Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "impedire"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	impedio	impedior
2. Person Singular	impedis	impediris
3. Person Singular	impedit	impeditur
1. Person Plural	impedimus	impedimur
2. Person Plural	impeditis	impedimini
3. Person Plural	impediunt	impediuntur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	impediebam, impedbam	impediebar
2. Person Singular	impediebas, impedbas	impediebare, impediebaris
3. Person Singular	impedbat, impediebat	impediebatur
1. Person Plural	impediebamus, impedbamus	impediebamur
2. Person Plural	impedbatis, impediebatis	impediebamini
3. Person Plural	impediebant, impedbant	impediebantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	impediam, impedibo	impediar, impedibor, impediarque
2. Person Singular	impedies, impedibis	impediberis, impediere, impedieris
3. Person Singular	impediet, impedibit, inpedierit	impedietur, impediberit
1. Person Plural	impedibimus, impediemus	impedibimur, impediemur
2. Person Plural	impedietis, impedibitis	impedibimini, impediemini
3. Person Plural	impedient, impedibunt	impedientur, impedibuntur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	inpedii, impedivi	—
2. Person Singular	impedivisti	—
3. Person Singular	inpediit, impediit, impedivit	—
1. Person Plural	impedivimus	—
2. Person Plural	impedivistis	—
3. Person Plural	impediverunt, impedivere, impediere, impedierunt	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	impediveram	—
2. Person Singular	impediveras	—
3. Person Singular	impediverat, impedierat	—
1. Person Plural	impediveramus	—
2. Person Plural	impediveratis	—
3. Person Plural	impedierant, impediuerant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	impedivero	—
2. Person Singular	impedieris, impediveris	—
3. Person Singular	inpedierit, impedierit, impediverit	—
1. Person Plural	impediverimus	—
2. Person Plural	impediveritis	—
3. Person Plural	impedierint, impediverint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	impediam	impediar, impediarque
2. Person Singular	impedias	impediare, impediaris
3. Person Singular	impediat	impediatur
1. Person Plural	impediamus	impediamur
2. Person Plural	impediatis	impediamini
3. Person Plural	impediant	impediantur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	impedirem	impedirer
2. Person Singular	impedires	impedirere, impedireris
3. Person Singular	impediret	impediretur
1. Person Plural	impediremus	impediremur
2. Person Plural	impediretis	impediremini
3. Person Plural	impedirent	impedirentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	impediverim	—
2. Person Singular	impedieris, impediveris	—
3. Person Singular	impedierit, impediverit, inpedierit	—
1. Person Plural	impediverimus	—
2. Person Plural	impediveritis	—
3. Person Plural	impedierint, impediverint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	impedivissem	—
2. Person Singular	impedivisses	—
3. Person Singular	impedisset, inpedisset, impedivisset	—
1. Person Plural	impedivissemus	—
2. Person Plural	impedivissetis	—
3. Person Plural	impedissent, impedivissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	proelioimpedire, impedire	impedisse, impedivisse
Passiv	impediri, impedirier	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	impedi, impeditone, impedirebat, impedirus	proelioimpedire, impedire
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	impedite	impedimini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	impedito	impeditor
3. Person Singular	impedito	impeditor
2. Person Plural	impeditote	—
3. Person Plural	impediunto	impediuntor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	impeditum, impeditus, impedita	impeditae, impediti, impedita
Genitiv	impeditae, impediti, impediti	impeditorum, impeditorum, impeditarum
Dativ	impeditae, impedito, impedito	impeditis
Akkusativ	impeditam, impeditum, impeditum	impeditos, impeditas, impedita
Ablativ	impedito, impedito, impedita	impeditis
Vokativ	impeditum, impedite, impedita	impeditae, impediti, impedita

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	impediens	impedientia, impedientes
Genitiv	impedientis	impedientium, impedientum
Dativ	impedienti	impedientibus
Akkusativ	impediens, impedientem	impedientia, impedientes
Ablativ	impedienti, impediente	impedientibus
Vokativ	impediens	impedientia, impedientes

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	impediturum, impediturus, impeditura	impediturae, impedituri, impeditura
Genitiv	impedituri, impedituri, impediturae	impediturorum, impediturorum, impediturarum
Dativ	impediturae, impedituro, impedituro	impedituris
Akkusativ	impedituram, impediturum, impediturum	impedituros, impedituras, impeditura
Ablativ	impedituro, impeditura, impedituro	impedituris
Vokativ	impediturum, impediture, impeditura	impediturae, impedituri, impeditura

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	impediendum, impediundum, impediendus, impedienda, impediundus, impediunda	impediendae, impediundae, impediendi, impediundi, impedienda, impediunda
Genitiv	impediundae, impediendi, impediendi, impediundi, impediundi, impediendae	impediendorum, impediendorum, impediundorum, impediundorum, impediendarum, impediundarum
Dativ	impediundae, impediendo, impediendo, impediundo, impediundo, impediendae	impediendis, impediundis
Akkusativ	impediendam, impediundam, impediendum, impediendum, impediundum, impediundum	impediendos, impediundos, impediendas, impediundas, impedienda, impediunda
Ablativ	impediundo, impediundo, impedienda, impediunda, impediendo, impediendo	impediendis, impediundis
Vokativ	impediendum, impediende, impediundum, impediunde, impedienda, impediunda	impediendae, impediundae, impediendi, impediundi, impedienda, impediunda

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum