Formentabelle zu „ignorare“
Verb
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ignorabam | ignorabar |
2. Person Singular | ignorabas | ignorabare, ignorabaris |
3. Person Singular | ignorabat | ignorabatur |
1. Person Plural | ignorabamus | ignorabamur |
2. Person Plural | ignorabatis | ignorabamini |
3. Person Plural | ignorabant | ignorabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ignorabo | ignorabor |
2. Person Singular | ignorabis | ignorabere, ignoraberis |
3. Person Singular | ignorabit | ignorabitur |
1. Person Plural | ignorabimus | ignorabimur |
2. Person Plural | ignorabitis | ignorabimini |
3. Person Plural | ignorabunt | ignorabuntur |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ignoraveram | — |
2. Person Singular | ignoraveras | — |
3. Person Singular | ignoraverat | — |
1. Person Plural | ignoraveramus | — |
2. Person Plural | ignoraveratis | — |
3. Person Plural | ignoraverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ignoravero | — |
2. Person Singular | ignoraveris, ignoraris | — |
3. Person Singular | ignoraverit | — |
1. Person Plural | ignoraverimus | — |
2. Person Plural | ignoraveritis | — |
3. Person Plural | ignoraverint | — |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ignorarem | ignorarer |
2. Person Singular | ignorares | ignorarere, ignorareris |
3. Person Singular | ignoraret | ignoraretur |
1. Person Plural | ignoraremus | ignoraremur |
2. Person Plural | ignoraretis | ignoraremini |
3. Person Plural | ignorarent | ignorarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ignoraverim | — |
2. Person Singular | ignoraveris, ignoraris | — |
3. Person Singular | ignoraverit | — |
1. Person Plural | ignoraverimus | — |
2. Person Plural | ignoraveritis | — |
3. Person Plural | ignoraverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ignoravissem | — |
2. Person Singular | ignoravisses | — |
3. Person Singular | ignorasset, ignoravisset | — |
1. Person Plural | ignoravissemus | — |
2. Person Plural | ignoravissetis | — |
3. Person Plural | ignoravissent | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | ignorabilibus, ignora, ignorabile, ignorabilis | ignorare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | ignorate | ignoramini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | ignorato | ignorator |
3. Person Singular | ignorato | ignorator |
2. Person Plural | ignoratote | — |
3. Person Plural | ignoranto | ignorantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | ignoratus, ignorata, ignoratum | ignorata, ignorati, ignoratae |
Genitiv | ignoratae, ignorati | ignoratarum, ignoratorum |
Dativ | ignoratae, ignorato | ignoratis |
Akkusativ | ignoratum, ignoratam | ignorata, ignoratas, ignoratos |
Ablativ | ignorata, ignorato | ignoratis |
Vokativ | ignorata, ignoratum, ignorate | ignorata, ignorati, ignoratae |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | ignorans | ignorantes, ignorantia, ignorantiaueritatis |
Genitiv | ignorantis | ignorantium, ignorantum |
Dativ | ignoranti | ignorantibus |
Akkusativ | ignorantem, ignorans | ignorantes, ignorantia, ignorantiaueritatis |
Ablativ | ignorante, ignorantique, ignoranti | ignorantibus |
Vokativ | ignorans | ignorantes, ignorantia, ignorantiaueritatis |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | ignoraturum, ignoratura, ignoraturus | ignoratura, ignoraturae, ignoraturi |
Genitiv | ignoraturae, ignoraturi | ignoraturarum, ignoraturorum |
Dativ | ignoraturae, ignoraturo | ignoraturis |
Akkusativ | ignoraturum, ignoraturam | ignoratura, ignoraturas, ignoraturos |
Ablativ | ignoratura, ignoraturo | ignoraturis |
Vokativ | ignoraturum, ignoratura, ignorature | ignoratura, ignoraturae, ignoraturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | ignoranda, ignorandum, ignorandus | ignoranda, ignorandae, ignorandi |
Genitiv | ignorandae, ignorandi | ignorandarum, ignorandorum |
Dativ | ignorando, ignorandae | ignorandis |
Akkusativ | ignorandam, ignorandum | ignoranda, ignorandas, ignorandos |
Ablativ | ignorando, ignoranda | ignorandis |
Vokativ | ignoranda, ignorande, ignorandum | ignoranda, ignorandae, ignorandi |
Adverb
Adjektiv
Positiv | Singular | Plural |
---|
Nominativ | ignorabile | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | ignorabilibus |
Akkusativ | ignorabile | — |
Ablativ | ignorabile | ignorabilibus |
Vokativ | ignorabile | — |
Komparativ | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Superlativ | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
159 (255) Formen für „ignorare“