
3. Person Plural	impedbant, impediebant	impediebantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	impediam, impedibo	impedibor, impediarque, impediar
2. Person Singular	impedies, impedibis	impediberis, impediere, impedieris
3. Person Singular	impediet, inpedierit, impedibit	impedietur, impediberit
1. Person Plural	impediemus, impedibimus	impediemur, impedibimur
2. Person Plural	impedietis, impedibitis	impediemini, impedibimini
3. Person Plural	impedibunt, impedient	impedibuntur, impedientur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	inpedii, impedivi	—
2. Person Singular	impedivisti	—
3. Person Singular	impedivit, inpediit, impediit	—
1. Person Plural	impedivimus	—
2. Person Plural	impedivistis	—
3. Person Plural	impedierunt, impediverunt, impedivere, impediere	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	impediveram	—
2. Person Singular	impediveras	—
3. Person Singular	impediverat, impedierat	—
1. Person Plural	impediveramus	—
2. Person Plural	impediveratis	—
3. Person Plural	impedierant, impediuerant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	impedivero	—
2. Person Singular	impediveris, impedieris	—
3. Person Singular	impediverit, impedierit, inpedierit	—
1. Person Plural	impediverimus	—
2. Person Plural	impediveritis	—
3. Person Plural	impedierint, impediverint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	impediam	impediarque, impediar
2. Person Singular	impedias	impediaris, impediare
3. Person Singular	impediat	impediatur
1. Person Plural	impediamus	impediamur
2. Person Plural	impediatis	impediamini
3. Person Plural	impediant	impediantur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	impedirem	impedirer
2. Person Singular	impedires	impedirere, impedireris
3. Person Singular	impediret	impediretur
1. Person Plural	impediremus	impediremur
2. Person Plural	impediretis	impediremini
3. Person Plural	impedirent	impedirentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	impediverim	—
2. Person Singular	impediveris, impedieris	—
3. Person Singular	impediverit, impedierit, inpedierit	—
1. Person Plural	impediverimus	—
2. Person Plural	impediveritis	—
3. Person Plural	impedierint, impediverint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	impedivissem	—
2. Person Singular	impedivisses	—
3. Person Singular	impedisset, inpedisset, impedivisset	—
1. Person Plural	impedivissemus	—
2. Person Plural	impedivissetis	—
3. Person Plural	impedissent, impedivissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	proelioimpedire, impedire	impedisse, impedivisse
Passiv	impediri, impedirier	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	impedirebat, impedirus, impedi, impeditone	proelioimpedire, impedire
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	impedite	impedimini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	impedito	impeditor
3. Person Singular	impedito	impeditor
2. Person Plural	impeditote	—
3. Person Plural	impediunto	impediuntor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	impeditum, impeditus, impedita	impedita, impeditae, impediti
Genitiv	impeditae, impediti, impediti	impeditorum, impeditorum, impeditarum
Dativ	impedito, impedito, impeditae	impeditis
Akkusativ	impeditam, impeditum, impeditum	impedita, impeditos, impeditas
Ablativ	impedito, impedito, impedita	impeditis
Vokativ	impeditum, impedite, impedita	impedita, impeditae, impediti

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	impediens	impedientes, impedientia
Genitiv	impedientis	impedientium, impedientum
Dativ	impedienti	impedientibus
Akkusativ	impediens, impedientem	impedientes, impedientia
Ablativ	impedienti, impediente	impedientibus
Vokativ	impediens	impedientes, impedientia

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	impediturum, impediturus, impeditura	impediturae, impedituri, impeditura
Genitiv	impediturae, impedituri, impedituri	impediturorum, impediturorum, impediturarum
Dativ	impedituro, impedituro, impediturae	impedituris
Akkusativ	impedituram, impediturum, impediturum	impeditura, impedituros, impedituras
Ablativ	impedituro, impedituro, impeditura	impedituris
Vokativ	impediturum, impediture, impeditura	impeditura, impediturae, impedituri

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	impediendum, impediundum, impediendus, impedienda, impediundus, impediunda	impediunda, impediendae, impediundae, impediendi, impediundi, impedienda
Genitiv	impediendae, impediundae, impediendi, impediendi, impediundi, impediundi	impediendorum, impediendorum, impediundorum, impediundorum, impediendarum, impediundarum
Dativ	impediendo, impediundo, impediundo, impediendae, impediundae, impediendo	impediendis, impediundis
Akkusativ	impediendam, impediundam, impediendum, impediendum, impediundum, impediundum	impedienda, impediunda, impediendos, impediundos, impediendas, impediundas
Ablativ	impediendo, impediendo, impediundo, impediundo, impedienda, impediunda	impediundis, impediendis
Vokativ	impediendum, impediende, impediundum, impediunde, impedienda, impediunda	impediunda, impediendae, impediundae, impediendi, impediundi, impedienda

Latein auf Android

Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum